Την ερχόμενη Δευτέρα συμπληρώνεται ένας μήνας lockdown και κάτι περισσότερο στη Βόρεια Ελλάδα. Τα αποτελέσματα όμως αυτού του νέου απαγορευτικού είναι μάλλον απογοητευτικά και ασχέτως αν οι επιστήμονες βλέπουν σημάδια σταθεροποίησης, οι αριθμοί όπως τους βλέπουμε εμείς οι μη ειδικοί, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικοί είναι.
Τα κρούσματα είναι πολλά, τα λήμματα δείχνουν υψηλό ακόμα ϊικό φορτίο, η λίστα των θανάτων είναι σοκαριστική όπως κι αυτή των διασωληνωμένων. Οι νέες μολύνσεις μειώνονται μόνο τις ημέρες που γίνονται λιγότερα τεστ και η εικόνα είναι πλασματική γιατί η αναλογία κρουσμάτων με τεστ είναι σταθερά υψηλή και όχι μειούμενη.
Δεν ξέρω τι φταίει κι αυτή τη φορά δεν τιθασεύεται η εξάπλωση του ιού. Τι δεν κάνουμε καλά τώρα σε σχέση με την Άνοιξη κι έχει ξεφύγει η κατάσταση σε τέτοιον βαθμό που δεν συμμαζεύεται με τίποτα. Δεν μπορεί, την ίδια επιστημονική επιτροπή είχαμε την Άνοιξη, την ίδια και τώρα. Την ίδια κυβέρνηση τότε, την ίδια τώρα. Τα ίδια πρόσωπα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους τότε, τα ίδια και τώρα. Και κυρίως τον ίδιο λαό τότε, τον ίδιο και τώρα, μείον 2600 που κατέληξαν μέχρι στιγμής από τον covid !
Και, το κυριότερο, όσο υπεύθυνοι ατομικά και συλλογικά ήμασταν την Άνοιξη άλλο τόσο και τώρα γιατί δεν γίνεται μέσα σε λίγους μήνες από υπεύθυνοι να γίναμε ανεύθυνοι!
Χώρια που τότε, στο πρώτο κύμα, ξέρανε πολύ λίγα πράγματα οι επιστήμονες για τον κορωνοϊό και όπως ομολογούσαν βάδιζαν στα τυφλά ενώ τώρα όπως και πάλι οι ίδιοι υποστηρίζουν έχουν μάθει αρκετά πράγματα για να ξέρουν πως θα τον αντιμετωπίσουν καλύτερα.
Επομένως, πέραν από τη διαπιστωτική περιγραφή πως το δεύτερο κύμα είναι πιο επιθετικό, δεν ακούμε καμιά πειστική απάντηση για το τι πήγε στραβά ή αν θα πρέπει να πάρουμε κι άλλα μέτρα και ποια μπορεί να είναι αυτά.
Αντίθετα, εντελώς εκτός τόπου και χρόνου εδώ και δυο εβδομάδες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με τα σενάρια άρσης του lockdown, πότε θα ανοίξουν τα σχολεία, πότε τα μαγαζιά, πότε η εστίαση κ.λπ., την ώρα που ο χάρος θερίζει με έναν ρυθμό από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, αναλογικά με τον πληθυσμό μας.
Αν όμως η επιτυχία της Άνοιξης, όπως παραδέχθηκαν όλοι οι επιστήμονες και πήραν τα παγκόσμια εύσημα, οφείλετο στην έγκαιρη λήψη των μέτρων, κατ’ αντιδιαστολή, μπορούμε βασίμως να εικάσουμε πως αυτή τη φορά αργήσαμε πολύ, με αποτέλεσμα όχι μόνο να ξεχαστεί η επιτυχία της Άνοιξης αλλά και να μην ξέρουμε πώς θα ξεφύγουμε από τη δυσχερή θέση σήμερα.
Μπορεί να μη θέλει να το παραδεχθεί η κυβέρνηση, αλλά εκ του αποτελέσματος προκύπτει πως επαναπαύτηκε στις δάφνες και υποεκτίμησε (αυτή μόνη ή και οι επιστήμονές μας;) το ούτως ή άλλως αναμενόμενο δεύτερο κύμα και τώρα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.
Προφανώς και φοβήθηκε τις πρόσθετες οικονομικές επιπτώσεις από το δεύτερο κλείσιμο της οικονομίας και γι’ αυτό το “τρέναρε” όσο μπορούσε, πλην όμως και πάλι εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, τώρα η ζημιά θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Ο λογαριασμός από τη διογκούμενη ύφεση ανεβαίνει κάθε μέρα που περνάμε χωρίς οικονομική δραστηριότητα και η αναμενόμενη ανάπτυξη στην μετά εμβόλια εποχή, μάλλον δεν θα είναι τόσο μεγάλη όπως προβλέπει ο προϋπολογισμός. Το πρώτο ανησυχητικό μήνυμα ήρθε προχθές από τον ΟΟΣΑ που τη βλέπει μόλις στο 0,9 για το 2021. Είθε να διαψευστεί ο ΟΟΣΑ που δεν φημίζεται για τις σωστές προβλέψεις του και να βγει αληθινή αυτή τη φορά η πρόβλεψη του ΔΝΤ (που επίσης συνήθως πέφτει έξω) που βλέπει ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 5%, καλύτερα δηλαδή και από την κυβέρνηση που στον προϋπολογισμό έβαλε στόχο 4,8%.
Με άλλα λόγια, έγινε που έγινε το κακό, δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να διορθώσουν το ένα λάθος με νέο λάθος. Το πρόωρο άνοιγμα της οικονομίας. Να αρθούν τα μέτρα μόνο όταν εξασφαλιστεί πως η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και δεν υπάρχει φόβος δημιουργίας και τρίτου κύματος αλλά και τρίτου lock down!
Γιατί τότε, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα χαθεί εντελώς η εμπιστοσύνη και προς τους επιστήμονές μας και προς την κυβέρνηση που, θεωρητικά, τους ακούει προτού πάρει τις αποφάσεις της!