To τεράστιο Boeing 767 έστριψε δεξιά πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα, γυρνώντας από τη Βιέννη.
Αν και το κλασικό αεροπλάνο χωράει συνήθως 260 επιβάτες, σε αυτό επέβαιναν μόνο ο Υπουργός Ενέργειας Πρίγκιπας Αμπντουλαζίζ μπιν Σαλμάν και περίπου δέκα βοηθοί του, επιστρέφοντας από την ταραχώδη συνάντηση του ΟΠΕΚ.
Ως Υπουργός Πετρελαίου από το 2019 και ως μέλος της αποστολής από πολύ πιο παλιά ο μπιν Σαλμάν είχε λάβει μέρος σε κάθε συνάντηση του ΟΠΕΚ εδώ και 35 χρόνια.
Η συγκεκριμένη πτήση της 7ης Μαρτίου του 2020, δεν αποτελούσε -όμως- μια τυπική επιστροφή στη χώρα του. Δεν ήταν, επίσης, τυπικό και το τι συνέβη ακριβώς μετά την επιστροφή αυτή.
Μέχρι την τελευταία σταγόνα
Oι αποφάσεις του Αμπντουλαζίζ τις επόμενες 24 ώρες οδήγησαν σε μια πιο γενναία πολιτική άντλησης πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας, λιγότερο περιορισμένη από τις αποφάσεις της Ουάσινγκτον, καθ’ όλα αντίθετη με την κλιματική αλλαγή και πιο ελεγχόμενη από τη βασιλική οικογένεια, συμπεριλαμβανόμενου και του γνωστού και μη εξαιρετέου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.
Αντιπροσώπευαν τις βλέψεις του Αμπντουλαζίζ να αντλήσει και την τελευταία σταγόνα πετρελαίου από τα κοιτάσματα της Σαουδικής Αραβίας. Όπως είχε αναφέρει σε προηγούμενή του ομιλία, σε event της Bank of America Corp, «θα είμαστε η τελευταία χώρα που θα αντλεί πετρέλαιο. Θα αντλήσουμε κάθε μόριο του μαύρου χρυσού».
Ο Αμπντουλαζίζ, ο οποίος είναι και το πρώτο μέλος της βασιλικής οικογένειας που έλαβε το χρίσμα του Υπουργού Ενέργειας, είναι αυτή τη στιγμή ο πιο σημαντικός πετρελαϊκός ρυθμιστής στον πλανήτη. Εχει πολλάκις λάβει δραστικά μέτρα για τη χειραγώγηση των αγορών, την προσφορά του πετρελαίου και την προάσπιση των πετρελαϊκών τιμών.
Αλλά ένα πρόσφατο συνέδριο του ΟΠΕΚ+ τον Ιούλιο απέδειξε πως ο Αμπντουλαζίζ δεν μπορεί να βρίσκει το δίκιο του πάντα, ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου πολλές πετρελαιοπαραγωγές χώρες πρέπει να εκσυγχρονιστούν στη νέα εποχή της κλιματικής αλλαγής. Μέχρι τη συνάντηση του ΟΠΕΚ+ μέσω τηλεδιάσκεψης, οι τιμές του αργού είχαν επιδείξει αύξηση 50% μέσα στο 2021. Οταν η συνάντηση τελείωσε χωρίς αποτέλεσμα, οι τιμές αυτές εκτινάχθηκαν σε 6ετές ρεκόρ.
Οι εβδομάδες πέρασαν μέχρι ο Αμπντουλαζίζ να καταφέρει να λύσει τον γόρδιο δεσμό της πρόσφατης ασυμφωνίας, βασιζόμενος σε μία κλασική του τακτική: όλα τα κράτη-μέλη θα φαίνεται πως βγήκαν κερδισμένα, ακόμη κι αν οι μελλοντικοί στόχοι παραγωγής δεν βασίζονται στην πραγματικότητα. Ο Αμπντουλαζίζ ανέφερε παιδιάστικα πως «Δε θα σας αποκαλύψω πώς τα κατάφερα. Αποτελεί μυστικό του κράτους».
Τρικυμιώδης θητεία
Από την απαρχή της θητείας του Αμπντουλαζίζ στο υπουργείο Ενέργειας της Σαουδικής Αραβίας, οι αγορές πετρελαίου έχουν περάσει ταραχές που θυμίζουν τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίες του ‘70. Το Bloomberg Markets ανασκεύασε τα συστατικά της μέχρι τώρα θητείας του μέσω συνομιλιών με διπλωμάτες, ειδικούς και συμβούλους, traders και μέλη του ΟΠΕΚ+ και της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Μετά τη συνάντηση του ΟΠΕΚ+ στη Βιέννη τον προηγούμενο Μάρτιο, ο Αμπντουλαζίζ μπήκε στο αεροπλάνο με αριθμό Ν767Α και πέταξε προς Σαουδική Αραβία. Παρ’ όλα αυτά, δεν προσγειώθηκε στο Ριάντ όπου βρίσκονται τόσο το υπουργείο όσο και η προσωπική του κατοικία. Συνέχισε να υπερίπταται της Σαουδαραβικής ερήμου προς την ακτογραμμή του Περσικού Κόλπου.
Στις 3.35 μμ εκείνο το Σάββατο, το τζετ προσγειώθηκε στη στρατιωτική αεροπορική βάση King Abdulaziz Air Base η οποία βρίσκεται στην καρδιά της πετρελαιοβιομηχανίας της χώρας. Ο Αμπντουλαζίζ πήγε κατευθείαν στα κεντρικά γραφεία της Saudi Aramco.
Η αλλαγή πλεύσης προς το Νταχράν οφειλόταν, προφανώς, στο τι είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της συνάντησης του ΟΠΕΚ+ όπου τα κράτη-μέλη δεν είχαν συμφωνήσει στο τι ακριβώς θα κάνουν με την παραγωγή κατά τη διάρκεια της -τότε- νέας πανδημίας η οποία εξαπλωνόταν ως πυρκαγιά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Η Μόσχα, η οποία δεν ήθελε να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου, ήθελε να ακολουθήσει την τακτική του “βλέποντας και κάνοντας”. Το Ριάντ ήθελε να μειώσει την παραγωγή “άμεσα”. Οι Σαουδάραβες, μέσω της συνεργασίας τους με πετρελαιοπηγές σε όλο τον κόσμο, είχαν καταλάβει πως ο κορωνοϊός θα προκαλέσει οικονομική κρίση και ήθελαν να αποφύγουν κατάρρευση των τιμών πετρελαίου.
Η συνάντηση του 2020 στη Βιέννη είχε τελειώσει χωρίς συμφωνία. Ο τότε Υπουργός Πετρελαίου της Ρωσίας Αλεξάντερ Νόβακ είχε αναφέρει πως «τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ+ δεν έχουν καμία υποχρέωση να μειώσουν την παραγωγή τους από την 1η Απριλίου κι έπειτα». Τώρα όλα τα βλέμματα γυρνούσαν προς τον Αμπντουλαζίζ.
Δε χρειάστηκε να περιμένουν και πολύ. Εδώ και χρόνια, οι Σαουδάραβες πίστευαν πως πρέπει να προχωρούν σε προσυμφωνημένες κινήσεις τους υπόλοιπους παραγωγούς πετρελαίου. Ο Αμπντουλαζίζ αποφάσισε να σταματήσει αυτή την τακτική -τουλάχιστον μέχρι το πέρας της κρίσης- έτσι ώστε να προωθήσει την ατζέντα του και να δώσει ένα μάθημα στους Ρώσους και στον ηγέτη τους Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος εν μέρει βασίζει την οικονομική επιρροή του στην άντληση αργού.
Οταν μπήκε στο κτίριο της Aramco, ο Αμπντουλαζίζ έκανε κάτι το εντελώς αντίθετο από αυτό που θα περίμεναν πολλοί: διέταξε την αύξηση της άντλησης πετρελαίου στο μάξιμουμ και ξεκίνησε τον πόλεμο των τιμών, θέλοντας να αποδείξει πως η Σαουδική Αραβία είναι η κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ανακοίνωσε πως θα ξεκινήσει να αντλεί 12 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, μια αύξηση της τάξης του 20% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Panic!
Για τις αγορές ενέργειας, η κίνηση αυτή έμοιαζε με έκρηξη πυρηνικής βόμβας. Η μείωση της τιμής του αργού έπληξε τις ευρωπαϊκές και ρωσικές πετρελαϊκές. Η αξία του Μπρεντ μειώθηκε κατά 25% μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μετά το άνοιγμα των αγορών πετρελαίου το μεσημέρι εκείνης της Κυριακής θυμίζοντας τα αρνητικά ρεκόρ του Πολέμου του Κόλπου. Το πλήγμα ξεχείλισε πέραν των αγορών πετρελαίου και στις υπόλοιπες βιομηχανίες. Ο δείκτης MSCI World Energy Sector Index μειώθηκε κατά 19% σε ιστορικό ρεκόρ, με χαμένη μετοχική αξία $330 δισ. Την υπόλοιπη εβδομάδα, έχασε άλλα $400 δισ.
Στον Λευκό Οίκο προκλήθηκε πανικός. Μετά από δεκαετίες συνεργασίας, η Σαουδική Αραβία δεν είχε προειδοποιήσει τη σύμμαχο ΗΠΑ για την κίνηση αυτή. Η CIA και οι διπλωμάτες στο Ριάντ πιάστηκαν στον ύπνο. Η κυβέρνηση Τραμπ βρισκόταν σε κατάσταση σοκ.
Οι πετρελαϊκές και τα κράτη που βασίζονται στην άντληση πετρελαίου βρίσκονταν αντιμέτωπες με μια άβυσσο. Το ίδιο ίσχυε και για τη Σαουδική Αραβία η οποία φαινόταν έτοιμη να “αυτοκτονήσει” για να τους “δώσει ένα μάθημα”. Το σχέδιο του Αμπντουλαζίζ, όμως, πέτυχε. Δημιούργησε τόση αναταραχή που όλοι θέλησαν να βρεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Εκεί μπήκε στο παιχνίδι και ο Τραμπ, ο οποίος κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Απριλίου συγκέντρωσε μεγαλοστελέχη των αμερικανικών πετρελαϊκών στο Λευκό Οίκο. «Θα τα βρούμε. Σας υποστηρίζω 1.000%» τους είπε. Διαμεσολάβησε σε απευθείας τηλεφωνήματα προς τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν και τον Βασιλιά Σαλμάν της Σ. Αραβίας, συγκεντρώνοντας τις τρεις χώρες που ευθύνονται για το 40% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, στο ίδιο “τραπέζι”.
Στις 12 Απριλίου, μετά από 36 ημέρες “οικονομικού πολέμου”, το Ριάντ και η Μόσχα συμφώνησαν σε μια μείωση-ρεκόρ της παραγωγής πετρελαίου, επιφέροντας σταθεροποίηση στις αγορές.
Η διαμεσολάβηση του Τραμπ ήταν ένα δώρο προς τους Σαουδάραβες. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας καταφερόταν κατά της Σ. Αραβίας η οποία «σκοτώνει τους γκέι» και «χρησιμοποιεί σκλάβους». Παρ’ όλα αυτά τώρα φαίνεται πως τα είχε βρει με τη μεγαλύτερη αγοραστή αμερικανικών όπλων. Το Ριάντ είχε αποτελέσει τον πρώτο του προορισμό όταν ανέλαβε τα καθήκοντα της Προεδρίας. Υποστήριζε τον πόλεμο της Σ. Αραβίας στην Υεμένη. Είχε πάρει το μέρος της Σ. Αραβίας μετά από τον φόνο του Τζαμάλ Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη το 2018 αν και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ ανέφεραν πως ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ήταν συνένοχος στο έγκλημα.
Τώρα ο Τραμπ έπαιζε τον ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ Ρωσίας και Σ. Αραβίας.
Ο Αμπντουλαζίζ προσπάθησε κι αυτός να σταθεροποιήσει τις αγορές μετά την επίτευξη συμφωνίας. Παρ’ όλα αυτά, η πρόσφατη διαφωνία κατά τη διάρκεια της συνάντησης του ΟΠΕΚ+ τον Ιούλιο του άλλαξε τα σχέδια. Αυτή τη φορά, η αντίπαλος της Σ. Αραβίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ήταν τα γειτονικά Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Με την υποστήριξη των περισσότερων κρατών-μελών του ΟΠΕΚ+, συμπεριλαμβανόμενης και της Ρωσίας, ο Αμπντουλαζίζ ήθελε επέκταση της σταδιακής αύξησης της παραγωγής μέχρι το τέλος του 2022. Τα ΗΑΕ δεν συμφωνούσαν.
Η αυξημένη ζήτηση είχε ήδη αυξήσει τις τιμές πετρελαίου φέτος μέχρι τη συνάντηση του ΟΠΕΚ+. Οταν οι συνομιλίες αποδείχθηκαν ατελέσφορες και δεν υπήρξε αύξηση της παραγωγής, η διαφωνία θύμισε την περσινή καταστροφική κατάσταση. Το WTI έφτασε τα $76,98/βαρέλι, ρεκόρ υψηλό από το Νοέμβριο του 2014. Μέσω της διαπραγματευτικής του ικανότητας, ο Αμπντουλαζίζ κατάφερε να περιορίσει τυχόν μεγαλύτερες αναταραχές στις αγορές, τουλάχιστον προς το παρόν.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Bloomberg TV ο Αμπντουλαζίζ ανέφερε πως «εάν θα ήθελα να έχω έναν τίτλο, ο τίτλος αυτός θα ήταν “εχθρός της μεταβλητότητας”». Ο Αμπντουλαζίζ προσπαθούσε να κρατήσει το μερίδιο της αγοράς της Σ. Αραβίας σταθερό και τη φήμη του απαράλλακτη.
Νταβός και σκάνδαλα
Τον Ιανουάριο του 2020 ο Αμπντουλαζίζ βρισκόταν στο World Economic Forum στο Νταβός της Ελβετίας, όταν οι ρεπόρτερ του ζήτησαν να κάνει δηλώσεις. Ο δημοσιογράφος του βρετανικού ITV News Τζόελ Χιλς δεν ήθελε, όμως, να τον ρωτήσει για το πετρέλαιο. Τον ρώτησε για ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας Τhe Guardian σύμφωνα με το οποίο ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν είχε διατάξει χακάρισμα του κινητού τηλεφώνου του ιδρυτή της Amazon, Tζεφ Μπέζος.
Ο Αμπντουλαζίζ, προφανώς δεν ήθελε να εμπλακεί στα σκάνδαλα του ετεροθαλή αδελφού του. Ο Χιλς επέμενε. Ο κατά τα άλλα καλοντυμένος Υπουργός Ενέργειας, αποκάλεσε τον ρεπόρτερ «ηλίθιο» και χαρακτήρισε το ρεπορτάζ «αφελές και προσβλητικό». Οταν ο Χιλς τον ακολούθησε, ο Αμπντουλαζίζ άρπαξε το μικρόφωνο νευριασμένος. Κατάλαβε που βρισκόταν και τί έκανε και το επέστρεψε στον Χιλς, λέγοντάς του πως «δε χρειάζεται να σου δώσω εξηγήσεις».
Δημοσίως, ο Αμπντουλαζίζ ποτέ δεν σχολιάζει τα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται ο ετεροθαλής πρίγκιπας και διάδοχος του στέμματος Μοχάμεντ. Βασίζει την δημόσια εικόνα του στο ότι είναι «απλά ο Υπουργός Ενέργειας».
Στη Σαουδική Αραβία, το πετρέλαιο είναι μια οικογενειακή επιχείρηση. Δύο χρόνια πριν την ονομασία του Μοχάμεντ ως διαδόχο, ο Βασιλιάς έδωσε το σκήπτρο του «μαύρου χρυσού» στον Αμπντουλαζίζ. Για πρώτη φορά στην ιστορία, το πετρέλαιο της χώρας βρισκόταν στα χέρια ενός γόνου της οικογενείας και όχι ενός τεχνοκράτη.
Παρελθόν και μέλλον
Ο Αμπντουλαζίζ μπιν Σαλμάν αλ Σαούντ δεν πρόκειται για “άλλο ένα μέλος” της βασιλικής οικογένειας η οποία απαριθμεί 15.000 άτομα. Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος σε ηλικία γιός του Βασιλιά Σαλμάν. Ο 61χρονος είναι πολύ γηραιότερος του 36χρονου διαδόχου Μοχάμεντ και ετεροθαλής αδελφός του αναπληρωτή ΥΠΕΘΑ νεότερου αδελφού του Μοχάμεντ Κάλιντ μπιν Σαλμάν.
Οσον αφορά την τακτική του πολέμου τιμών του 2020, πολλοί υποθέτουν πως αποφασίστηκε από τον Μοχάμεντ, αλλά ο Αμπντουλαζίζ μέχρι τώρα την έχει υιοθετήσει ως δική του ιδέα.
«Είναι ο ιδανικός inside man», αναφέρει η Χελίμα Κροφτ, μεγαλοστέλεχος της RBC Capital Markets και πρώην αναλυτής της CIA η οποία τον γνωρίζει προσωπικά πολλά χρόνια. «Καταλαβαίνει τη δύναμη καλύτερη από οποιονδήποτε άλλο. Και το πετρέλαιο είναι δύναμη».
Το μέλλον της Σ. Αραβίας, όμως, απειλείται λόγω της κλιματικής αλλαγής και της αλλαγής επενδύσεων της παγκόσμιας οικονομίας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αφήνοντας πίσω το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Κάτω από τις ερήμους της Σ. Αραβίας βρίσκονται 265 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, αξίας (βάσει των τρέχουσων τιμών) $20 τρισεκατομμυρίων. Πρόκειται για μια αμύθητη περιουσία, η οποία κινδυνεύει από τη μετάλλαξη της παγκόσμιας οικονομίας σε “πράσινη”.
Σύμφωνα με την Κάρεν Γιανγκ του Middle East Institute της Ουάσινγκτον, «θα υπάρχουν ακόμη πελάτες που θα αποζητούν πετρέλαιο σε 10 και 20 χρόνια. Αλλά ο αριθμός τους θα έχει μειωθεί δραστικά. Οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες θα ανταγωνίζονται για το ποια θα καταφέρει να τους προσελκύσει».
Τι είχε γίνει το 1987
Μια καλοκαιρινή μέρα τον Ιούνιο του 1987 ο 27χρονος Αμπντουλαζίζ βρισκόταν κλεισμένος στο δωμάτιο 332 του Vienna Marriott Hotel, προετοιμαζόμενος για το πρώτο του συνέδριο του ΟΠΕΚ.
Ο Αμπντουλαζίζ ήταν ένα νεαρότατο μέλος της ομάδας των Σαουδαράβων με ηγέτη τον Υπουργό Πετρελαίου Χισάμ Ναζέρ, τεχνοκράτη ο οποίος είχε σπουδάσει στο UCLA. Στην ιεραρχία της αποστολής, ο Αμπντουλαζίζ βρισκόταν στο νούμερο 8.
Τα πρώτα του βήματα του έμαθαν και τη “δουλειά”. Το 1987 η Σ. Αραβία “έκλεινε” έναν πόλεμο τιμών. Από το 1980 μέχρι το 1986 το Ριάντ είχε μειώσει την παραγωγή του για να κρατήσει τις τιμές του πετρελαίου αυξημένες, τη στιγμή που άλλα κράτη-μέλη του ΟΠΕΞ συνέχιζαν κανονικά. Στο τέλος, η Σ. Αραβία δεν μπορούσε να παρέχει αρκετό πετρέλαιο εγχώρια, αύξησε την παραγωγή δραστικά και οδήγησε σε κατάρρευση των τιμών στις αγορές.
Οπως και με τον “πόλεμο τιμών” του 2020, η καμπάνια του 1980 ανατάραξε τον πλανήτη. Από το Τέξας και την Οκλαχόμα, μέχρι τη Μόσχα όπου η κρίση των τιμών επιτάχυνε την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, όλοι επλήγησαν.
Τα παθήματα έγιναν μαθήματα για τον Αμπντουλαζίζ, ενώ η Σ. Αραβία είχε υποσχεθεί να μην προχωρήσει σε μονομερή κίνηση αλλαγής της παραγωγής από τότε. Μέχρι την πανδημία.
Αν ο Αμπντουλαζίζ δεν ήταν βασιλικός γόνος, θα ήταν ένας πολύ καλός τεχνοκράτης. Ως πρίγκιπας, όμως, γρήγορα καταπιάστηκε με το πετρέλαιο. Από το Ριάντ, μετέβη στο Νταχράν όπου και σπούδασε στο King Fahd University of Petroleum & Minerals, το πανεπιστήμιο της ελίτ από το οποίο αντλεί στελέχη η Saudi Aramco.
Εχοντας τελειώσει το πανεπιστήμιο το 1985 με Βachelor’s στο Industrial Management και Master’s στο Business Administration, ηγήθηκε προσωρινά ενός think tank του πανεπιστημίου. Λίγο αργότερα παντρεύτηκε και την Σάρα μπιντ Χαλίντ μπιν Μουσάιντ και αποφάσισε να εισέλθει στην κυβέρνηση, πηγαίνοντας κόντρα στη θέληση του πατέρα του.
Το 1995 ο Υπουργός Πετρελαίου Νάζερ αντικαταστάθηκε από τον Αλί αλ-Ναϊμί. Ο Αμπντουλαζίζ, λόγω του τίτλου του, έγινε ο νούμερο δύο του υπουργείου και κατέληξε να κάνει την ίδια δουλειά με τον επόμενο Υπουργό Πετρελαίου Χαλίντ Αλ-Φαλίχ από το 2016 μέχρι το 2019, όταν ανέλαβε τα καθήκοντα και επίσημα.
Τώρα, τα 35 χρόνια προϋπηρεσίας του Αμπντουλαζίζ τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους ομολόγους του οι οποίοι “μπαινοβγαίνουν” από τα συνέδρια του ΟΠΕΚ.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Αμπντουλαζίζ ήταν επικεφαλής της συνάντησης των Υπουργών Ενέργειας των G20. Τα περιβαλλοντικά γκρουπ κατηγορούν εδώ και δεκαετίες πως η Σ. Αραβία χειροτερεύει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Από τότε, όμως, η επίσημη άποψη της χώρας έχει αλλάξει, ενώ υποστηρίζει και την ιστορική Συμφωνία του Παρισιού του 2016. Η συνάντηση των G20 ήταν μια ευκαιρία προετοιμασίας της Σ. Αραβίας προ της συνάντησης για την κλιματική αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη της Σκωτίας τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Είχαν περάσει ώρες τηλεδιάσκεψης χωρίς αποτέλεσμα. Οι ευρωπαίοι Υπουργοί Ενέργειας ήθελαν μια “πράσινη” υπόσχεση. Η Σ. Αραβία το αντίθετο. Στο τέλος, ο Αμπντουλαζίζ βγήκε κερδισμένος, λέγοντας πως αν δεν δημοσίευαν επίσημη αναφορά όλο το γκρουπ θα φάνταζε άχρηστο.
Η αναφορά αυτή συμπεριλάμβανε μερικές μικρές αλλαγές που ζητούσε η Σ. Αραβία οι οποίες δεν είναι ούτε αποδεδειγμένες επιστημονικά, ούτε έχουν κάποιο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής. Αυτό που καταφέρνουν να κάνουν οι αλλαγές αυτές, όμως, είναι να σιγουρέψουν πως το πετρέλαιο θα συνεχίσει να είναι “μαύρος χρυσός” για το εγγύς μέλλον. Σύμφωνα με το Middle East Institute, το βασίλειο της Σ. Αραβίας προχωρεί πολύ αργά στη μετατροπή του σε μια πιο “πράσινη” οικονομία.
La La Land
Πριν από λίγα χρόνια, ο International Energy Agency – ΙΕΑ (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας) ανέφερε πως η ζήτηση του πετρελαίου μειώνεται. Ο Αμπντουλαζίζ από την πλευρά του αστειεύτηκε πως «εάν βασιζόμουν στους υπολογισμούς του Οργανισμού, θα έπαιρνα Prozac». Σε πιο πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Οργανισμός έκανε έκκληση για παύση της χρήσης ορυκτών καυσίμων έτσι ώστε να σταματήσει η κλιματική αλλαγή. Σε άλλη μία ειρωνική δήλωσή του, ο Αμπντουλαζίζ ανέφερε πως η αναφορά του Οργανισμού ήταν «το sequel της οσκαρικής ταινίας “La La Land”».
Οπου ο Αμπντουλαζίζ βλέπει… ταινίες, η ακτιβιστής Γκρέτα Τούνμπεργκ βλέπει υποχώρηση των Σαουδαράβων «βλέπουμε ξεκάθαρα πως αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Ας επιταχύνουμε την πτώση τους», υποστηρίζει η νεαρή Σουηδή.
Απόλυτος έλεγχος
Κάποια στιγμή, είναι αναπόφευκτο πως το πετρέλαιο θα φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία μετατρέπεται σε “πράσινη”, και -βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού- η κυβέρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν έχει κάνει έκκληση στις εταιρείες να μείνουν μακριά από τα ορυκτά καύσιμα.
Για τον Αμπντουλαζίζ, το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει, αλλά ο ίδιος γνωρίζει πως δεν μπορεί να ελέγξει τα πάντα. Παράδειγμα η επίθεση με drone κατά του κέντρου διεργασίας πετρελαίου στο Αμπκάικ της ανατολικής Σ. Αραβίας για το οποίο κατηγορήθηκε το Ιράν. Μέσα σε λίγους μήνες μετά την επίθεση επήλθε και ο πόλεμος τιμών με τη Ρωσία.
Πετρελαϊκοί ανταγωνιστές όπως η Exxon, Royal Dutch Shell και άλλες υποχρεώνονται να μειώσουν τις διερευνητικές τους εξερευνήσεις κοιτασμάτων. Για τη Σ. Αραβία, αυτό αποτελεί και πλεονέκτημα αφού η χώρα θα μπορεί να αυξήσει την παραγωγή της.
Το μέλλον της Σ. Αραβίας βασίζεται στον έλεγχο του πετρελαίου. Η στρατηγική του Αμπντουλαζίζ είναι η προσπάθεια μεταβολής του ΟΠΕΚ σε ενός είδους κεντρικής τράπεζας που θα ελέγχει την παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου όπως η Fed ελέγχει το αμερικανικό δολάριο. Παρ’ όλα αυτά, πιθανά προβλήματα λόγω απροσδόκητων συμβάντων όπως η επίθεση του drone, ο πόλεμος των τιμών και η πανδημία που έχουν χαρακτηρίσει την μέχρι τώρα θητεία του Αμπντουλαζίζ, μπορεί να τον κάνουν να χάσει αυτό που αναζητά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο: τον απόλυτο έλεγχο.
Διαβάστε ακόμα:
Κωνσταντίνος Μίχαλος: Πέθανε από ανακοπή στο εργοστάσιό του στο Κρυονέρι ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ
Γιατί «στερεύει» η αγορά από made in China προϊόντα
Η εποχή του φθηνού φυσικού αερίου έχει τελειώσει – Αύξηση των τιμών κατά 1.000%