search icon

Bloomberg

Θεωρία του 19ου αιώνα καταρίπτει τις αισιόδοξες προβλέψεις για έκρηξη κατανάλωσης

Ποια θεωρία είχε διατυπώσει ο βρετανός οικονομολόγος, Ντέιβιντ Ρικάρντο - Ποιοι οι συσχετισμοί με τη σημερινή εποχή

Οι καταναλωτές που είδαν αύξηση στις αποταμιεύσεις τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πιθανόν να μην σπεύσουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους, καθώς η οικονομία θα ανακάμπτει. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει μία θεωρία του 19ου αιώνα.

Τους τελευταίους μήνες η πανδημία έχει τεθεί υπό έλεγχο, χάρη στον επίμονο «ζήλο» των κυβερνήσεων να επισπεύσουν το εμβολιαστικό πρόγραμμα προκειμένου να επιστρέψουν στην πολυπόθητη «κανονικότητα».

Κατά συνέπεια οι κυβερνώντες, ελπίζουν πως τα τραπεζικά αποθέματα των πολιτών θα διοχετευθούν και πάλι στην οικονομία.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, πρόσφατα, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ισπανίας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Πάμπλο Ερνάντεζ ντε Κος, έθεσε την προοπτική εκδήλωσης του θεωρήματος του Ντέιβιντ Ρικάρντο.

Ο Ρικάρντο ήταν ένας Βρετανός οικονομολόγος, ο οποίος έζησε τον 19ο αιώνα και ήταν «πατέρας» της εξής θεωρίας: Σε περιόδους επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής (σ.σ. όπως η σημερινή), οι πολίτες εκτιμούν ότι θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν οι ίδιοι τα υψηλά κρατικά ελλείμματα μέσω μελλοντικών φόρων. Ως εκ τούτου, τείνουν να αποταμιεύουν χρήματα, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν σε μελλοντικές φορολογικές υποχρεώσεις.

Η παραπάνω θεωρία εξελίχθηκε περαιτέρω από τον Ρόμπερτ Μπάρο, έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ο οποίος συμπλήρωσε ότι η «συγκράτηση» των καταναλωτικών δαπανών, υπό τον φόβο μελλοντικών φόρων, επί της ουσίας «μηδενίζει» τον θετικό αντίκτυπο των αυξημένων κρατικών δαπανών, δηλαδή των επεκτατικών δημοσιονομικών πολιτικών.

Τα συγκεκριμένα επιχειρήματα, κατά πολλούς, αποτελούν «απάντηση» στην κεϋνσιανή θεωρία, η οποία αναφέρει ότι η δημοσιονομική «χαλάρωση», δηλαδή η αύξηση των κρατικών δαπανών, μπορεί να συμβάλλει άμεσα στην τόνωση της οικονομίας και της ανάπτυξης.

«Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι στην Ισπανία ή τις υπόλοιπες χώρες, ως αποτέλεσμα των αυξημένων δαπανών, θα υπάρξει αυτό που ονομάζουμε “εφαρμογή του θεωρήματος Ρικάρντο”» σχολίασε χαρακτηριστικά ο ντε Κος, σε πρόσφατη παρέμβασή του.

Βέβαια, αρκετές «φωνές», σ΄ αντίθεση με τον Ισπανό τραπεζίτη, επιμένουν ότι οι υψηλές αποταμιεύσεις των καταθετών, με την άρση των περιοριστικών μέτρων, θα επιστρέψουν στην πραγματική οικονομία μέσω της κατανάλωσης.

«Το θεώρημα του Ρικάρντο δεν είναι απαραίτητο ότι θα εφαρμοστεί στην Ευρώπη. Θα ερμηνεύσω την εξήγηση του διοικητής της Τράπεζας της Ισπανίας ως μια προειδοποίηση ενάντια στην υπερβολική αισιοδοξία» επεσήμανε χαρακτηριστικά ο Όλιβερ Ρακάου, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Διαβάστε ακόμη:

Οι ξένοι θέλουν, εν μέσω πανδημίας, κατοικία στην Ελλάδα: Oι εθνικότητες και οι περιοχές με μεγάλη ζήτηση

Ελληνικά Πετρέλαια: Σχέδιο δομικού μετασχηματισμού και μετατροπής σε holding

Γιάννα Τζίκα (ΚΟΝΒΑ): Η ΤΡΑΤΑ της νέας εποχής

Exit mobile version