Η Γαλλία εξέλεξε τον πρόεδρό της και τα χειρότερα για τη χώρα και την Ευρώπη, αποφεύχθηκαν. Ωστόσο στον επόμενο ενάμιση χρόνο στήνονται κάλπες σε πολλά μέρη της γης, κάποιες από τις οποίες έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον.
9 Μαΐου- εκλογές στη Νότια Κορέα
Ο πρώην ηγέτης της αντιπολίτευσης Μουν Τζάε-ιν, αναμετράται με τον Αν Τσολ σου, έναν μεγιστάνα στο χώρο των εταιρειών λογισμικού, για τη διαδοχή της συντηρητικής Παρκ Γιουν-χι, η οποία απομακρύνθηκε εξαιτίας ενός μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς. Λεπτομερή εικόνα της αποδοχής κάθε υποψηφίου δεν έχουμε, καθώς υπάρχουν περιορισμοί στη δημοσίευση μετρήσεων της κοινής γνώμης. Το πραγματικό ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας έγκειται στην τύχη των πυρηνικών πρωτοβουλιών που θέλει να αναλάβει η Βόρεια Κορέα. Ο Μουν τάσσεται υπέρ μιας προσέγγισης με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, ενώ ο Αν προτιμά την εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ στο έδαφος της Νότιας Κορέας.
14 Μαΐου- Γερμανικές εκλογές στη Βόρεια Ρηνανία- Βεστφαλία
Η περιφέρεια αποτελεί παραδοσιακό “οχυρό” των σοσιαλδημοκρατών του SPD. Οι δημοσκοπήσεις,όμως δείχνουν ότι οι Χριστιανοδημοκράτες του CDU μειώνουν αισθητά τη διαφορά. Με τους Πράσινους να υποχωρούν και τους Ελεύθερους Δημοκράτες να κινούνται στο 12% περίπου, δεν αποκλείεται η κεντροδεξιά της Γερμανίας να μπει στην κυβέρνηση του κρατιδίου, ή και να κερδίσει τις εκλογές! Το αποτέλεσμα των εκλογών θα δώσει σημαντικό μήνυμα για τις γενικές εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία, καθώς στο κρατίδιο ψηφίζουν περί τα 18 εκατομμύρια Γερμανοί, περίπου το 1/5 του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
19 Μαΐου- προεδρικές εκλογές στο Ιράν
Ο Χασάν Ρουχάνι, μετριοπαθής πρόεδρος της χώρας, επιδιώκει δεύτερη θητεία. Απέναντι του βρίσκονται ο συντηρητικός δήμαρχος της Τεχεράνης Μοχάμεντ Ακέρ Καλιμπάφ και ο συντηρητικός κληρικός Εμπραχίμ Ραήσι. Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεί, φέρεται να ευνοεί τον Ραήσι. Η εκλογή αποτελεί ουσιαστικά δημοψήφισμα για τον Ρουχάνι, ο οποίος άλλαξε την πολιτική του Ιράν, διαπραγματεύτηκε με τις ΗΠΑ και συμφώνησε στην μείωση των κυρώσεων κατά της χώρας του, με αντάλλαγμα τον περιορισμό του πυρηνικού της προγράμματος. Εάν δεν εκλεγεί ο Ρουχάνι, μια σύγκρουση της νέας κυβέρνησης της Τεχεράνης με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ γίνεται πιθανή.
8 Ιουνίου- Εκλογές στη Βρετανία
Η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι ζητεί νωπή λαϊκή εντολή για να διαπραγματευθεί τους όρους του brexit. Απέναντί τηςο Τζέρεμι Κόρμπιν των Εργατικών, δεν δείχνει ως τώρα αρκετά δυνατός για να την απειλήσει. Διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις, η Μέι δικαίως ονειρεύεται έναν εκλογικό θρίαμβο παρόμοιο με αυτούς της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Τόνι Μπλερ στο παρελθόν. Παρεμπίπτουσα συνέπεια των εκλογών είναι η επιβεβαίωση ή όχι της δυναμικής που αναπτύσσεται στη Σκοτία για τη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας της.
11 και 18 Ιουνίου- Γαλλικές βουλευτικές εκλογές
Μεγάλο ερωτηματικό το κόμμα του νέου προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, που ακόμα… δεν υπάρχει. Τα δυο παραδοσιακά κόμματα της χώρας, οι κεντροδεξιοί “Ρεπουμπλικανοί” και οι κεντροαριστεροί “Σοσιαλιστές” φιλοδοξούν να πάρουν τη ρεβάνς της αποτυχίας τους να μπουν στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Ερωτηματικό αποτελεί και η εκλογική και κοινοβουλευτική δύναμη του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν. Στην ουσία διακυβεύεται η δυνατότητα επιτυχίας της προεδρίας Μακρόν, η οποία θα υπονομευθεί εάν ο πρόεδρος της χώρας ΄δεν διαθέτει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα μπορεί να στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις του.
24 Σεπτεμβρίου- Γενικές βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία
Η Άγκελα Μέρκελ, που ήδη μετρά 12 χρόνια στη θέση της καγκελαρίου, επιζητεί μια ακόμα θητεία. Απέναντί της βρίσκεται ο πρώην πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Η Μέρκελ δείχνει να έχει το επάνω χέρι στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, αν και υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μέχρι το Σεπτέμβριο και κατά γενική ομολογία ο Σουλτς δεν έχει φτάσει ακόμα στο απόγειο της εκλογικής του απήχησης. Στην πραγματικότητα ακόμα κι αν εκλεγεί ο Σουλτς, η διεθνής κοινότητα περιμένει μάλλον μια συνέχιση της πολιτικής Μέρκελ, παρά μια εκ βάθρων αλλαγή της. Ωστόσο μια πιθανή ήττα της Μέρκελ θα έχει επιπτώσεις στον τρόπο που η Ευρώπη αντιμετωπίζει τις πιέσεις για αλλαγή πολιτικής.