Η φυγή του Λιονέλ Μέσι δεν σημαίνει απαραίτητα καταστροφή για την Μπαρτσελόνα. Αντιθέτως, μπορεί να αποδειχθεί και ευκαιρία. Αυτό υποστηρίζει σε άρθρο του στο Bloomberg, ο Αλεξ Γουέμπ.
H καταλανική ομάδα ποδοσφαίρου είναι ο πλουσιότερος αθλητικός όμιλος στον κόσμο σε ό,τι αφορά τα έσοδα.
Ωστόσο, ο ετήσιος μισθός του Μέσι ύψους 71 εκατ. ευρώ προκαλούσε παρενέργειες στη διάρθρωση των κοστών της Μπάρτσα, καθώς επέτρεπε σε άλλους, χειρότερους παίκτες, να ζητούν ανάλογες αμοιβές, ανεβάζοντας δυσανάλογα τα κόστη της ομάδας.
Την περσινή χρονιά, ο όμιλος ανακοίνωσε καθαρά κέρδη που αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,5% των πωλήσεων ύψους 837 εκατομμυρίων ευρώ. Η αποχώρηση του Μέσι, που έκανε αίτηση μεταγραφής αυτή την εβδομάδα, θα επιτρέψει στην ομάδα να βάλει νέα δεδομένα στις μισθολογικές προσδοκίες των παικτών και να κατανείμει τα κεφάλαιά της πιο αποτελεσματικά.
Το μικρό κέρδος οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο σύλλογος ανήκει στα 142.000 μέλη του, πράγμα που σημαίνει ότι επανεπενδύει όλα τα έσοδα στην ομάδα. Οσο αυξάνονται τα έσοδα του συλλόγου, τόσο αυξάνονται και οι μισθοί των παικτών. Η αύξηση των εσόδων κατά 44% το διάστημα μεταξύ 2017 και 2019 ακολουθήθηκε από ανάλογη αύξηση των μισθών των παικτών.
Η μοναδική μεγάλη αύξηση στις πωλήσεις έγινε μετά τη συμφωνία νέας χορηγίας με την Nike που ξεκίνησε το 2018.
Η χορηγία υπολογιζόταν αρχικά στα 155 εκατ. ευρώ τη σεζόν, αλλά τελικά ήταν λίγο μικρότερη καθώς η Μπάρτσα ανέκτησε ορισμένα δικαιώματα μάρκετινγκ. Αυτή η συμφωνία έδωσε στον Μέσι την ευκαιρία να κερδίσει και ο ίδιος αύξηση αμοιβής. Ακολούθησαν κι άλλοι παίκτες όπως ο επιθετικός Λουίς Σουάρες, ο μέσος Φρένκι ντε Γιονγκ και ο Γάλλος σταρ Αντουάν Γκριεζμάν.
Το συνολικό μισθολογικό κόστος της Μπαρτσελόνα ξεπερνά τώρα τα 485 εκατ. ευρώ τον χρόνο και είναι το υψηλότερο στον κόσμο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις επιδόσεις. Η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ κι αυτό συμβαίνει από το 2015. Οταν κέρδισε η Λίβερπουλ το 2019, το μισθολογικό της ΄κόστος ήταν στα 276 εκατ. ευρώ και είχε πέντε περισσότερους παίκτες.
Η ιδιοκτησιακή δομή της καταλανικής ομάδας καθιστά πολύ πιο σημαντικές τις ταμειακές ροές σε σχέση με ομάδες με κατόχους μετοχών. Οσο πιο πολλά δίνει για τους παίκτες της, τόσο λιγότερα έχει ως αποθεματικό για εποχές ισχνών αγελάδων.
Το να είναι ιδιοκτησία των οπαδών της σημαίνει ότι η ομάδα δεν μπορεί να πουλήσει από μόνη της μερίδιο, αν συναντήσει ποτέ οικονομικές δυσκολίες. Ή, τουλάχιστον, δεν μπορεί να το κάνει χωρίς την έγκριση των μελών, καθιστώντας την επιχείρηση ουσιαστικά αδύνατη.
Αυτό το μοντέλο σημαίνει επίσης ότι μπορεί να δανειστεί πολύ λιγότερο από τους μεγάλους αντιπάλους του.
Η αποχώρηση Μέσι δεν θα μειώσει μόνο τα έξοδα που προέκυπταν για τον ίδιο, αλλά θα μειώσει και το πληθωριστικό φαινόμενο στους υπόλοιπους μισθούς. Και αυτό θα είναι βαρύνουσας σημασίας κατά την πρώτη φουλ σεζόν που τα άδεια, λόγω κορωνοϊού, γήπεδα θα μειώσουν και τις πωλήσεις των ομίλων.
Ο Αργεντινός σούπερ σταρ αποτέλεσε το ιερό δισκοπότηρο για την ομάδα που θεωρήθηκε η μεγαλύτερη στον κόσμο και τη βοήθησε να μετατραπεί σε κολοσσό με τρελά κέρδη. Τα τελευταία χρόνια όμως, το πακέτο των αμοιβών του αύξησε το κόστος δίνοντας μικρότερη ανταμοιβή. Οι οπαδοί μπορεί να ρωτήσουν πώς μπορεί να αντικατασταθεί το αναντικατάστατο, αλλά η πτώση είναι μοιραία για όλους.