Με τη βοήθεια των ΜΜΕ και του Διαδικτύου, η εύλογη οδύνη της κοινής γνώμης αξιοποιείται για να εξουδετερωθούν αντίπαλοι και «φίλοι». Το δόγμα «όποιος δεν είναι δικός μας είναι απέναντί μας» επέστρεψε πιο αφιονισμένο από ποτέ, με προφανή στόχο να μας γυρίσει στην εποχή «της πάνω και της κάτω πλατείας». Το πολύνεκρο δυστύχημα είναι η αφετηρία, οι ευθύνες, η αφορμή, το πένθος, η δικαιολογία. Η τοξικότητα που διαχέεται προς κάθε κατεύθυνση υπονομεύει την προσπάθεια απόδοσης Δικαιοσύνης και εκτρέφει τα άκρα λίγο πριν τις εκλογές.
Λίγο πολύ η κοινωνία κατάλαβε τι έγινε στα Τέμπη. Και ποιοι φταίνε και γιατί επί εννέα χρόνια η Ελλάδα δεν μπόρεσε να λειτουργήσει στο 100% ένα σύστημα ασφαλείας που θα απέτρεπε το ανθρώπινο λάθος και θα προστάτευε τις ζωές των 57 συνανθρώπων μας. Από εκεί και πέρα κάθε πολίτης, δημοσιογράφος, τηλεοπτικός αστέρας, ηθοποιός και φυσικά πολιτικός είναι λογικό να έχει την άποψή του και να την υπερασπίζεται.
Οι «Αγανακτισμένοι» του 2011, τότε που έφτασαν στο σημείο να προπηλακίσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και να διαλύσουν την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη, επιχείρησαν να επαναλάβουν το σκηνικό στη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας. Δεν τους βγήκε με την πανδημία, την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις παρακολουθήσεις και τώρα στο παρά πέντε των εκλογών παίζουν το τελευταίο τους χαρτί με το δυστύχημα στα Τέμπη. Ορθώς η κυβέρνηση αποδέχτηκε την πολιτική ευθύνη της, σωστά ο πρωθυπουργός ζήτησε και ξαναζήτησε συγγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων και τους τραυματίες, δίκαια θα πληρώσει στην κάλπη το κόστος των λαθών, των παραλείψεων και της αναποτελεσματικότητας. Από εκεί και πέρα όμως έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τον εαυτό της για όσα θετικά έχει πράξει.
Η αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης συνολικά, υπουργών ή βουλευτών, κάθε… άσχετης κατηγορίας που διατυπώνεται εις βάρος τους δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη «επικοινωνιακή διαχείριση» της τραγωδίας στα Τέμπη. Δεν λειτουργεί εκτονωτικά, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα, στέλνει γκρίζα μηνύματα στην κοινωνία, αποθρασύνει τους «Αγανακτισμένους» και φέρνει σε δύσκολη θέση όσους εξακολουθούν να εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το 2008 ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος κατηγορήθηκε ακριβώς για αυτή την «ενοχική στάση» που κράτησε η Αστυνομία και επέτρεψε τη λεηλασία της Αθήνας. Τώρα το ίδιο φαινόμενο επιστρέφει με άλλη μορφή, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Φτάσαμε στο σημείο, στέλεχος της πλειοψηφίας σε συνέντευξή του στην τηλεόραση να λέει «μουντζώστε μας» απευθυνόμενος στους νέους! Επικίνδυνα… πολιτικάντικη προτροπή, η οποία δεν πρόκειται να φέρει ψήφους, ενώ αντίθετα λειτουργεί μηδενιστικά για το σύνολο της κυβέρνησης, απαξιωτικά για το Κοινοβούλιο και το πολιτικό μας σύστημα συνολικά. Αν το πιστεύει δεν έχει θέση στη Βουλή, εάν όχι και το είπε υπό το άγχος της επανεκλογής, οι ψηφοφόροι ας πράξουν ανάλογα, να μουντζώσουν ή να ψηφίσουν.
Οι «εκκαθαρίσεις» που επιχειρούνται με αφορμή την τραγωδία ξεπερνούν κάθε λογική και αποδεικνύουν ότι πίσω από το πένθος κρύβεται το μίσος για τον «αντίπαλο». Κάποιοι από εκείνους που συγκεντρώθηκαν στη μνήμη των 57 θυμάτων βεβήλωσαν το μνημείο των νεκρών της Marfin στη Σταδίου, ο μητροπολίτης Αμβρόσιος διαπίστωσε ότι «φταίει το Καρναβάλι για το δυστύχημα», κάποιοι βρίσκουν ανάρμοστη την πολιτική συσχέτιση της συμφοράς στα Τέμπη με εκείνη στο Μάτι και άλλοι θεωρούν ότι δεν πρέπει να είναι υποψήφιος ο παραιτηθείς υπουργός Μεταφορών στις επερχόμενες εκλογές. Ο Κώστας Καραμανλής έπραξε το αυτονόητο και παραιτήθηκε αμέσως γιατί είχε την «αντικειμενική πολιτική ευθύνη».
Δεν κατηγορείται ούτε για σκάνδαλο, ούτε ως φυσικός ή ηθικός αυτουργός του δυστυχήματος για να μείνει εκτός ψηφοδελτίων. Η «αντικειμενική πολιτική ευθύνη» κρίνεται από τον λαό. Για το Μάτι με τους 103 νεκρούς την ανέλαβε ο Αλέξης Τσίπρας και φυσικά ήταν εκ νέου υποψήφιος στις εκλογές, όπως και ο παραιτηθείς υπουργός Νίκος Τόσκας. Ακόμη και εκτός συνόρων, ο πρόεδρος Μπους αποδέχθηκε την ευθύνη για το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου που ταπείνωσε τις ΗΠΑ, αλλά διεκδίκησε τη δεύτερη θητεία και ο αμερικανικός λαός τον εμπιστεύτηκε.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν γίνεται να κρύψει τις ευθύνες της για την τραγωδία στα Τέμπη, ούτε να καλύψει τα λάθη της. Πρέπει να πληρώσει, αλλά μόνο για αυτά.