Η Ευρώπη έχει συνηθίσει τις Συνόδους Κορυφής έκτακτης ανάγκης, που συγκαλούνται την τελευταία στιγμή και στις οποίες τα 28 κράτη- μέλη προσπαθούν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους εν όψει μιας κρίσης ή στο χείλος μιας κατάρρευσης ή μπροστά στον γκρεμό της καταστροφής – όποιο τρόπο και αν επιλέξετε να το εκφράσετε. Το μόνο άγνωστο είναι σε ποια απίστευη ώρα θα εμφανιστούν με πρησμένα μάτια και με μια λύση στα χέρια οι αξιωματούχοι των κρατών και των οργάνων της ΕΕ.
Αυτό που έκανε το “κρίσιμο σημείο” της Πέμπτης σχετικά με το brexit να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, είναι ότι το χειρότερο σενάριο – δηαλδη αυτό που προβλέπει ότι η Βρετανία εξέργεχεται εν μέσω συντριμμιών από την ΕΕ χωρίς συμφωνία – είναι ένα οικονομικά καταστροφικό αποτέλεσμα που καμία πλευρά δεν μπορεί να συμφωνήσει πώς μπορεί να το αποφύγει. Το Westminster έχει απορρίψει δύο φορές τη συμφωνία για το brexit με τη Theresa May, και οι Βρυξέλλες έχουν απορρίψει κάθε προοπτική επαναδιαπραγμάτευσης.
Χωρίς προφανή τρόπο να σταματήσει το ρολόι της διαδικασίας αναχώρησης με βάση το Άρθρου 50 (εκτός από μια ακύρωση του brexit εκ μέρους των Βρετανών, που όμως θα ήταν εξαιρετικά διχαστική για αυτή τη χώρα), η συνάντηση των ευρωπαίων ηγετών την Πέμπτη σκοπό είχε να συμφωνηθεί μια καθυστέρηση στην προθεσμία της 29ης Μαρτίου, ως διέξοδος από το αδιέξοδο, αναγκάζοντας το Ηνωμένο Βασίλειο σε δράση ώστε να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή συμφωνία.
Το αποτέλεσμα ήταν κατά ένα μέρος μια άσκηση εξωπετάγματος της Βρετανίας και κατά ένα άλλο μια πολιτική ασφάλειας έναντι μιας απρόβλεπτης Βρετανίας. Η αξιοθρήνητη εγχώρια επίδοση της πρωθυπουργού Theresa May αυτή την εβδομάδα, όταν φαινόταν να έχει υποκύψει στους ζηλωτές της «μη συμφωνίας» μέσα στο ίδιο της το κόμμα, οδήγησε την Ευρώπη αναγκαστικά να ασκήσει κάποιο έλεγχο της κατάστασης.
Οι ηγέτες της ΕΕ προσέφεραν τεχνική καθυστέρηση διάρκειας δύο μηνών εάν η May καταλήξει στη συμφωνία της μετά από μια τρίτη προσπάθεια, αλλά και μιαν άλλη διάρκειας δύο εβδομάδων σε περίπτωση αποτυχίας – σε ποιο σημείο η Βρετανία θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα τραβήξει το δρόμο της χωρίς συμφωνία ή να ζητήσει μια πολύ μεγαλύτερη παράταση της διαδικασίας του άρθρου 50. Μια αυστηρότερη ερμηνεία θα ήταν: Η πρώτη καθυστέρηση είναι για τη May, η δεύτερη θα είναι για όποιον σχεδόν αναπόφευκτα την αντικαταστήσει ως πρωθυπουργό. Δεδομένου ότι ο Γάλλος πρόεδρος Amanuel Macron δίνει 5% πιθανότητα στη συμφωνία να περάσει από το Βρετανικό Κοινοβούλιο, μπορείτε να αντιληφθείτε πού κατευθύνεται η υπόθεση.