Τρεις φορές την εβδομάδα στις 6:30 π.μ., ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς κάθεται στο “θρανίο” για να μάθει να μιλά ρωσικά. Ο στόχος, λέει, είναι να μπορεί να συνομιλεί με άνεση ρωσικά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν όπως και με τους δυτικούς ηγέτες στα αγγλικά.
Η επιθυμία για ισοτιμία στην ομιλία αγγλικών και ρωσικών αντικατοπτρίζει την παραδοσιακή γεωπολιτική αρχή εξισορρόπησης από τη Σερβία, μια χώρα που ιστορικά και πολιτιστικά ελκύεται τόσο από την ανατολή όσο και από τη δύση. Με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμη να βρίσκεται χρόνια μακριά, ο Βούτσιτς ενθαρρύνει τους δεσμούς με τη Ρωσία, ενώ παράλληλα διεκδικεί χρήματα από την Κίνα για βιομηχανικά έργα και έργα υποδομής.
Η εξισορρόπηση των πολεμικών πιθανοτήτων δεν είναι μια καινούργια κατάσταση σε μια στρατηγική γωνιά της ευρωπαϊκής ηπείρου που διασπάστηκε στις αιματηρές συγκρούσεις της δεκαετίας του ’90. Όμως, με τις δυτικές σχέσεις με τη Ρωσία να είναι οι πιό χλιαρές από τον Ψυχρό Πόλεμο κι εντεύθεν, είναι πιο επιτακτικό η ΕΕ να εξασφαλίσει ότι η Σερβία και πέντε άλλα βαλκανικά έθνη θα καταλήξουν στους κόπλους του ευρωπαϊκού μπλοκ και θα βοηθήσουν στην επέκταση της ΕΕ προς ανατολάς.
