Οι γαλλικές και ελβετικές τράπεζες έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσλάβουν πρώην πολιτικούς ως μέλη διοικητικών συμβουλίων από ό,τι οι ευρωπαίοι συνάδελφοί τους, υπογραμμίζοντας τους στενούς δεσμούς μεταξύ της χάραξης πολιτικής και του χρηματοπιστωτικού συστήματος στα δύο κράτη, όπως έδειξε μελέτη της Ernst & Young (EY).
Το ένα τρίτο των εταιρειών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών με έδρα την Ελβετία και το 30% των εταιρειών στη Γαλλία έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου με υπουργική ή κοινοβουλευτική εμπειρία. Αυτό συγκρίνεται με μόλις 14% των γερμανικών εταιρειών, 13% των ιταλικών εταιρειών και 11% των εταιρειών του Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με το European Financial Services Boardroom Monitor της EY, το οποίο παρακολουθεί τα διευθυντικά στελέχη του δείκτη MSCI Europe Financials Index.
Οι πρώην πολιτικοί είναι όλο και πιο περιζήτητοι στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών, καθώς οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυξημένες παγκόσμιες εντάσεις και την πολιτική αβεβαιότητα που τροφοδοτείται από τις εκλογές. Ωστόσο, η στενή σχέση μεταξύ των ευρωπαϊκών πολιτικών θεσμών και του ιδιωτικού τομέα έχει εδώ και καιρό προκαλέσει επικρίσεις από ομάδες διαφάνειας και ανησυχίες για συγκρούσεις συμφερόντων.
«Υπάρχουν διασυνδέσεις μεταξύ των οικονομικών ελίτ σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, αν όχι σε κάθε χώρα του κόσμου», δήλωσε ο Νικολά Βερόν, ανώτερος συνεργάτης του think tank Bruegel.
Aνέφερε ότι η τάση στην πατρίδα του, τη Γαλλία, καταδεικνύει «την έλλειψη ορίων μεταξύ των πολιτικών και των οικονομικών ελίτ», οι οποίες συχνά πηγάζουν από τα ίδια σχολεία και πανεπιστήμια.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προειδοποιήσει ότι το λεγόμενο φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας» που συνδέει την πολιτική και την οικονομία θα μπορούσε να οδηγήσει σε «κινδύνους που μπορούν να βλάψουν τον δημοκρατικό ιστό της κοινωνίας», εκτός εάν η κίνηση μεταξύ των δύο αυτών σφαιρών ρυθμίζεται στενά.
Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας δεοντολογίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όταν αποδέχθηκε ρόλο ως ανώτερος σύμβουλος και μη εκτελεστικός πρόεδρος της Goldman Sachs Group Inc. λιγότερο από δύο χρόνια μετά τη λήξη της θητείας του ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2014. Στη συνέχεια ο Μπαρόζο απαλλάχθηκε από οποιαδήποτε κατηγορία για σύγκρουση συμφερόντων.
Το επεισόδιο οδήγησε σε αύξηση της ευαισθητοποίησης για τους πιθανούς κινδύνους που εγκυμονούν οι πρώην πολιτικοί που μεταφέρουν τις γνώσεις τους για το πολιτικό σύστημα σε επικερδείς ρόλους σε τράπεζες. Καμία ευρωπαϊκή εταιρεία δεν διόρισε διευθυντή με υπουργική ή κοινοβουλευτική εμπειρία κατά την τελευταία 12μηνη περίοδο, όπως διαπίστωσε η EY.
Το ετήσιο συμβόλαιο του πρώην πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Τόνι Μπλερ ύψους 2 εκατομμυρίων λιρών (2,5 εκατομμυρίων δολαρίων) ως ανώτερος σύμβουλος της JPMorgan Chase & Co. έλαβε χώρα λιγότερο από ένα χρόνο μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία της χώρας. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Ουίλιαμ Χέιγκ απέκτησε επίσης θέση συμβούλου στη Citigroup Inc. το 2017, σε μια εποχή που η Wall Street ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει το Brexit. O Μέρβιν Κινγκ, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, είναι επίσης σύμβουλος της τράπεζας.
Η τρέχουσα περίοδος των αυξημένων επιτοκίων έχει ενισχύσει τη ζήτηση για εμπειρία στις κεντρικές τράπεζες, δήλωσε ο Ομάρ Αλί της EY Global Financial Services.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, το 9% των εταιρειών του δείκτη διόρισαν διευθυντή με εμπειρία στις κεντρικές τράπεζες, όπως διαπίστωσε η EY.
Στην Ευρώπη έχουν ληφθεί μέτρα για να αντιμετωπιστούν ορισμένα ζητήματα τα οποία αποτελούν μέρος της διαμάχης. Ο πιο πρόσφατος Κώδικας Δεοντολογίας των Επιτρόπων της Ε.Ε., ο οποίος τέθηκε σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2018, περιορίζει τις δραστηριότητες των πρώην επιτρόπων για τα δύο πρώτα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας τους. Τα πρώην μέλη πρέπει να ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε νέα επαγγελματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Σύμφωνα με το Bloomberg, πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ανταλλαγή εμπειρογνωμοσύνης μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων παραμένει ένας απαραίτητος τρόπος για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της Ευρώπης.
Eκτός αυτού, σε ολόκληρη την Ευρώπη, πάνω από οκτώ στις 10 ευρωπαϊκές εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου με εμπειρία από κοινοβουλευτικό, δημόσιο ή κυβερνητικό ρόλο. Tο 21% των εταιρειών έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου που έχει διατελέσει μέλος του κοινοβουλίου ή υπουργός της κυβέρνησης.
Eπιπροσθέτως, πάνω από το ένα τέταρτο των επιχειρήσεων έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου με εμπειρία σε ρόλο κεντρικής τράπεζας.
Το 4% έχει αναλάβει ρόλο σε παγκόσμιο οργανισμό, είτε στα Ηνωμένα Έθνη, είτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είτε στον ΟΟΣΑ, είτε στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Τέλος, οι τράπεζες είναι οριακά καλύτερα εξοπλισμένες με πολιτική και μακροοικονομική εμπειρογνωμοσύνη από τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Περισσότερες από εννέα στις δέκα τράπεζες (91%) έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του Δ.Σ. με τέτοια εμπειρία, σε σύγκριση με το 79% των εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και το 64% των ασφαλιστικών εταιρειών.
Διαβάστε ακόμη
Πλειστηριασμοί: Τι «κλήρωσε» για το ακίνητο Λαϊνόπουλου και άλλα «βαριά σφυριά»
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφθείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ