Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να αναδείξει την -κατά την άποψή του- γεωπολιτική αδυναμία άλλων κρατών, ακόμα και αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβάλει στην πτώση – και πιθανή φυλάκιση – ενός παλιού του φίλου, όπως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Ρώσος ηγέτης αρνείται να ικανοποιήσει τα επανειλημμένα αιτήματα του Ισραηλινού ομολόγου του να απελευθερώσει την Ναάμα Ισαχάρ, μια 26χρονη βετεράνο του στρατού που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7,5 ετών για μεταφορά μικρής ποσότητας χασίς στο αεροδρόμιο της Μόσχας κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα, τον Απρίλιο. Η Ισαχάρ βρισκόταν στο δρόμο της επιστροφής της στο Τελ Αβίβ, προερχόμενη από το Νέο Δελχί μετά από ένα ταξίδι στην Ινδία το οποίο περιλάμβανε και μαθήματα γιόγκα.
Η κράτηση της Ισαχάρ έχει γίνει μεγάλο θέμα στο Ισραήλ, όπου ο Νετανιάχου αγωνίζεται να παρατείνει την επί 13 χρόνια παρουσία του στην πρωθυπουργία της χώρας και παράλληλα να αποφύγει τη δίκη για κατηγορίες περί δωροδοκίας. Δεν κατάφερε να σχηματίσει έναν πολιτικό συνασπισμό με κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου που έγιναν με σκοπό τον τερματισμό του πολιτικού αδιεξόδου και τώρα ο κεντρώος αντίπαλός του Μπένι Γκαντς έχει διορία μέχρι το τέλος αυτού του μήνα να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια δική του κυβέρνηση.
Ο Πούτιν θα μπορούσε να έχει παράσχει στον κατά καιρούς συνομιλητή του μια πολιτική ώθηση στις δημοσκοπήσεις λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν η στήριξη του Νετανιάχου από το κόμμα του, το Λικούντ είχε αρχίσει να εξασθενεί, με αποτέλεσμα ο «Μπίμπι» να μεταβεί στην καλοκαιρινή κατοικία του Πούτιν στο Σότσι για να τον πιέσει για την απελευθέρωση της Ισαχάρ. Την εποχή εκείνη, τα κεντρικά γραφεία του Λικούντ στο Τελ Αβίβ είχαν αναρτήσει ένα γιγαντιαίο έμβλημα των δύο ανδρών, κάτω από το σλόγκαν “Νετανιάχου, για μια νέα κυβερνητική θητεία”.
Αντ’ αυτού, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου σιγόβραζαν διαμάχες σχετικά με τη Συρία και το Ιράν, αλλά και τις πολιτικές του προέδρου Τραμπ στην περιοχή, ο Πούτιν έστειλε τον Νετανιάχου πίσω στη χώρα του με άδεια χέρια. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, τον είχε στην αναμονή για τη συνάντησή τους επί περίπου τρεις ώρες. Ένα μήνα αργότερα, ένα δικαστήριο της Μόσχας εξέδωσε μια άνευ προηγουμένου ποινή στην Ισαχάρ, μια γυναίκα με διπλή υπηκοότητα, ισραηλινή κι αμερικανική, η οποία μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϋ.
Η δικαστική απόφαση μιλούσε για προσβολή, που έγινε “σκόπιμα και τεχνητά για πολιτικούς λόγους”, δήλωσε ο Σβι Μάγκεν, πρώην πρεσβευτής του Ισραήλ στη Ρωσία, ο οποίος τώρα είναι ανώτερος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Δύο άτομα με γνώση των εσωτερικών συσκέψεων του Κρεμλίνου δήλωσαν ότι ο ίδιος ο Πούτιν θα αποφασίσει την μοίρα της Ισαχάρ, αλλά μόνο μετά την άρση του αδιεξόδου στο Ισραήλ, το οποίο μπορεί να χρειαστεί νέες εκλογές τον Ιανουάριο. Ο Πούτιν δεν θέλει να δώσει στον Νετανιάχου «δώρο» ενώ είναι πολιτικά αδύναμος, όπως είπε κάποιος με γνώση του θέματος.
Ο Αντρέι Κορτούνοφ, γενικός διευθυντής του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων, ενός think tank που εδρεύει στο Κρεμλίνο, χαρακτήρισε την άρνηση του Πούτιν στο Σότσι «μια σκόπιμη κίνηση» για να σηματοδοτήσει την «ψυχρότητα» του Πούτιν προς τον Νετανιάχου.
“Ο Πούτιν έκλεισε το δρόμο”, δήλωσε ο Κλιφ Κάπτσαν, πρόεδρος του ομίλου Eurasia Group. “Ο Νετανιάχου βρίσκεται σε πολιτική περιδίνηση και ο Πούτιν θέλει να διατηρήσει τις επιλογές του ανοικτές. Η προσωπική του σχέση με τον “Μπίμπι” δεν είναι πλέον πολιτικό πλεονέκτημα».