Το σαρωτικό κύμα των ανατιμήσεων στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, που χτυπάει την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη, φέρνει απίστευτα υπερκέρδη στις τσέπες ολίγων. Με πρόσχημα την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, έβαλαν φωτιά στις χρηματιστηριακές τιμές της ενέργειας, με τρόπο που δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν, ούτε καν στην πετρελαϊκή κρίση του 1973.

Οι αυξήσεις στα καύσιμα πυροδοτούν τις τιμές και σε όλα τα υπόλοιπα προϊόντα, με αποτέλεσμα την εκτίναξη του πληθωρισμού σε σημείο που καμία οικονομία, καμία χώρα και καμία οικογένεια δεν μπορεί να αντέξει. Τα στοιχεία που ανακοίνωσε, προχθές, για τη χώρα μας η Στατιστική Υπηρεσία προκαλούν ίλιγγο και δυστυχώς το φαινόμενο ούτε παροδικό είναι, ούτε γνωρίζουμε μέχρι πόσο ψηλά θα εκτοξεύσει τις τιμές. Ο τρόμος της κοινωνίας αποτυπώνεται αδρά και στη δημοσκόπηση που παρουσίασε την Κυριακή 13 Μαρτίου το «ΘΕΜΑ».

Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είναι μια οδυνηρή μεν, αλλά αποδεκτή δικαιολογία. Αν είχαν καταστραφεί οι αγωγοί, αν υπήρχε πρόβλημα παροχής φυσικού αερίου ή πετρελαίου, αν ο Πούτιν ανέβαζε αυθαιρέτως τις τιμές προκειμένου να εκδικηθεί τη Δύση για τη στάση της, θα μπορούσαμε να το κατανοήσουμε. Τίποτα από αυτά όμως δεν συμβαίνει. Οι τιμές από τις χώρες παραγωγής δεν αυξήθηκαν και οι ποσότητες εξακολουθούν να έρχονται έτσι όπως προβλέπουν τα συμβόλαια αγοράς. Η Ρωσία όσα χρήματα εισέπραττε από την Ε.Ε. για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που διοχετεύει στη Δύση τόσα εξακολουθεί να εισπράττει. Συνεπώς, πού πηγαίνουν τα επιπλέον χρήματα που πληρώνουν οι καταναλωτές με τις απανωτές αυξήσεις; Προφανώς δεν… εξαϋλώνονται κάπου, αλλά καταλήγουν στις τσέπες των κερδοσκόπων της αγοράς.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση ξύπνησε με καθυστέρηση απέναντι στον Πούτιν, αλλά επιτέλους ήταν αποφασιστική. Οι οικονομικές κυρώσεις που επέβαλε στη Μόσχα ουσιώδεις, η πίεση στους ολιγάρχες-φίλους του Πούτιν αποτελεσματικές και η απόφαση να επενδύσει στην άμυνά της στρατηγικά χρήσιμη. Και ενώ απέναντι στη Ρωσία απέδειξε πως, αν θέλει, μπορεί, σε σχέση με αυτό το τρελό πάρτυ των κερδοσκόπων κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Οι προτάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κινούνται στη σωστή κατεύθυνση και ήταν άριστα τεκμηριωμένες. Στην εισήγησή του ο πρωθυπουργός εύστοχα παρατηρεί ότι δεν είναι θέμα ποσότητας αλλά τιμών και ζητάει σειρά παρεμβάσεων στη χονδρική τιμή ενέργειας, αλλά η Ε.Ε. απλώς το σκέφτεται και θα το… συζητήσει.

Αυτή η κοροϊδία με τις αδικαιολόγητες αυξήσεις δεν ξεκίνησε τώρα. Ερχεται από τον περασμένο Μάιο και ποτέ δεν δόθηκε ικανοποιητική απάντηση στο γιατί. Δήθεν φταίει η ζήτηση που θα αυξανόταν μετά την πανδημία και τα χρόνια της ύφεσης, δήθεν η Κίνα που… εγκαταλείπει τον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας, δήθεν η «πράσινη μετάβαση» και άλλες αστείες δικαιολογίες. Καμία δεν ευσταθεί και σε κάθε περίπτωση οι έκτακτες καταστάσεις επιβάλλουν έκτακτα μέτρα.

Αφού η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον Πούτιν σε οικονομικό επίπεδο, είναι αδύνατο να μην μπορεί να το κάνει με τους κερδοσκόπους και τους διεθνείς μαυραγορίτες. Οι χώρες της έχουν πολλά και αποτελεσματικά εργαλεία στα χέρια τους. Το θέμα δεν είναι αν μπορούν. Το ζήτημα είναι αν θέλουν να περιορίσουν λίγο τα ιλιγγιώδη κέρδη των δικών τους «ολιγαρχών».