H έλευση των εμβολίων δημιουργεί ελπίδες πως το τέλος της πανδημίας είναι κοντά. Παρόλα αυτά, όταν τελειώσει η πανδημία, οι κυβερνήσεις των χωρών παγκοσμίως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις στην οικονομία.
Δύο είναι τα μέτωπα τα οποία έχουν ανοίξει. Το πρώτο είναι η καταπολέμηση των ανισοτήτων που αναδείχθηκαν από την πανδημία, με την οικονομία να διχάζεται σε αυτούς που κατάφεραν να δουλέψουν μέσω τηλεργασίας και αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους λόγω των lockdowns.
Το δεύτερο είναι η βελτίωση των κρατικών οικονομικών τα οποία έχουν πληγεί λόγω των αυξήσεων των κρατικών εξόδων και της μείωσης των φορολογικών εσόδων. Η Κομισιόν, για παράδειγμα αναμένει συνολική μείωση 8,8% στο συνολικό ΑΕΠ της ευρωζώνης. Στη Βρετανία το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 13,4% του ΑΕΠ.
Ενα ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό οικονομολόγων υποστηρίζουν πως ένα εργαλείο θα ήταν η εφαρμογή ενός φόρου πλούτου για ένα έτος και μόνο, ο οποίος θα δώσει ώθηση στην οικονομία και θα λύσει τα προαναφερθέντα προβλήματα. Παρόλα αυτά, εάν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν να αυξήσουν τα έσοδά τους φορολογώντας τους πλούσιους, θα πρέπει να προσέξουν να μην τον εφαρμόσουν πολύ σύντομα λόγω κινδύνου χειροτέρευσης της κατάστασης.
Μία έκθεση που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα ανέφερε πως ένας τέτοιος φόρος 5% στα νοικοκυριά των εκατομμυριούχων θα μπορούσε να εισφέρει 260 δισεκατομμύρια λίρες φορολογίας, παρόμοια έσοδα με αύξηση της τάξεως του 6% στον ΦΠΑ. Ενας φόρος με στόχο τα νοικοκυριά αξίας 4 εκατομμυρίων λιρών και άνω θα επιφέρει έσοδα 80 δισεκατομμυρίων. Το ΔΝΤ από την πλευρά του ανέφερε πρόσφατα πως συνιστά υψηλότερη φορολόγηση των πλουσίων για τη μείωση του κρατικού χρέους.
Ο Φερντινάντο Τζουλιάνο του Bloomberg αυτοχαρακτηρίζεται ως σκεπτικιστής των φόρων αυτών, αφού υπάρχουν πιο καλά εργαλεία για τη μείωση της ανισότητας. Παρόλα αυτά, ο ίδιος παραδέχεται πως η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί λογικό συμπέρασμα για αρκετά κράτη, ιδιαίτερα μετά από μεγάλες κρίσεις όπως η πανδημία ή ένας πόλεμος.
Το κύριο πρόβλημα, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, είναι πως δεν είναι η ώρα για τη θέσπιση ενός τέτοιο φόρου. Η πανδημία πλήττει ακόμη σφοδρά την Ευρώπη. Οι οικονομίες υποφέρουν λόγω των περιορισμών. Διάφορα κράτη μελετούν τρόπους αύξησης των φορολογικών εσόδων στο μέλλον, αλλά δεν θα έπρεπε να μελετούν κάποιο φόρο αυτή τη στιγμή, αφού έχουν τη δυνατότητα χαμηλότοκου δανεισμού από τις κεντρικές τράπεζες.
Επίσης, σύμφωνα με τον Τζουλιάνο, οι «πλούσιοι» έχουν πληγεί κι αυτοί το ίδιο από την πανδημία. Το 2020 μπορεί να αποτέλεσε ένα «καλό» έτος για τις εταιρείες τεχνολογίας όπως η Amazon.com. Αλλά, για παράδειγμα, οι ξενοδόχοι της ακτής του Αμάλφι στην Ιταλία, έχουν σχεδόν καταστραφεί από την πανδημία. Θα ήταν δίκαιη, λοιπόν, μία ολική θέσπιση φορολογίας προς όλους τους πλούσιους, συμπεριλαμβανόμενων κι αυτών που έπρεπε να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους; O Τζουλιάνο, μάλιστα, το πάει κι ένα βήμα παρακάτω, αναφέροντας πως μία καλύτερη λύση θα ήταν η φορολόγηση των συνταξιούχων και των εργαζόμενων που μπορούσαν να δουλεύουν μέσω τηλεργασίας.
Διαβάστε ακόμη:
ΕΟΤ: Aπό τον Μάρτιο η προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό – Κονδύλι 20 εκατ. το 2021
Απαισιόδοξη η Παγκόσμια Τράπεζα – H ανάρρωση της οικονομίας θα εξαρτηθεί από τον κορωνοϊό
Καλύτερα να μιλάει παρά να δουλεύει: Η Γέλεν έβγαλε $7 εκατ. από ομιλίες