Ωρες-ώρες, αναρωτιέμαι πόσο μένος, πόσο μίσος, εμπάθεια και εκδικητικότητα κρύβουν μέσα τους κάτι τύποι σαν τον κ. Κατρούγκαλο για συμπολίτες τους που δεν είχαν την ευκαιρία ή την προτίμηση να είναι δημόσιοι υπάλληλοι και αγωνίστηκαν να σπουδάσουν, να μάθουν μια τέχνη που να τους βγάζει από τη φτώχεια και την ανέχεια.
Που να τους επιτρέπει μια αξιοπρεπή διαβίωση και το δικαίωμα να ονειρεύονται, να δημιουργούν και να φιλοδοξούν για το καλύτερο.
Δεν μπορεί να σωρεύτηκε τόση νοσηρότητα εγκεφάλων σε θέσεις εξουσίας που με μια τους απόφαση καταδικάζουν σε περαιτέρω φτωχοποίηση ή οδηγούν σε μετανάστευση και ξεριζωμό εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες. Γιατί τι άλλο κάνει αυτή η «μεταρρύθμιση» (ο Θεός να την κάνει) για τις εισφορές για ασφάλιση των επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών;
Σε μια εποχή όπου η απασχόληση και ο πελάτης δεν βρίσκονται ούτε με το κιάλι, έρχεται η κυβέρνηση της Αριστεράς να επιβάλει συνολικά φόρο και εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες σε ποσοστό που φτάνει ως και το 80% του εισοδήματός τους, αφήνοντάς τους για να ζήσουν και να αντιμετωπίσουν όλες τις άλλες τους υποχρεώσεις αλλά και αυτή ακόμα τη διατροφή τους λιγότερα από τον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ του ανειδίκευτου εργάτη!
Με απλά λόγια, ένας δικηγόρος, γιατρός, συμβολαιογράφος, μηχανικός που μέσα σε αυτές τις δύσκολες εποχές καταφέρνει με πολλή δουλειά και άπειρες αγωνίες να συγκεντρώσει σε έναν ολόκληρο χρόνο 20.000 ευρώ έρχεται το κράτος και του παίρνει τα 13.500 ευρώ και του αφήνει 6.500 για να ζήσει.
Δηλαδή 541 ευρώ μηνιαίως, ποσό που είναι μικρότερό από αυτό που πληρώνει ενδεχομένως σε έναν υπάλληλό του! 541 ευρώ για να αντιμετωπίσει τα έξοδα της οικογένειας και του σπιτικού του! Αυτό δεν είναι παράλογο, ούτε παγκόσμιο ρεκόρ. Είναι ο ορισμός του πογκρόμ και η επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει καμιά μα καμιά περίπτωση επιβίωσης ούτε της χώρας ούτε των πολιτών της.
Ούτε φυσικά των ασφαλιστικών ταμείων και των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων. Πώς να το κάνουμε, για να υπάρχουν συντάξεις και συνταξιούχοι που θα παίρνουν κάθε μήνα την όποια κουτσουρεμένη σύνταξη, βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχουν εργαζόμενοι που θα τροφοδοτούν με τις εισφορές τους τα Ταμεία. Από τη στιγμή που φτάσαμε να αναλογεί ένας συνταξιούχος για κάθε 1,3 εργαζόμενο (με εισφορές που στη συντριπτική πλειονότητα βρίσκονται στα όρια του κατώτατου μισθού) δεν χρειάζονται ούτε αναλογιστικές μελέτες ούτε ανώτερα μαθηματικά για να καταλάβει κανείς προς τα πού οδεύουμε.
Στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση σχεδόν των πάντων και στη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας ζούγκλας, όπου ο κανόνας θα είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Οχι, κύριοι αρχιτέκτονες της ολικής καταστροφής, σίγουρα κάτι θα σας έχει διαφύγει. Κάποια τρύπα θα υπάρχει στον σχεδιασμό σας και οι πολίτες αργά ή γρήγορα θα τη βρουν γιατί το ισχυρότερο ένστικτο του ανθρώπου είναι αυτό της επιβίωσης.
Δεν πρόκειται να εισπράξετε αυτά που σχεδιάσατε, ούτε οι πολίτες θα γίνουν έρμαια στις ορέξεις σας. Θα βρουν τρόπους παράκαμψης των εξοντωτικών νόμων σας και θα φτιάξουν μια παράλληλη οικονομία μακριά από τους ελεγκτικούς σας μηχανισμούς και ουδείς θα μπορεί να τους ψέξει γιατί όλοι θα μετατραπούμε μοιραία σε αλληλέγγυους στην παρανομία για λόγους επιβίωσης.
*Το παρόν άρθρο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (8-1-2017)