Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να ξυπνήσει. Από όλες τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες, είναι αυτή που πραγματικά πρέπει να αντιδράσει σε μια εμφανή οικονομική επιβράδυνση, που εξελίσσεται στο κατώφλι της. Υπάρχει κίνδυνος αυτή να μετατραπεί σε ύφεση, η οποία θα είναι η τρίτη μέσα σε μια δεκαετία στην Ευρώπη.
Αλλά η προνοητικότητα δεν είναι στη φύση της. Η “αχίλλειος πτέρνα” της, εφαρμόζει τη νομισματική πολιτική μέσω επιτροπής για 19 χώρες με αντιφατικές ανάγκες. Λίγα πράγματα αναμένονται από την επόμενη συνάντηση των μελών της, στις 24 Ιανουαρίου, καθώς αυτή δεν θα περιλαμβάνει μία από τις τριμηνιαίες οικονομικές αναθεωρήσεις και είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε τα αποτελέσματα από την απόφασή της να σταματήσει το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Ωστόσο, πρέπει να δείξει ότι είναι ζωντανή απέναντι στον κίνδυνο της πρόβλεψης για “πλαφόν” στην ανάπτυξη κατά το πολύ 1,7% για το 2019.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Jay Powell της FED στις ΗΠΑ. Παρόλο που οι Η.Π.Α. εξακολουθούν να αναπτύσσονται γρήγορα, ο Powell έχει ακούσει τις αγορές και επανεξετάζει τις αυξήσεις των επιτοκίων. Η μεγαλύτερη “περιστερά” της Fed, ο κυβερνήτης της Μινεάπολης Neel Kashkari και το αντίστοιχο “γεράκι”, ο Esther George, κυωερνήτης του Kansas City, συμπίπτουν σχετικά με την ανάγκη παύσης.
Τέτοιες γρήγορες αντιδράσεις δεν έχουν φανερωθεί στην ΕΚΤ. Τέσσερις από τους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής επανέλαβαν το ζήτημα της αύξησης των επιτοκίων φέτος. Μόνο ο Draghi φαίνεται να παρακολουθεί τους επικείμενους κινδύνους. Ωστόσο, ακόμη και η αναγνώρισή του για την οικονομική επιβράδυνση ακολούθησε σύντομα το επιχείρημα ότι η ζώνη του ευρώ δεν κατευθύνεται προς την ύφεση. Αυτή είναι μια τολμηρή πρόβλεψη.
