Πριν από περίπου εννέα αιώνες, μια ομάδα φοιτητών στην Ιταλία, έβαλε τα θεμέλια για την ανοικοδόμηση ενός πιο δίκαιου εργασιακού χώρου.
Στο νέο του βιβλίο, με τίτλο «Power and Thrones», το οποίο στοχεύει να αποκαλύψει πώς τα χίλια χρόνια του Μεσαίωνα διαμορφώνουν ακόμη, την κοινωνία, ο δημοσιογράφος και δημοφιλής ιστορικός Νταν Τζόουνς τον οποίο ο Guardian το 2009, είχε αποκαλέσει ως έναν από τους «ισχυρούς νέους ιστορικούς» της γενιάς μας, εξηγεί πώς το παλαιότερο πανεπιστήμιο στη δύση, το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια άλλαξε τον κόσμο.
Τι συνέβη
Μια απεργία για ισότιμες συνθήκες εργασίας και δίκαιες αμοιβές. Η απεργία ξέσπασε με αφορμή την επιθυμία για δίκαιη μεταχείριση και «συλλογικά δικαιώματα» από την πλευρά των φοιτητών. Το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια ιδρύθηκε το 1088 και πολλοί από τους σπουδαστές δεν ήταν από την Ιταλία.
Υπήρχε νόμος που τιμωρούσε όλους τους μαθητές μιας εθνικότητας εάν έστω και ένας από αυτούς παραβίαζε κάποιον νόμο της πόλης ή δεν πλήρωνε τους φόρους. Με άλλα λόγια, αν ένας φοιτητής χρωστούσε χρήματα σε κάποιον ή στην πόλη, η Μπολόνια θα χρέωνε όλους τους φοιτητές της συγκεκριμένης εθνικότητας. Οι σπουδαστές θεώρησαν άδικο τον συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισής τους και αποφάσισαν να συνδικαλιστούν.
«Έτσι, ενωμένοι, οι μαθητές μπόρεσαν να διαπραγματευτούν τα συλλογικά δικαιώματα και τις ελευθερίες τους με τις αρχές της πόλης – με την σιωπηρή απειλή ότι θα έφευγαν όλοι από την πόλη και θα της στερούσαν την οικονομική τους συνήθεια αν δεν έπαιρναν αυτό που ήθελαν» γράφει ο Τζόουνς στο βιβλίο του.
Οι φοιτητές διαπραγματεύτηκαν επίσης, και με τους δασκάλους τους αναφορικά με ζητήματα όπως, η ύλη των μαθημάτων και οι χρηματικές απολαβές των καθηγητών. Έπειτα από την απεργία, μάλιστα, καθηγητές που δεν πληρούσαν τα πρότυπα διδασκαλίας των μαθητών τους, μπορούσαν ακόμη και να απολυθούν. Ενώ χρειάστηκε λίγος χρόνος για να αναγνωριστεί επίσημα το συγκεκριμένο σωματείο φοιτητών, υπήρξε η αφορμή για τη διαμόρφωση του «μεσαιωνικού πανεπιστημίου και των χαρακτηριστικών του». Στη συνέχεια, τα χαρακτηριστικά αυτά, υιοθετήθηκαν από όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης.
Τα όσα συνέβησαν τότε, αποτελούν παρακαταθήκη για το σήμερα. Η εκπαίδευση αποτελεί πλέον, έναν από τους πιο συνδικαλιστικούς κλάδους. Τα επαγγέλματα εκπαίδευσης, κατάρτισης και βιβλιοθηκών θεωρούνται από τους κλάδους με τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση, με ποσοστό 35,9% το 2020 σύμφωνα με στοιχεία από το BusinessInsider. Τις τελευταίες δεκαετίες ωστόσο, η συμμετοχή στα συνδικάτα μειώνεται στην Αμερική. Αξίζει να σημειωθεί παρόλα αυτά, πως στις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι σε συνδικάτα κερδίζουν περισσότερα χρήματα σε σύγκριση με τους εργαζομένους που δεν συνδικαλίζονται.
Διαβάστε ακόμη
Πλειστηριασμοί: Το τριήμερο των… μεγάλων σφυριών για τα βόρεια προάστια
Βασίλης Στασινούλιας: Η μεγάλη πρόκληση να «αναστήσει» το μπραντ της Carrefour