Η ανέλπιστα τόσο μεγάλη επιτυχία της φετινής τουριστικής σεζόν, αποτελεί το αντίβαρο στην ενεργειακή ακρίβεια και στον κίνδυνο της ύφεσης που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εκτόνωση που έχουν ανάγκη οι Ευρωπαίοι με ελεύθερες μετακινήσεις μετά από 2 χρόνια περιορισμών που είχαν επιβληθεί λόγω της πανδημίας, έρχεται να βοηθήσει τα μάλλα την ελληνική οικονομία και η αναμενόμενη ανάπτυξη στην τρέχουσα χρονιά θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα τουριστικά έσοδα που θα διαχυθούν στην κοινωνία.
Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος, η θετική. Υπάρχει όμως και η άλλη, αυτή που αφορά στους Έλληνες που κι αυτοί έχουν την ίδια έντονη ανάγκη να ταξιδέψουν και να κάνουν διακοπές αλλά αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Κι η αιτία δεν είναι άλλη από την αύξηση του κόστους των ταξιδιών και διαμονής σε συνδυασμό με την ενεργειακή ακρίβεια αλλά και την ακρίβεια στο ράφι που αντιμετωπίζουμε όλους τους προηγούμενους μήνες. Επιπρόσθετα είναι και ο ψυχολογικός φόβος γι’ αυτά που φαίνονται να έρχονται στον επόμενο χειμώνα.
Η αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα παρ’ όλα τα επιδοματικά μέτρα της κυβέρνησης έχει μειωθεί, καθώς ο πληθωρισμός καλπάζει σε επίπεδα άνω του 10% ενώ οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι. Ακόμα και η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 6% έχει υπερκαλυφθεί από τον πληθωρισμό και μοιάζει δώρο άδωρον.
Έτσι, όπως παρατηρείται, οι περισσότεροι Έλληνες φέτος ή θα περιοριστούν στο χωριό, στα εξοχικά και στη φιλοξενία από φίλους και συγγενείς ή θα περικόψουν μέρες διακοπών λόγω μειωμένου μπάτζετ και αυξημένου κόστους.
Κι αυτό δεν είναι και το καλύτερο γιατί οι περισσότεροι από εμάς ζήσαμε πολυετείς στερήσεις με τα μνημόνια και στη συνέχεια με την πανδημία και η ανάγκη να ξεφύγουμε μερικές μέρες και να χαρούμε κι εμείς τις ομορφιές της πατρίδας μας, είναι μεγάλη. Τόσο γιατί κάθε χρονιά που περνάει δεν ξαναγυρνάει, όσο και γιατί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως η κατάσταση θα βελτιωθεί από τον επόμενο χρόνο.
Και τούτο γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα δούμε αποκλιμάκωση του πληθωρισμού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη κι αν τελικά το όπλο για την αντιμετώπιση με βάση τους σχεδιασμούς των ηγετών, είναι αυτό να γίνει, μέσω ύφεσης! Μιας ύφεσης όμως που θα πλήξει την απασχόληση, τους μισθούς και το βιοτικό επίπεδο όλων των Ευρωπαίων και περισσότερο των πολιτών χωρών που ζουν με εισοδήματα πολύ κάτω του μέσου όρου της ΕΕ όπου βρίσκεται και η Ελλάδα.
Αν βέβαια η ΕΕ περάσει σε ύφεση που είναι και το πιθανότερο σενάριο με βάση τους αναλυτές για το 2023, αυτόματα αυτό σημαίνει πως η επόμενη τουριστική σεζόν δεν θα είναι εφάμιλλη της φετινής γιατί απλούστατα οι Ευρωπαίοι θα έχουν λιγότερα να ξοδέψουν και μοιραία θα περιορίσουν και τα ταξίδια τους.
Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που χάθηκαν οι σταθερές, πάνω από τον ουρανό της Ευρώπης και όλα εξαρτώνται από το ενεργειακό όπλο που έχει στα χέρια του ο Πούτιν και με το οποίο εκβιάζει 400 εκατ. πολίτες, η ζωή μας έχει γίνει ένα σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες και το «ζήσε το σήμερα γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο» αποκτά άλλη διάσταση.
Και ας μην ξεχνάμε πως την Άνοιξη του ’23 έχουμε μπροστά μας άλλο έναν δύσκολο γρίφο, αυτών των εκλογών, που δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει κι αν θα μας βάλει σε νέες περιπέτειες ακυβερνησίας και απώλειας της σημερινής σταθερότητας που είναι και το μεγάλο ατού για προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων που δημιουργούν θέσεις εργασίας, όπως τουλάχιστον λένε οι ίδιοι οι ξένοι επενδυτές.