Οι ρυθμιστικές αρχές σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για τον αυξανόμενο όγκο ρούχων που καταλήγουν σε τοπικές χωματερές χωρών όπως η Γκάνα και η Χιλή. Για το λόγο αυτό, ζητούν τώρα, από τις επωνυμίες να πληρώσουν.
Πολιτείες και χώρες όπως, η Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη, η Σουηδία, η Ολλανδία και η Ιταλία – και είναι επίσης υπό συζήτηση σε Ηνωμένο Βασίλειο και ΕΕ – οι εταιρείες μόδας θα πρέπει να χρηματοδοτούν προγράμματα ανακύκλωσης υφασμάτων, στις περισσότερες περιπτώσεις πληρώνοντας για τον όγκο των ρούχων που παράγουν.
Τα συγκεκριμένα συστήματα, τα οποία ονομάζονται « συστήματα εκτεταμένης ευθύνης παραγωγού» (EPR), που έχουν σχεδιαστεί σύμφωνα με άλλα προγράμματα για δύσκολα ανακυκλώσιμα αγαθά, όπως μπαταρίες, στρώματα και ιατρικά αιχμηρά είδη, απαιτούν από τις επωνυμίες να πληρώνουν τέλη με βάση την παραγωγή του προϊόντος τους ή να δημιουργούν τα δικά τους προγράμματα ανακύκλωσης.
Τα απόβλητα της βιομηχανίας μόδας αποτελούν ένα αυξανόμενο και σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτο πρόβλημα. Στην ΕΕ, τα κλωστοϋφαντουργικά απόβλητα ανέρχονται συνολικά σε περίπου 4 εκατομμύρια τόνους κάθε χρόνο, ενώ στις ΗΠΑ άγγιξαν τους 17 εκατομμύρια τόνους το 2018. Πρόκειται δηλαδή, για μία αύξηση της τάξεως του 80% σε σχέση με το 2000. Τα ενδύματα που δεν καταλήγουν σε τοπικούς χώρους υγειονομικής ταφής συχνά αποστέλλονται χύμα σε χώρες του Παγκόσμιου Νότου. Στην Γκάνα, περίπου 15 εκατομμύρια πεταμένα ρούχα φτάνουν κάθε εβδομάδα, σύμφωνα με το Ίδρυμα Or, το οποίο υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση των απορριμμάτων μόδας.
Σύμφωνα μάλιστα, με δημοσίευμα του Bloomberg, οι κανονισμοί EPR επιδιώκουν να κάνουν τις επωνυμίες μόδας μέρος της λύσης. «Αναγκάζει τις επιχειρήσεις να εξετάσουν το αποτύπωμά τους και τις κάνει να σκέφτονται και να αναρωτιούνται. Πόσα πρέπει να παράγουμε και με ποιον τρόπο θα διασφαλίσουμε ότι δεν χρειάζεται να πληρώσουμε για αυτό στο backend» αναφέρει χαρακτηριστικά η Μπετίνα Μπαουμγκάρτεν, νομική δικηγόρος και σύμβουλος μόδας στο Fashion CUTS.
Τι υπόσχονται τα προγράμματα EPR
Οι υποστηρικτές των προγραμμάτων EPR για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ελπίζουν ότι θα περιορίσουν την υπερπαραγωγή, θα οδηγήσουν σε καινοτομίες στην ανακύκλωση και θα ενθαρρύνουν τις εταιρείες να παράγουν προϊόντα υψηλότερης ποιότητας. Είναι επίσης, πιθανό τα τέλη EPR να μετακυλίονται στους καταναλωτές, των οποίων η δίψα για φθηνά ρούχα επιδεινώνει την υπερκατανάλωση. Αλλά οι αυξήσεις των τιμών θα «πρέπει να είναι αρκετά σημαντικές» για να περιοριστούν οι παρορμητικές και ανεξέλεγκτες αγορές, δήλωσε η Νούσα Ούρμπαντσιτς, υπεύθυνη για τις καμπάνιες στο Ίδρυμα Changing Markets.
Στις περισσότερες χώρες οι οποίες εξετάζουν προγράμματα EPR κλωστοϋφαντουργίας, τα χρηματικά ποσά για τα τέλη εξακολουθούν να βρίσκονται υπό συζήτηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Γαλλία. Η συγκεκριμένη χώρα έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σχετικό πρόγραμμα από το 2007, το οποίο βασίζει την οικονομική υποχρέωση κάθε εταιρείας στην ποσότητα των αγαθών που παρήγαγε το προηγούμενο έτος.
Τα προϊόντα χωρίζονται σε 107 κατηγορίες – από ρούχα μέχρι υποδήματα και λευκά είδη οικιακής χρήσης – και τμηματοποιούνται περαιτέρω κατά βάρος. Το 2021, συμπεριλήφθηκαν περισσότερες από 6.000 επωνυμίες και πλήρωσαν συνολικά 51 εκατομμύρια ευρώ (55 εκατομμύρια δολάρια) σε τέλη για 2,8 δισεκατομμύρια είδη. Το εν λόγω ποσό ανέρχεται κατά μέσο όρο σε περίπου 8.500 ευρώ ανά εταιρεία ή 0,16 ευρώ ανά ένδυμα.
Οι εταιρείες μόδας έχουν ήδη αρχίσει να κινητοποιούνται γύρω από τα δικά τους προγράμματα μεταπώλησης ή να πουλούν μεταχειρισμένα προϊόντα μέσω πλατφορμών όπως η ThredUp Inc. Πολλές πολιτικές EPR θα απαιτούσαν επίσης από τις εταιρείες να συλλέγουν μεταχειρισμένα ενδύματα, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος που θα τεθεί σε ισχύ στην Ολλανδία τον Ιούλιο. Κατασκευαστές ειδών ένδυσης όπως η Levi Strauss & Co., η Madewell Inc., η Zara (ιδιοκτησία της Inditex SA) και η Hennes & Mauritz AB εφαρμόζουν εθελοντικά προγράμματα επιστροφής για χρόνια, αλλά όχι σε τέτοια κλίμακα ώστε να περιορίζουν τη συνολική σπατάλη.
Ορισμένα brands βλέπουν τη νομοθεσία EPR ως μηχανισμό επιμερισμού του κόστους που θα βοηθούσε στην κλίμακα λύσεων ανακύκλωσης, είπε η Τζοάν Μπρας, ειδική διαχείριση έργου στο California Product Stewardship Council, η οποία βοήθησε στη δημιουργία ενός νομοσχεδίου EPR κλωστοϋφαντουργίας το οποίο βρίσκεται υπό εξέταση. Το μέτρο αυτό περιλαμβάνει επιχορηγήσεις και ερευνητικά κονδύλια για τη στήριξη νέων τεχνολογιών ανακύκλωσης. Η H&M ενέκρινε το νομοσχέδιο, λέγοντας ότι θέλει να χρησιμοποιήσει 100% ανακυκλωμένα ή βιώσιμα υλικά μέχρι το 2030, αλλά πολλά τέτοια υλικά «δεν είναι ακόμη εμπορικά διαθέσιμα ούτε έχουν εφευρεθεί».
Τα προγράμματα EPR τέλος, θα βελτιώσουν το τοπίο για τις εταιρείες ανακύκλωσης που ταξινομούν και ανακυκλώνουν κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, δήλωσε η Κλόε Σόνγκερ, συνιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της SuperCircle, η οποία βοηθά τις εταιρείες να διαχειρίζονται τα κλωστοϋφαντουργικά τους απόβλητα. Αυτές οι εργασίες χρειάζονται μεγάλη ποσότητα υλικού για να κάνουν τη διαδικασία οικονομική.
Διαβάστε ακόμη
Cenergy Holdings: Πώς πρωταγωνιστεί στη διαμόρφωση της επόμενης μέρας στην ενέργεια
Grecotel: «Δυνατή» σεζόν και το 2024 παρά τη γεωπολιτική αστάθεια (pic)
Στέλιος Σακαρέτσιος (Κτηματολόγιο): Στόχος το 2024 να ολοκληρωθεί το 80% της κτηματογράφησης
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ