Οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών που αγωνίζονται να συμφωνήσουν σε έναν υποψήφιο για την ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχουν απομείνει μόλις μία εβδομάδα για να τηρήσουν μια προθεσμία που έχουν θέσει.
Η στάση τους απέναντι σε ποιον πρέπει να επιτύχει η Christine Lagarde εισέρχεται σε μια τρίτη εβδομάδα – χωρίς να εμφανίζονται σημεία συναίνεσης. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας έχει ήδη εγκαταλείψει το ταμείο για την δουλειά του που οδηγεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αργότερα φέτος και όσο περισσότερο διαρκεί το αδιέξοδο, τόσο περισσότερο χρόνο οι άλλες χώρες πρέπει να βρουν εναλλακτική λύση για να αμφισβητήσουν την παραδοσιακή στάση των Ευρωπαίων στο ΔΝΤ.
“Χρειάζονται κάποιον με όνομα που είναι γνωστό πέρα από την Ευρώπη”, δήλωσε ο Janwillem Acket, επικεφαλής οικονομολόγος της Julius Baer στη Ζυρίχη.
Δείτε ποιοι είναι οι κύριοι υποψήφιοι που επικρατούν ως πιθανές επιλογές της Ευρώπης, σύμφωνα με συζητήσεις με αξιωματούχους της Γηραιάς Ηπείρου.
Γερούν Ντάισελμπλουμ
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής της eurogroup, της ισχυρής ομάδας των επικεφαλής των οικονομιών της ευρωζώνης, κέρδισε το σεβασμό των συναδέλφων κατά τη διάρκεια της κρίσης της περιοχής, επιβλέποντας δύσκολες διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και εγκαθιδρύοντας την τραπεζική ένωση της ζώνης του ευρώ. Οι συνάδελφοι υπουργοί τον θεωρούσαν ως ειδικευμένο στις διαμεσολαβήσεις, ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίτευξη σκληρών συμβιβασμών.
Μειονεκτήματα: Ο Dijsselbloem, 53 ετών, έχει γερμανική υποστήριξη και θεωρείται καλά από άλλες βόρειες χώρες, αλλά η υποψηφιότητά του αντιμετωπίζει πίεση από την Ιταλία και άλλα μέλη της νότιας Ευρώπης που τον συνδέουν με τη σκληρή λιτότητα που επιβλήθηκε σε ορισμένες χώρες κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους της περιοχής. Επέτεινε ακόμη περισσότερο τις παρατηρήσεις που συνδέουν την αναταραχή με τις δαπάνες της Νότιας Ευρώπης για «γυναίκες και ποτά».
Μάριο Σεντένο
Ο Πορτογάλος υπουργός Οικονομικών και ο σημερινός πρόεδρος του Eurogroup, 52 ετών, είναι ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς ιθύνοντες της ευρωζώνης. Ο διορισμός ενός υπηκόου από μια χώρα που είχε καταρρεύσει πριν από λιγότερο από μια δεκαετία θα ήταν συμβολική, με την αλλαγή σελίδας από ένα οδυνηρό κεφάλαιο στην ιστορία της νότιας Ευρώπης.
Μειονεκτήματα: Οι Πορτογάλοι έχουν ήδη την προεδρία των Ηνωμένων Εθνών με τον Αντόνιο Γκουτέρρες, έτσι μια ακόμα θέση υψηλού προφίλ θα είναι ένα δύσκολο κατόρθωμα για ένα μικρό κράτος. Πολλοί αξιωματούχοι συγκρίνουν επίσης την απόδοση του Centeno με τον προκάτοχό του.
Κριστίνα Γκεοργκίεβα
Η Βουλγάρα διευθύνουσα σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας και πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι καλά καταρτισμένη ως εκπαιδευμένη οικονομολόγος με προηγούμενες ηγετικές θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς. Ο διορισμός της θα βοηθούσε στην εξάλειψη της κακής εκπροσώπησης της Ανατολικής Ευρώπης σε τέτοιες θέσεις.
Μειονεκτήματα: Στα 65 της χρόνια, η Georgieva έχει περάσει από το όριο ηλικίας για έναν διευθύνοντα σύμβουλο του ΔΝΤ, οπότε θα χρειαστεί να αλλάξει το καταστατικό του Ταμείου για να το επιτύχει. Σε αντίθεση με την Lagarde, η Georgieva δεν υπηρέτησε ποτέ ως υπουργός Οικονομικών και οι Ευρωπαίοι επικεφαλής των οικονομικών μπορεί να προτιμούν έναν από τους δικούς τους.
Μαρκ Κάρνεϊ
Ο κυβερνήτης της Τράπεζας της Αγγλίας, 54 ετών, έχει ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό βιογραφικό σημείωμα, έχοντας διοικήσει τις κεντρικές τράπεζες τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στον Καναδά, ενώ βοήθησε να τεθούν κανονισμοί για την παγκόσμια χρηματοδότηση.
Μειονεκτήματα: Γεννημένος στον Καναδά, ο Carney κρατάει βρετανικό και ιρλανδικό διαβατήριο, οπότε η επιλογή του θα διαφυλάξει τεχνικά τη θέση της Ευρώπης στο ΔΝΤ. Αλλά αρκετοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι δεν είναι “αρκετά Ευρωπαίος” ενώ δεν είναι καν σαφές ποια κυβέρνηση θα τον υποδείξει.
Όλι Ρεν
Ο διοικητής της Τράπεζας της Φινλανδίας, πρώην υπουργός οικονομίας και Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις, κατείχε αρκετές θέσεις που καθιστούν ισχυρό για τη θέση αυτή, το βιογραφικό του. Πρόσφατα έχασε από τη Lagarde τη θέση του επικεφαλής της ΕΚΤ.
Μειονεκτήματα: Ο Rehn, 57 ετών, διαχειριζόταν τις σκληρές περιόδους των μνημονίων του ευρωπαϊκού μπλοκ κατά τις πρώτες ημέρες της κρίσης στην ευρωζώνη ενώ υπηρετούσε ως επικεφαλής οικονομικών της ΕΕ αφήνοντας σε μερικές χώρες, πικρές αναμνήσεις.
Αλεξάντερ Στουμπ
Έχοντας υπηρετήσει ως πρωθυπουργός της Φινλανδίας και σε υπουργικές θέσεις που ασχολούνταν με τη χρηματοδότηση, το εμπόριο και τις εξωτερικές υποθέσεις, ο Stubb έχει ισχυρά διαπιστευτήρια. Επί του παρόντος, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, μιλά πέντε γλώσσες και θεωρείται χαρισματικός στην επικοινωνία.
Μειονεκτήματα: Ο Stubb, 51 ετών, θεωρήθηκε ως ένας από τους πιο σκληρούς πολιτικούς κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη και η επιλογή του θα μπορούσε να προκαλέσει την αντιπολίτευση από τη νότια Ευρώπη.
Νάντια Καλβίνο
H υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας, 50 ετών, είναι σοσιαλίστρια από τη νότια Ευρώπη, έτσι πληροί πολλά κριτήρια σε μια εποχή όπου οι κεντροδεξιοί πολιτικοί της περιοχής έχουν κερδίσει σημαντικούς ρόλους, ενώ οι ηγετικές θέσεις στην παγκόσμια οικονομική πολιτική εξακολουθούν να κυριαρχούνται από τους άνδρες. Η Calvino έχει προηγούμενη διεθνή εμπειρία, έχοντας εργαστεί ως κορυφαία υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μειονεκτήματα: Η κυβέρνηση της Ισπανίας κέρδισε ήδη μια ανώτερη θέση εργασίας στην ΕΕ, όταν ο Josep Borrell Fontelles διατήρησε το ρόλο του επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής – στον συμβιβασμό όπου η Lagarde πήρε την ΕΚΤ καιη Γερμανίδα Ursula von der Leyen ορίστηκε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μπρυνό λε Μερ
Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, 50 ετών, αρνείται ότι ενδιαφέρεται για τη θέση, ενώ αν αλλάξει γνώμη θα πρέπει να απομακρυνθεί από το ρόλο του και να αναζητήσει τρόπους επικράτησης του ως διαδόχου της Lagarde εάν αλλάξει γνώμη. Ωστόσο, έχει δημιουργήσει μια διεθνή φήμη μέσα από τις προσπάθειές του να εισαγάγει τη φορολογία για τους τεχνολογικούς γίγαντες και εντός της ΕΕ ως συνήγορος για την ενίσχυση της ζώνης του ευρώ.
Μειονεκτήματα: Πέντε αρχηγοί του ΔΝΤ ήταν Γάλλοι, συμπεριλαμβανομένης της Lagarde, κάνοντας την προοπτική ενός έκτου, αρκετά φιλόδοξη. Επίσης, με τη Lagarde να κατευθύνεται προς την ΕΚΤ, η Γαλλία θα πρέπει να προσπαθήσει αρκετά, προκειμένου να ορίσει ένα ακόμα δικό της στέλεχος στην ηγεσία ενός μεγάλου οικονομικού ιδρύματος.
