Είναι σχετικά εύκολα να πλαστογραφηθούν. Πολλές φορές χάνονται. Μπορεί να προσθέσουν μεγάλη διάρκεια σε οποιοδήποτε ταξίδι. Τα 4 δισεκατομμύρια επίσημα, τυπωμένα, έγγραφα φορτωτικών αποτελούν ακόμα το στάνταρ του παγκόσμιου εμπορίου εμπορευματοκιβωτίων αξίας $25 τρισ.
Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο παραμένει απαράλλακτο από τον 19ο αιώνα. Η εξάρτηση αυτή από τα έγγραφα όμως έχει αποτελέσει αχίλλειο πτέρνα πολλών εταιρειών οι οποίες χρηματοδοτούν και μεταφέρουν εμπορεύματα ανά τον κόσμο.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι αυτό της ING Groep NV και άλλων τραπεζών οι οποίες ανακάλυψαν το 2020 πως τους είχαν δοθεί πλαστογραφημένες φορτωτικές για την παροχή πίστωσης στην Agritrade Resources της Σιγκαπούρη. Άλλο παράδειγμα είναι οι πολύχρονες νομικές διαμάχες των HSBC και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έναντι της, διαλυμένης πια, εταιρείας εμπορίου καυσίμων Hin Leong η οποί πλαστογράφησε τέτοιου είδους φορτωτικές (bills of lading).
To International Chamber of Commerce υπολογίζει πως τουλάχιστον 1% των συναλλαγών, συνολικής αξίας $50 δισ. πρόκειται για απάτες. Τράπεζες, εμπορικές και άλλες εταιρείες έχουν απολέσει τουλάχιστον $9 δισ. μέσω πλαστογράφησης φορτωτικών την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με το Bloomberg.
Πολλοί υποστηρίζουν πως οι διαδικτυακές πλατφόρμες οι οποίες μπορούν να εξασφαλίσουν την εύρυθμη και νόμιμη έχουν ήδη δημιουργηθεί. Αν και το χακάρισμα παραμένει ένας κίνδυνος για τις ψηφιακές φορτωτικές αυτές, είναι πολύ πιο δύσκολο από την απλή πλαστογράφηση ενός εγγράφου.
Σύμφωνα με έρευνα της McKinsey και δεδομένα από εταιρείες, η υιοθεσία των ηλεκτρονικών φορτωτικών θα διευκόλυνε τη μεταφορά επιπλέον όγκου εμπορευμάτων συνολικής αξίας $40 δισ. ετησίως, ιδιαίτερα για τις αναδυόμενες αγορές αφού οι τράπεζες θεωρητικά θα χρηματοδοτούσαν τέτοιες προσπάθειες ευκολότερα εάν αυτές ήταν ασφαλέστερες. Παράλληλα, η McKinsey προσέθεσε πως για τις κυριότερες ναυτιλιακές, θα μπορούσαν να αποφύγουν επιπλέον κόστος $6,5 δισ. ετησίως, μέσω της χρήσης ψηφιακών φορτωτικών. Λιγότερο από το 2% του παγκόσμιου εμπορίου λαμβάνει χώρα μέσω ψηφιακών φορτωτικών, κάτι το οποίο ενδέχεται να αλλάξει. Οι εννέα από τις 10 μεγαλύτερες ναυτιλιακές του κόσμου, οι οποίες ευθύνονται για πάνω από το 70% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου, έχουν δεσμευτεί να ψηφιοποιήσουν το 50% των φορτωτικών τους την επόμενη πενταετία.
Ορισμένες από τις μεγαλύτερες εξορυκτικές του πλανήτη όπως οι BHP Group Ltd, Rio Tinto Group, Vale SA και Anglo American Plc έχουν επίσης εκφράσει το ενδιαφέρον τους για μία τέτοια καμπάνια ψηφιοποίησης στο εμπόριο.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αναβάθμιση αυτή είναι το νομικό. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και οι ναυτιλιακές έχουν την ικανότητα να ψηφιοποιηθούν, αλλά πολλές χώρες αναγνωρίζουν μόνο τα επίσημα, τυπωμένα έγγραφα. Οποιαδήποτε τράπεζα ή ασφαλιστική δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσει οποιαδήποτε συμφωνία δεν είναι καλυμμένη νομικά.
Γι αυτόν το λόγο, η Βρετανία πρόσφατα υπερψήφισε το νομοσχέδιο Electronic Trade Documents Act το οποίο προσφέρει νομική εγκυρότητα στα ψηφιακά έγγραφα ίδια με τα τυπωμένα. Παρόμοια νομοθεσία αναμένεται να περάσει και στη Γαλλία μέχρι το τέλος του έτους.
Το επόμενο στοίχημα θα είναι η αλλαγή των πρακτικών των εταιρειών. Τα έγγραφα είναι κάτι στο οποίο όλοι έχουν συνηθίσει και ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να πρωτοπορήσουν. Η αλλαγή της νομοθεσίας στη Βρετανία βασίζεται στο νομοθετικό μοντέλο το οποίο πρότειναν τα Ηνωμένα Έθνη. Τέτοια, διεθνή σώματα παίζουν καίριο ρόλο στη δημιουργία και υιοθεσία νέων διεθνών νόμων όπως αυτός. Όπως ανέφερε και η Trafigura Group, «πιστεύουμε πως αυτή είναι μία από τις προτάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να μειώσουν την πλαστογράφηση εγγράφων».
Όσο για την Μαρίνα Κομνηνού της ICE Digital Trade, ανέφερε πως «δεν πρόκειται μεν για πανάκεια αλλά αυτή η αλλαγή θα επηρεάσει σημαντικά και θετικά το παγκόσμιο εμπόριο, του οποίου μόνο μικρό μέρος είναι ψηφιοποιημένο». Σύμφωνα με την εταιρεία, η πλατφόρμα ICE Digital Trade θα μείωνε μία διαδικασία 48 ωρών για τη μεταφορά νικελίου από την αυστραλιανή BHP Group στην κινεζική Jinchuan, σε μία λίγων μόνο λεπτών.
Μέχρι τώρα, οποιαδήποτε αποστολή εμπορευμάτων όπως καφέ από τη Βραζιλία στην Ευρώπη χρειάζεται και μεγάλο όγκο εκτυπώσεων εγγράφων και την επιβεβαίωση διαφόρων νομικών και συμβούλων.
Ο συνολικός όγκος των εγγράφων αυτών δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί, αλλά η Βραζιλία, για παράδειγμα, εξάγει πάνω από 900.000 τόνους καφέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο. Σύμφωνα με την McKinsey, αυτό ενδέχεται να ισοδυναμεί σε 28.000 κομμένα δέντρα τα οποία χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μόνο των φορτωτικών που συνοδεύουν τις εξαγωγές αυτές.
Σημειωτέον πως τα φαινομενικά απλά έγγραφα αυτά τα οποία τυπώνονται εκ νέου και προωθούνται σε τράπεζες και ασφαλιστικές για λόγους ασφαλείας μπορεί να αφορούν και κάργκο αξίας $170 εκατομμυρίων, όπως η μεταφορά ενός τάνκερ τύπου Very Large Crude Carrier (VLCC) γεμάτου με πετρέλαιο.
Ορισμένες φορές, τα έγγραφα αυτά το μόνο που έχουν να κάνουν για να αλλάξουν χέρια είναι να μεταφερθούν από το ένα κτίριο στο άλλο στη Γενεύη ή τη Σιγκαπούρη, αλλά πολλές φορές, το ταξίδι τους είναι πολύ μεγαλύτερο, κάτι το οποίο τα κάνει ευάλωτα σε κλοπή, πλαστογράφηση και άλλων ειδών απάτες ή απλά σε απώλειά τους λόγω ανθρώπινου λάθους.
Οι ψηφιακές νεοφυείς εταιρείας όπως η Vakt και η ICE Digital Trade προσφέρουν μία εύκολη λύση στο μεγάλο πρόβλημα αυτό, κάτι το οποίο έχει προσελκύσει και επενδύσεις από κολοσσούς όπως η BP, Shell, Gunvor Group, Societe Generale και Intercontinental Exchange.
Διαβάστε ακόμη
Σε σκηνές αντί για διαμερίσματα: Πού οδηγεί η στεγαστική κρίση εκατοντάδες Πορτογάλους
Νίκο Γκαριμπόλντι (CDI Pfizer): «Η Eλλάδα μπορεί να λειτουργήσει ως ένα hub για το μέλλον» (pic)
Reckitt Benckiser: Λουκέτο και πωλητήριο στο εργοστάσιο στην Εύβοια παρά τα κέρδη (pic)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ