Την ερχόμενη Τρίτη οι 32 ηγέτες της μακράν πιο επιτυχημένης αμυντικής συμμαχίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, του ΝΑΤΟ, θα συγκεντρωθούν στην Ουάσιγκτον για να γιορτάσουν τα 75 χρόνια από την ίδρυσή της, προσδιορίζοντας συγχρόνως τις απαντήσεις στις νέες γεωπολιτικές και αμυντικές προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας. Και καθώς η Ιστορία ενίοτε κάνει κύκλους, είναι το παρελθόν του ΝΑΤΟ εκείνο που σήμερα του ξαναχτυπά την πόρτα.
Ηταν το πολύ μακρινό 1949, στις 4 Απριλίου, όταν οι ηγέτες 12 χωρών του δυτικού κόσμου συνυπέγραψαν στην Ουάσιγκτον την ίδρυση μιας αμυντικής συμμαχίας με στόχο την προάσπιση της ασφάλειας και των γεωπολιτικών τους συμφερόντων και προπαντός την αποτροπή μιας πιθανής ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Οπου «άλλες» η μέχρι πρότινος σύμμαχος στον πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας Σοβιετική Ενωση, που ηγεμόνευε στον ανατολικό κόσμο. Με μια κουβέντα, είχαν στόχο την αντιμετώπιση του εξ ανατολών κινδύνου.
Στα 25χρονα, το 1974, με τα μέλη του ΝΑΤΟ πλέον να είναι 16, ο κίνδυνος παρέμενε ακόμη ισχυρότερος, καθώς ο ανατολικός συνασπισμός είχε εκτοξεύσει την πολεμική του ισχύ με την ομπρέλα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχιζόταν και κάθε νέα εστία κρίσης ανά τον πλανήτη, ιδίως κοντά σε περιοχές υψηλού γεωπολιτικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος, συνοδευόταν ενίοτε από τον διόλου αδικαιολόγητο φόβο μιας ολέθριας πυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.
Διαβάστε τη συνέχεια στο protothema