Ήταν ένας ψυχρός και σκληρός χειμώνας για το χρέος της ιταλικής κυβέρνησης. Η χώρα είχε τη χειρότερη συμπεριφορά από όλα τα κράτη- μέλη της ζώνης του ευρώ. Για πρώτη φορά το κόστος του δανεισμού της ήταν μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ελληνικό, σε ομόλογα που λήγουν σε διάστημα μεγαλύτερο των τριών ετών.
Η Ιταλία είναι η μόνη ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων της οποίας η διαφορά απόδοσης τους τελευταίους τρεις μήνες έχει διευρυνθεί σε σύγκριση με την αντίστοιχη γερμανική, που αποτελεί σημείο αναφοράς. Κι όμως: Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι είχε την καλύτερη συμπεριφορά στην ευρωζώνη. Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Η απλή απάντηση – όπως πάντα – είναι η άρρωστη κατάσταση της ιταλικής πολιτικής. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει πραγματική κρίση. Είναι περισσότερο η προσδοκία ότι ο δύσκολος κυβερνητικός συνασπισμός μεταξύ του λαϊκιστικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων και του πιο δημοφιλούς Δημοκρατικού Κόμματος μπορεί να οδηγηθεί σε κατάρρευση. Με τις περιφερειακές εκλογές να έχουν προγραμματιστεί για τις 26 Ιανουαρίου, θα είναι ένας δύσκολος μήνας για τους δυο κυβερνητικούς εταίρους να κάνουν κινήσεις βελτίωσης των πραγμάτων.
Υπάρχουν και άλλες προειδοποιήσεις που εξηγούν γιατί οι επενδυτές δεν είναι πολύ πρόθυμοι να επωφεληθούν από τη μεγαλύτερη απόδοση που προσφέρεται με τα ιταλικά κρατικά ομόλογα. Για παράδειγμα, σωρεία από ιταλικά ομόλογα πρόκειται να διατεθούν προς πώληση. Τα δύο τρίτα της ετήσιων εκδόσεων της Ρώμης είναι προγραμματισμένα για τον Ιανουάριο, με 36 δισεκατομμύρια ευρώ (40 δισεκατομμύρια δολάρια) νέων κεφαλαίων να ζητούνται ως συγκομιδή.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει επανεκκινήσει τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης των ομολόγων της και καθώς ο μεγαλύτερος αγοραστής των αξιογράφων είναι και πάλι ενεργός, θα διευκόλυνε κανονικά τα πράγματα για τους Ιταλούς. Δυστυχώς, όμως, η ΕΚΤ είχε προηγουμένως υπερτιμήσει τα ιταλικά περιουσιακά στοιχεία στις αλλεπάλληλες αγορές της, οπότε τώρα αγοράζει λιγότερα από τα ομόλογα της χώρας, προκειμένου να προσαρμόσει τις συμμετοχές της κοντύτερα προς τους καθορισμένους στόχους της.
Οι αναλυτές της NatWest Markets πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι 20 δισ. ευρώ θα απομακρυνθούν από τις ιταλικές αγορές ομολόγων φέτος. Επιπλέον, σημειώνουν ότι οι ιταλικές τράπεζες ήταν καθαροί πωλητές του χρέους της χώρας τους κατά τους τελευταίους 12 μήνες, αφού ήταν επιθετικοί αγοραστές το 2018.