Ο Μπόρις Τζόνσον πέτυχε τελικά να πείσει το βρετανικό Κοινοβούλιο, να του δώσει την έγκριση για τις γενικές εκλογές που εκείνος επιζητoύσε. Οι δημοσκοπήσεις τον έχουν πολύ μπροστά: η YouGov παρουσίασε έρευνα στην οποία το 36% των ψηφοφόρων που ερωτήθηκαν, υποστηρίζουν τους Συντηρητικούς, με τους Εργατικούς να βρίσκονται στη δεύτερη θέση με 23%. Αλλά η εκλογική του επιλογή, μπορεί ακόμα να εγκυμονεί κινδύνους. Ακολουθεί μια σειρά θεμάτων, που μπορεί να κάνουν τα πράγματα να πάνε στραβά:
Να πέσουν έξω οι δημοσκοπήσεις
Θυμηθείτε το σοκ των εκλογών του 2015 στη Βρετανία, αλλά και το σοκ του δημοψηφίσματος του 2016 για το Brexit. Προσθέστε σε αυτά το σοκ των εκλογών του 2017 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών ήταν η αποτυχία των εταιρειών δημοσκοπήσεων να εντοπίσουν σωστά τη μετατόπιση της κοινής γνώμης.
Τη στιγμή που θέλουμε ταχύτερα, καλύτερα δεδομένα από αυτά, οι δημοσκόποι αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς προκλήσεις. Συγκεκριμένα, πασχίζουν να προσεγγίσουν νέους ψηφοφόρους, με μεγαλύτερη εκλογική κινητικότητα, δηλαδή εκείνους που αναμένεται να αντιταχθούν στους συντηρητικούς του Τζόνσον και στο Brexit.
Ψήφοι, εναντίον εδρών
Ακόμη και αν οι δημοσκόποι προβλέψουν με επιτυχία το εκλογικό αποτέλεσμα, μεταφράζοντάς το σε αυτό που έχει σημασία, οι έδρες στο Κοινοβούλιο είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα. Οι ψήφοι μπορούν να ληφθούν υπόψη ανομοιογενώς. Το 2017, οι Συντηρητικοί κέρδισαν το 42% των ψήφων, αλλά το 49% των εδρών. Οι Εργατικοί κέρδισαν το 40% και των δύο.
Η κόπωση των Συντηρητικών
Οι Συντηρητικοί βρίσκονται, πλέον, στην εξουσία εδώ και εννέα χρόνια και ακόμη και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου αναγνωρίζουν ιδιωτικά ότι τα τελευταία τρία από αυτά τα χρόνια δεν ήταν μια μεγάλη διαφήμιση για την κυβέρνηση τους. Η πρόσφατη εκστρατεία του κόμματος για ενότητα πίσω από τον Τζόνσον δεν θα μπορούσε να σβήσει τα χρόνια των εσωτερικών επιθέσεων και της αναποφασιστικότητας.
Δύσκολες περιστάσεις
Δεν είναι τόσο το ότι οι Συντηρητικοί βρίσκονται στην εξουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ότι βρίσκονται στην εξουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς οι Βρετανοί πολίτες να έχουν γίνει πλουσιότεροι. Σύμφωνα με τη βρετανική Στατιστική Υπηρεσία, ο μέσος όρος των εβδομαδιαίων κερδών εξακολουθεί να είναι 2,9% χαμηλότερος από το επίπεδο στο οποίο βρισκόταν το 2008. Αυτό δεν είναι και το καλύτερο σκηνικό για εκλογές.
Ο παράγων Brexit
Το σύνθημα του Τζόνσον, “Ας κάνουμε το Brexit να συμβεί”, εμφανίζεται ως ένα ελκυστικό μήνυμα σε ένα κοινό κουρασμένο από πολύμηνη πολιτική ένταση. Αλλά είναι επίσης μια παραδοχή ότι αυτή η κυβέρνηση είχε ένα συγκεκριμένο έργο από το 2016, που ως τώρα δεν κατάφερε να το εκπληρώσει και όλοι έχουν εξαντληθεί από την αναμονή.
Ο Τζόνσον ελπίζει να μετατρέψει αυτή την απογοήτευση σε ψήφο υπέρ των Συντηρητικών. Αλλά οι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το Brexit ήταν μια εξέλιξη που έπρεπε να έχουν κάνει οι Συντηρητικοί – ένα σχέδιο του Τζόνσον, στην πραγματικότητα – και ότι από την ώρα που οι ίδιοι έχουν κουραστεί από αυτό, χρειάζονται κάποιον άλλον να τελειώσει τη δουλειά.
Η αποτυχία να ολοκληρωθεί η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ αφήνει επίσης την πόρτα ανοιχτή στο κόμμα υπέρ του Brexit, υπό τον Νάιτζελ Φάρατζ για να κερδίσει ψήφους από εκείνους που ίσως σε διαφορετική περίπτωση να ψήφιζαν τους Συντηρητικούς. Εάν ο Φάρατζ καταφέρει να στερήσει έναν κρίσιμο αριθμό εδρών από τους Συντηρητικούς, τότε ίσως οι Εργατικοί του Κόρμπιν να καταφέρουν να επωφεληθούν.