Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έγραψε ιστορία στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές την Κυριακή, όχι με τον τρόπο που ήλπιζε. Μετά την επανεκλογή του τον Απρίλιο, οι περισσότεροι παρατηρητές περίμεναν ότι ο Μακρόν θα αποκτούσε απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, όπως έκαναν οι πρόεδροι εδώ και δεκαετίες. Αντίθετα, ο Μακρόν δεν κατάφερε να φτάσει το όριο των 289 εδρών.
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα η κεντρώα-φιλελεύθερη παράταξη Ensemble («Μαζί») του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν εξασφάλισε 245 από τις 577 έδρες της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, χάνοντας την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο σώμα, σύμφωνα με τα τελικά επίσημα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών, όπως αναρτήθηκαν στον ιστότοπο του υπουργείου Εσωτερικών.
Η συμμαχία NUPES υπό τον επικεφαλής της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν εξασφάλισε 131 έδρες και είναι πλέον αξιωματική αντιπολίτευση, ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν θα καταλάβει 89 έδρες, σχεδόν δεκαπενταπλάσιες απ’ ό,τι στην απερχόμενη κάτω Βουλή, ενώ η παραδοσιακή δεξιά –οι Ρεπουμπλικάνοι– κέρδισαν 61. Η αποχή έφθασε το 53,77%.
Aκόμη κι αν η συμμαχία του Mακρόν παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της γαλλικής εθνοσυνέλευσης, ο Μακρόν θα δυσκολευτεί να περάσει νομοθεσία, θέτοντας μεγάλο μέρος της ατζέντας του σε κίνδυνο – συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων για την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και την υλοποίηση φορολογικών μεταρρυθμίσεων. «Αυτή η κατάσταση αποτελεί κίνδυνο για τη χώρα μας δεδομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», δήλωσε η πρωθυπουργός Ελίζαμπεθ Μπορν. «Πρέπει να δημιουργηθούν οι σωστοί συμβιβασμοί για να δράσουμε υπέρ της Γαλλίας».
Το σημερινό πολιτικό σύστημα της Γαλλίας, γνωστό ως Πέμπτη Δημοκρατία, ιδρύθηκε από τον Charles de Gaulle το 1958 για να αποφευχθούν οι διαταραχές από ένα κοινοβουλευτικό σύστημα που δεν μπορούσε να δημιουργήσει μια σταθερή πλειοψηφία. Ο σοσιαλιστής Μισέλ Ροκάρ για παράδειγμα, ηγήθηκε μιας κυβέρνησης στα τέλη της δεκαετίας του 1980 που δεν είχε απόλυτη πλειοψηφία.
Η βάση υποστήριξης του Μακρόν έχει συρρικνωθεί την τελευταία πενταετία με τις διαμαρτυρίες των οποίων ηγήθηκαν τα κίτρινα γιλέκα για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού του συστήματος, την κοινωνική ανισότητα και τον χειρισμό της πανδημίας του Covid-19. Η Λίζα Τομά Νταρμπουά του Institut Montaigne με έδρα το Παρίσι σχολίασε στο Bloomberg ότι ο Μακρόν δεν θα μπορεί να στηριχθεί στα άκρα, είτε πρόκειται για την ακροδεξιά είτε για την άκρα αριστερά, η οποία θα αντιτίθεται σχεδόν συστηματικά σε κάθε πρόταση από η κυβέρνηση. Αλλά θα μπορούσε να συνάψει συμμαχίες σε συγκεκριμένα θέματα — η θέση του για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης είναι παρόμοια με αυτή των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών, για παράδειγμα.
«Το καλό είναι ότι υπάρχουν τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, από το περιβάλλον έως τις δημόσιες υπηρεσίες» λέει η Αναμπέλ Λεβέρ καθηγήτρια στο Sciences Po, «Το κακό είναι ότι μπορεί απλώς να μην θέλουν να συμφωνήσουν».
Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, ο Μακρόν μπορεί να μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει το άρθρο 49.3 του γαλλικού συντάγματος, το οποίο υπό ορισμένες προϋποθέσεις του επιτρέπει να θεσπίσει νόμο ακόμη και χωρίς έγκριση από το κοινοβούλιο, κάτι στο οποίο είχε καταφύγει πολλές φορές ο Ροκάρ.
Ενώ το Nupes δεν μπορεί να εφαρμόσει το οικονομικό του πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει υψηλότερους μισθούς και περικοπές ωρών εργασίας λόγω τεράστιων δημόσιων δαπανών, ο συνασπισμός θα έχει σημαντική επιρροή στις κοινοβουλευτικές και δημόσιες συζητήσεις. Σε μια εποχή ανόδου των επιτοκίων σε όλο τον κόσμο, έχει «τη δυνατότητα να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις γαλλικές δημοσιονομικές προοπτικές», σύμφωνα με την αναλύτρια του Bloomberg Intelligence, Maeva Cousin.
Ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν εν τω μεταξύ, έχει αρκετές έδρες για να μπορεί να επηρεάσει τις επιτροπές και να έχει καθορισμένο χρόνο για να εκφράσει τις απόψεις του, ένα σημαντικό βήμα στη δεκαετή προσπάθεια της Λεπέν να φέρει το κόμμα στο επίκεντρο της γαλλικής πολιτικής. Ο ιστορικός Ζαν Καρίγκ διατυπώνει μια άλλη οπτική για το αποτέλεσμα το οποίο χαρακτηρίζει ευλογία για τον Μακρόν. «Θα μπορούσε να υποχρεώσει τον πρόεδρο να διαπραγματευτεί», είπε, «διαβρώνοντας την εικόνα ενός εγωκεντρικού στυλ διακυβέρνησης που του έχει κολλήσει από το 2017».
Πώς ψήφισαν οι Γάλλοι
Οι νέοι και τα χαμηλά εισοδήματα φαίνεται πως ψήφισαν αντισυστημικά, ενώ τα υψηλότερα εισοδήματα και μεγαλύτερης ηλικίας ψηφοφόροι επέλεξαν τους υποψηφίους του κεντρώου χώρου. Την εκλογική συνεργασία «Μαζί» του κόμματος LREM του Μακρόν, MODEM του Φρανσουά Μπαϊρού και Horizons του πρώην πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ αποδίδεται στην ψήφο ψηφοφόρων μεγάλης ηλικίας, μεσαίου και ανώτερου εισοδήματος και κατοίκων μεγάλων αστικών κέντρων. Το 52% των ψηφοφόρων της παράταξης Μακρόν είναι άνω των 60 ετών. Η μεγάλη επιτυχία της ενωμένης Αριστεράς υπό τον Ζαν-Λικ Μελανσόν είναι αποτέλεσμα της ψήφου των νέων 18-34 ετών, κατά κύριο λόγο κατοίκων μεγάλων αστικών κέντρων. Τα ιστορικά ποσοστά της Μαρίν Λεπέν οφείλονται στην ψήφο λαϊκών στρωμάτων, εργατών και αγροτών σε βιομηχανικές και αγροτικές περιοχές.
Διαβάστε ακόμη
Μύκονος: «Μεγαλώνει» η έκταση των Περρωτή-Σαραντόπουλου που βγαίνει στο σφυρί στις 30 Ιουνίου
Δήλωση Ε1: Σε 10 μέρες λήγει η διορία αλλά 1 στους 3 δεν έχουν καν ξεκινήσει