H πιθανή μετατόπιση του Μάριο Ντράγκι από την Ιταλική Πρωθυπουργία στην Ιταλική Προεδρία υπενθυμίζει στους επενδυτές πως η τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία παραμένει ασταθής.
Εάν ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ αποφασίσει να μεταπηδήσει στο θώκο του Προέδρου της γείτονος, οι μεγαλύτεροι άθλοι που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος πρωθυπουργός συμπεριλαμβάνουν τη συνεργασία των διασπασμένων ιταλικών κομμάτων, την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας και του δημόσιου χρέους που βρίσκεται στο 145% του ΑΕΠ και τις προαναφερθείσες μεταρρυθμίσεις στις οποίες βασίζεται η συνεχιζόμενη χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης.
Άλλο διακύβευμα αποτελεί η πολιτική κληρονομιά του Ντράγκι. Η Ιταλία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού της Ευρώπης, ενώ η διπλωματική της θέση έχει βελτιωθεί τα μάλα υπό την ηγεσία του «Σούπερ Μάριο», με τη χώρα να θεωρείται πια ως ο τρίτος μεγαλύτερος «παίκτης» στο ηγετικό ευρωπαϊκό τρίπτυχο Γερμανίας-Γαλλίας-Ιταλίας.
Σύμφωνα με τον Γκουιντοτζόρτζιο Μποντράτο, οικονομικό αναλυτή της Berenberg Bank του Λονδίνου «εάν ο Ντράγκι αναλάβει την καθ’ όλα διακοσμητική θέση της Προεδρίας, κανείς δε γνωρίζει εάν ο διάδοχός του θα έχει την ικανότητα να κρατήσει την Ιταλία σε αναπτυξιακή τροχιά».
Για τον αναλυτή του Bloomberg Economics, Ντέιβιντ Πάουελ, η πιθανή αποχώρηση του Ντράγκι από την πρωθυπουργία ενδέχεται να προκαλέσει αναταραχές στην ευρύτερη ευρωζώνη, περιορίζοντας την ανάκαμψή της από την πανδημία.
Οι διεργασίες για την ιταλική Προεδρία ξεκινούν στις 24 Ιανουαρίου με μυστική ψηφοφορία η οποία θυμίζει αρκετά τις… παπικές τακτικές. Αν και δεν υπάρχει επίσημη λίστα υποψηφίων, ο Ντράγκι φαίνεται έτοιμος να δεχθεί εάν του γίνει πρόταση ανάληψης καθηκόντων.
Αυτή η γενικευμένη αβεβαιότητα λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια αρκετά δύσκολης στιγμής για τις αγορές. Η ΕΚΤ αναμένεται να περιορίσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της, ενώ το spread μεταξύ των ιταλικών και γερμανικών 10ετών ομολόγων έχει καταγράψει αύξηση 30 μονάδων βάσης από τον περασμένο Οκτώβριο.
Αξιοσημείωτη είναι και η εμπιστοσύνη των αγορών στην ηγεσία του Ντράγκι, ο οποίος έχει εξασφαλίσει όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για το «ξεκλείδωμα» της πρώτης δόσης των 200 δισ. ευρώ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης.
Οι αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό έχουν ήδη τεθεί επί τάπητος σε μια χώρα η οποία εκτός από την καταστροφική επίδραση της πανδημίας, αντιμετωπίζει υψηλά ποσοστά ανεργίας, ανελαστική αγορά εργασίας, γραφειοκρατία και ανάγκη άμεσου εκσυγχρονισμού και ψηφιοποίησης.
Ο συνδυασμός της φιλόδοξης ατζέντας μεταρρυθμίσεων, με την τρέχουσα ενεργειακή κρίση και την αβεβαιότητα που επικρατεί στις αγορές, αποτελεί έναν «πύργο από τραπουλόχαρτα» ο οποίος ενδέχεται να καταρρεύσει χωρίς την ηγεσία του Ντράγκι.
Την άποψη αυτή συμμερίζεται και πλειάδα Ιταλών επιχειρηματιών όπως ο Κάρλο Μεσσίνα, CEO της Intesa Sanpaolo SpA, ο οποίος ανέφερε πως «η πιθανή αποχώρηση του Ντράγκι θα πλήξει τη χώρα μας ανεπανόρθωτα».
Ακόμα, όμως, και αν ο Ντράγκι αναλάβει την ιταλική Προεδρία, μπορεί να αποφύγει όποια νέα, πολιτικά προβλήματα ενδέχεται να δημιουργηθούν από το κενό ηγεσίας που θα αφήσει πίσω του. Θα θητεύσει ως Πρόεδρος για την επόμενη 7ετία, ενώ θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τις πολιτικές και οικονομικές του περγαμηνές για να αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας.
Θα έχει την ικανότητα να προχωρήσει σε Διάλυση της Βουλής, να καλέσει προς πρόωρες εκλογές και να καταρρίψει νόμους βάσει της αντισυνταγματικότητάς τους. Θα μπορέσει, επίσης, να προτείνει νέο τεχνοκράτη πρωθυπουργό για το υπόλοιπο της πρωθυπουργικής του θητείας μέχρι το 2023.
Διαβάστε ακόμη
Aνάχωμα 1 δισ. ευρώ απέναντι στην Omicron
Μπρετόν: Η Ευρώπη χρειάζεται επενδύσεις €500 δισ. για την πυρηνική ενέργεια μέχρι το 2050
Σε ποια χώρα τα βιβλιοπωλεία είναι… the place to be (pics)