Το μέλλον μετά τη διάσωση της Ελλάδας μπορεί να μην είναι πολύ διαφορετικό από το παρόν, καθώς θα περιλαμβάνει δεσμευτικούς στόχους, αξιολογήσεις συμμόρφωσης, ακόμη και εκταμιεύσεις ποσών, σύμφωνα με εσωτερικό ενημερωτικό σημείωμα που κυκλοφορεί μεταξύ των πιστωτών της.
Το έγγραφο προβλέπει τριμηνιαίες αναθεωρήσεις των οικονομικών της χώρας από ελεγκτές που εκπροσωπούν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οποιοδήποτε “περιθώριο για την Ελλάδα να διαμορφώσει τις δικές της πολιτικές” θα περιοριστεί από τη “συνεχή δέσμευση με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα” προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφύλαξη των διαρθρωτικών αναδιοργανώσεων που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο των προγραμμάτων διάσωσης, σύμφωνα με το έγγραφο που έχει στην κατοχή του το Bloomberg.
Το πιο χρεωμένο κράτος της Ευρώπης θα υποχρεωθεί επίσης να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα που αντιστοιχεί στο 3,5% του ΑΕΠ και να μην συσσωρεύσει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους προμηθευτές του.
Μετά από οκτώ χρόνια και τρία προγράμματα διάσωσης, η Ελλάδα επιθυμεί να ανακτήσει την οικονομική της κυριαρχία τον Αύγουστο, χάρη στην αναζωογόνηση της οικονομίας και τους ευκολότερους όρους αποπληρωμής για ορισμένα δάνεια διάσωσης, η διάρκεια αποπληρωμής των οποίων επεκτάθηκε από τη ζώνη του ευρώ. Με τους δανειστές της χώρας να είναι επιφυλακτικοί καθώς φοβούνται ότι μπορεί να επιστρέψει στις παλιές συνήθειες της που προκάλεσαν την οικονομική κατάρρευση, ορισμένες απ’ τις προβλέψεις της συμφωνίας επιχειρούν να αποφευχθεί μία απόκλιση από τη δημοσιονομική σύνεση.
Σύμφωνα με το υπόμνημα το «καρότο» που προσφέρεται για αυτή τη «ενισχυμένη επιτήρηση» θα είναι ετήσιες εκταμιεύσεις από τα κέρδη που είχαν οι κεντρικές τράπεζες της ζώνης του ευρώ από το χαρτοφυλάκιο των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν και την κατάργηση της επιβολής αυξημένου επιτοκίου που είχε επιβληθεί ως πέναλτι σε ορισμένα δάνεια διάσωσης.
«Οι εκταμιεύσεις θα μπορούσαν να γίνουν σε ισομερή ετήσιες δόσεις περίπου 1,2 δισ ευρώ κάθε Ιούνιο, ή θα μπορούσαν να χωριστούν σε δύο εξαμηνιαίες υποδόσεις τον Ιούνιο και το Δεκέμβριο», σημειώνεται στο έγγραφο.
Ένα ειδικό κεφάλαιο με τη μακρά λίστα δεσμεύσεων που θα ζητηθεί απ’ την Ελλάδα να αναλάβει για τη μετά το μνημόνιο εποχή περιλαμβάνουν πωλήσεις και μακροχρόνιες μισθώσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων, απ’ το ΔΑΑ και το ΔΕΣΦΑ ως το τέλος της χρονιάς ως τα ΕΛΠΕ μέχρι τα μέσα του 2019, την Εγνατία Οδό και τα περιφερειακά λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας ως το τέλος του 2019.
Επιπρόσθετα με το «καρότο» των εκταμιεύσεων, οι πιστωτές βασίζονται επίσης στον κίνδυνο αύξησης των αποδόσεων των ομολόγων στην περίπτωση που η Ελλάδα δεν υλοποιούσε τις δεσμεύσεις της, κάτι που θα περιόριζε την πρόσβαση του Δημοσίου αλλά και των ιδιωτικών επιχειρήσεων στις διεθνείς χρηματαγορές.
Η ενισχυμένη εποπτεία «μπορεί έτσι να δημιουργήσει αξιοπιστία έναντι των εταίρων (εσωτερικών και εξωτερικών) και των αγορών», σύμφωνα με το έγγραφο.