Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε υποσχεθεί ότι η κυβέρνησή του θα είναι η πιο φιλο-συνδικαλιστική στην ιστορία των ΗΠΑ. Ωστόσο, σε ένα συνδικαλιστικό προπύργιο που έχει γίνει πλέον σύμβολο για τις αποστασίες των εργαζομένων από το Δημοκρατικό Κόμμα, οι εργαζόμενοι μπλε κολάρου λένε ότι δεν βλέπουν αυτήν την στήριξη από τον Λευκό Οίκο, αναφέρει το Bloomberg.
Συγκεκριμένα, η κομητεία Μακόμπ του Μίσιγκαν φιλοξενεί μια παλιά φρουρά επαγγελματιών της αυτοκινητοβιομηχανίας και μια νέα γενιά νέων εργαζομένων στις υπηρεσίες και στις βιομηχανίες κάνναβης.
Βρίσκεται ακριβώς βόρεια του Ντιτρόιτ και είναι ένας τόπος όπως πολλοί άλλοι, όπου ο ραγδαία αυξανόμενος πληθωρισμός έχει «καταπιεί» τους εργατικούς μισθούς και η πανδημία έχει αναγκάσει ορισμένους εργαζόμενους να επωμιστούν νέους κινδύνους για την υγεία στην εργασία χωρίς το δίχτυ ασφαλείας του επιδόματος ασθενείας.
Η αποτυχία του Μπάιντεν να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού σε ομοσπονδιακό επίπεδο, καθιστά το συνδικαλιστικό του δαχτυλίδι θολό για ανθρώπους όπως η Alyssa Coakley, μια 25χρονη υπάλληλος της Starbucks που ηγήθηκε μιας επιτυχημένης προσπάθειας να οργανώσει συνδικαλιστικά το καφέ της στην πόλη Κλίντον του Macomb. Όταν πρόκειται για τα εργασιακά, είναι λίγο επιφανειακός. Όπως, τι άλλο έκανες για εμάς;”, αναρωτήθηκε.
“Υπάρχει δικαιολογημένος θυμός εκ μέρους των ψηφοφόρων των Δημοκρατικών, ιδίως των ψηφοφόρων των συνδικάτων που τείνουν να ψηφίζουν Δημοκρατικούς”, δήλωσε η Σελίν ΜακΝίκολας, διευθύντρια πολιτικής και κυβερνητικών υποθέσεων στο think tank EPI της Ουάσινγκτον, η οποία θεωρεί τις εργασιακές πολιτικές του προέδρου χρήσιμες για τους εργαζόμενους.
Αυτό το συναίσθημα υπογραμμίζει πόσο δύσκολο θα είναι για τους Δημοκρατικούς να αποκαταστήσουν τους βαθύτατους ιστορικούς δεσμούς τους με τους ψηφοφόρους των συνδικάτων, στις ενδιάμεσες εκλογές και ύστερα από αυτές.
Η κομητεία Μακόμπ, η οποία περιλαμβάνει τμήματα των προαστίων του Ντιτρόιτ και ένα τμήμα της αγροτικής περιοχής, έχει μακρά ιστορία ως προπύργιο της δύναμης των συνδικάτων. Τη δεκαετία του 1930, οι επιτυχημένες απεργίες στα εργοστάσια της General Motors στην περιοχή βοήθησαν να πυροδοτηθεί μια πανεθνική συνδικαλιστική επανάσταση.
Οι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας στα εργοστάσια αυτοκινήτων δημιούργησαν μια οικονομική βάση που επέτρεψε στην περιοχή να αναπτυχθεί, με τον πληθυσμό της να διαμορφώνεται σε περίπου 880.000 άτομα. Καθώς όμως η παγκοσμιοποίηση και η αυτοματοποίηση άλλαξαν την παραγωγή αυτοκινήτων, πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας των συνδικάτων εξαφανίστηκαν.
Το Μακόμπ βρέθηκε στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος τη δεκαετία του 1980, όταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν εξέπληξε τους Δημοκρατικούς με το άνοιγμα που έκανε στους ψηφοφόρους των συνδικάτων, το οποίο ανέτρεψε τις σχέσεις που χρονολογούνται από το New Deal. Η κομητεία έγινε σύμβολο αυτής της μετατόπισης όταν η ανάλυση ενός δημοσκόπου διαπίστωσε ότι ο Ρίγκαν έλαβε περίπου τα δύο τρίτα των τοπικών ψήφων το 1984, σχεδόν μια κατοπτρική εικόνα της νίκης του Δημοκρατικού Τζον Κένεντι το 1960. Ο δημοσκόπος, ο Stan Greenberg, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι Δημοκρατικοί δεν έβλεπαν πλέον το κόμμα να εκπροσωπεί την εργατική τάξη.
Σήμερα, σε μια κομητεία Μακόμπ που εξαρτάται λιγότερο από την αυτοκινητοβιομηχανία, μεγάλο μέρος του αγώνα για την οργάνωση πέφτει σε εργάτες όπως η Κόκλεϊ.
Η προσπάθειά της είναι μέρος ενός εθνικού κινήματος με περισσότερα από 200 καταστήματα Starbucks που ψήφισαν για συνδικαλισμό φέτος. Αυτή και οι συνάδελφοί της ζητούν πιο σταθερά ωράρια, καλύτερες συνθήκες ασφαλείας και υψηλότερους μισθούς. Η ίδια βγάζει 16 δολάρια την ώρα, αφού εργάζεται στα Starbucks για 6 χρόνια, και θέλει περισσότερα από 20 δολάρια την ώρα.
Ο Μπάιντεν προσπάθησε να δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό πεδίο ανταγωνισμού για τους εργαζόμενους όπως η Κόκλεϊ. Έχει ανακαλέσει αρκετές πολιτικές της εποχής Τραμπ που θεωρούνται ανταγωνιστικές προς την εργασία και έχει κάνει συμβολικά ανοίγματα, όπως η συνάντηση με έναν οργανωτή συνδικάτου της Amazon στον Λευκό Οίκο.
Οι προσπάθειες συνδικαλισμού στον τομέα των υπηρεσιών, όπως αυτές στα Starbucks, τροφοδοτούνται από την οργή για τους κινδύνους που αναλήφθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και από τη νεοαποκτηθείσα μόχλευση σε μια στενή αγορά εργασίας.
Η πρόεδρος της AFL-CIO Liz Shuler λέει ότι αυτή η τελευταία έκρηξη οργάνωσης διαφέρει από προηγούμενες εποχές.
“Αυτή τη φορά, η δύναμη βρίσκεται στη βάση περισσότερο από ποτέ άλλοτε”, δήλωσε η Shuler.
Η Shuler και η οργάνωσή της υποστηρίζουν τον Μπάιντεν και διεξάγουν εκστρατεία σε όλες τις πολιτείες που βρίσκονται σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένου του Μίσιγκαν, ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών. Αλλά αναγνώρισε ότι πολλοί εργαζόμενοι απλώς δεν βλέπουν τα οφέλη από όσα έχει κάνει ο Μπάιντεν γι’ αυτούς.
“Αυτή είναι μία από τις προκλήσεις που έχουμε, απλά να συνδέσουμε όλες αυτές τις ισχυρές επενδύσεις που έχουν γίνει” με το “πώς αυτό επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων”, είπε.
Αυτό δεν είναι εύκολο έργο, δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι διοργανωτές και οι οποίες είναι εκτός του ελέγχου του Μπάιντεν. Περίπου μιάμιση ώρα οδήγησης νότια από την κομητεία Μακόμπ , ο Mike Davisson και ο Kyle Sell συνδικαλίστηκαν στο κατάστημα Lume Cannabis τον περασμένο μήνα, αφού η εταιρεία μείωσε τις παροχές και έκλεισε απροσδόκητα πολλά καταστήματα. Αν και σηματοδοτεί το ενδεχόμενο μιας οργανωτικής έκρηξης σε έναν κλάδο αξίας δισεκατομμυρίων στο Μίσιγκαν, ο οποίος συνδικαλίζεται με ταχείς ρυθμούς σε άλλα μέρη της χώρας, η ψηφοφορία στο κατάστημά τους ήταν πιο κοντά από ό,τι περίμεναν με 10-9.
Το Μίσιγκαν είναι μια πολιτεία με δικαίωμα στην εργασία, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για τα συνδικάτα να εδραιωθούν. Τα στελέχη της Lume είπαν στους εργαζόμενους ότι οι ημέρες διακοπών και τα φιλοδωρήματά τους ήταν στο τραπέζι αν συνδικαλίζονταν, σύμφωνα με όσα είπαν οι συνάδελφοι στον Davisson, αποδυναμώνοντας την υποστήριξη την ημέρα των εκλογών, όπως είπε.
Διαβάστε ακόμα:
Τελεσίγραφο από Μόσχα: Άρση των κυρώσεων για να επανέλθει το φυσικό αέριο