Μπορεί το μεγάλο δράμα να παίζεται τούτες τις μαύρες μέρες στην Ουκρανία όπου από τη μια στιγμή στην άλλη εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν στη δίνη ενός καταστροφικού πολέμου με δυσμέτρητες συνέπειες, όμως η επόμενη μέρα όποτε κι αν έρθει, δεν θα είναι ίδια σε όλη την ανθρωπότητα και πολλώ δε μάλλον στην Ευρώπη.
Οι χιλιάδες νεκροί, τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων αλλά κι αυτών που θα γλιτώσουν από τις βόμβες θα αποτελούν για πολλά χρόνια μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ηπείρου μας και τις συνέπειες θα τις πληρώσουμε πολύτροπα όλοι, πολύ ακριβά.
Οι δεκαετίας της αμεριμνησίας, με τα όποια επιμέρους προβλήματα αντιμετώπιζε η κάθε χώρα της Ευρώπης, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν και τώρα ξαναγράφεται ένα οδυνηρό μέλλον για όλους μας.
Μπορεί το αίμα να χύνεται 1.500 χιλιόμετρα μακριά από εδώ, όμως κι εμείς δεν γλιτώνουμε από τα οικονομικά θραύσματα αυτού του ιδιότυπου παράλληλου παγκόσμιου «πολέμου». Αυτού της Οικονομίας.
Και εκ των πραγμάτων, είναι ένας πόλεμος που μας αφορά και μας επηρεάζει όλους.
Κι εκεί που λέγαμε αμάν να ξεμπερδέψουμε με την πανδημία που μας στέρησε δυο χρόνια από την ομαλότητα, την ανάπτυξη και την αναδιοργάνωση της χώρας και των ζωών μας, όλα τώρα τελούν υπό αναθεώρηση και επαναπρογραμματισμό χωρίς καν να ξέρουμε το βάθος, την έκταση και το χρόνο διάρκειας του οικονομικού πολέμου.
Η ενεργειακή ακρίβεια που καθημερινά σημειώνει νέα ρεκόρ, είναι προφανές πως δεν πρόκειται να υποχωρήσει στο ορατό μέλλον. Όσα κι αν σχεδιάζει η Ευρώπη για την ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία, αυτά αφορούν ένα μακρινό μέλλον και στα επόμενα χρόνια θα πρέπει να επιβιώσουμε με μεγάλα κόστη στην ενέργεια τα οποία ανατρέπουν τις ζωές μας.
Μια ακρίβεια που ξεκινάει από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το ηλεκτρικό ρεύμα και εξαπλώνεται σαν πανδημία στο σύνολο των καταναλωτικών αγαθών ακόμα και στα λεγόμενα είδη πρώτης ανάγκης όπως τα τρόφιμα.
Το διαθέσιμο εισόδημα της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων ήταν που ήταν οριακό, έρχεται τώρα αυτή η ακρίβεια και στην κυριολεξία θα δημιουργήσει μια νέα γενιά νεόπτωχων και ευάλωτων.
Συμπολιτών μας που μέχρι τώρα, στραβά – κουτσά τα έφερναν βόλτα, και εφεξής θα αδυνατούν να κινήσουν το αυτοκίνητο τους όταν η βενζίνη θα φθάσει τα 2,5 ευρώ, θα αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασμό του ηλεκτρικού, του πετρελαίου θέρμανσης, του φυσικού αερίου αλλά ακόμα και τα τρόφιμα.
Όσες αποφάσεις κι αν παρθούν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όποιες πρωτοβουλίες κι αν πάρουν για την προστασία των Ευρωπαίων από αυτό το πρωτοφανές τσουνάμι ακρίβειας που δεν αφήνει τίποτα ανεπηρέαστο, αυτές, μόνο άμβλυνση των συνεπειών μπορούν να επιφέρουν και όχι ομαλοποίηση τιμών όπως τις ξέραμε.
Και η όλη κατάσταση θεωρείται πλέον βέβαιο πως θα επηρεάσει δυσμενώς την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τις θέσεις εργασίας, τα δημοσιονομικά, το χρέος και όλους εκείνους τους δείκτες που μέχρι πριν από 15 μέρες έδειχναν πως θα βελτιώνονταν θεαματικά μετά τον έλεγχο της πανδημίας.
Δυστυχώς το ‘χει η μοίρα μας να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι εδώ και 12 χρόνια κι ας ευχηθούμε το κακό να σταματήσει εδώ και οι έμμεσες απειλές των Ρώσων για χρήση πυρηνικών να είναι μια απειλή και μόνο.
Και πρέπει δυστυχώς να αποδεχθούμε πως τα επόμενα χρόνια θα είναι και πάλι δύσκολα και ταραγμένα και διόλου δεν μας παρηγορεί το γεγονός πως οι πολυδιάστατες οικονομικές συνέπειες αυτού του πολέμου αφορούν σε όλο τον πλανήτη. Κι αυτό γιατί δεν μπαίνουμε όλοι με τα ίδια αποθέματα και αντοχές σ’ αυτή τη νέα παγκόσμια οικονομική κρίση και πραγματικότητα.