Οι εικόνες που βλέπουμε από το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ με τους ανθρώπους να απολαμβάνουν τον καφέ και την μπίρα τους, στα καφέ και τις παμπ, μας γεννούν μια νοσταλγία και μια προσμονή για το πότε επιτέλους θα μπορέσουμε κι εμείς να ξαναζήσουμε τέτοιες απλές και καθημερινές στιγμές με τους φίλους μας.
Και φυσικά δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε πώς τα κατάφεραν αυτές οι χώρες και βγήκαν από τον εφιάλτη. Δεν το πέτυχαν ούτε με τα lockdown ούτε με τα self tests.
Τα κατάφεραν με τον εκτεταμένο εμβολιασμό του πληθυσμού τους και αφού πρώτα πλήρωσαν ένα βαρύ τίμημα σε ανθρώπινες απώλειες αναλογικά με τον πληθυσμό τους.
Και αυτό είναι ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις χώρες και κυρίως προς την Ευρώπη, όπου τα προγράμματα εμβολιασμών σέρνονται στην κυριολεξία είτε από κακούς χειρισμούς της Κομισιόν στην εξασφάλιση των απαραίτητων δόσεων, είτε στη διστακτικότητα των πολιτών μετά την υπέρμετρη «συκοφάντηση» του εμβολίου της AstraZeneca, αποτέλεσμα κυρίως οικονομικο-πολιτικής κόντρας.
Τα εμβόλια λοιπόν θα μας φέρουν πίσω τις ζωές μας – τελεία και παύλα. Ολα τ’ άλλα είναι απλά μέτρα και ημίμετρα προστασίας, μέχρι να εμβολιαστούμε για να περιοριστεί η εξάπλωση.
Οχι πως δεν πρέπει να τα τηρούμε και να μην τα εφαρμόζουμε μέχρι να επιτευχθεί η λεγόμενη ανοσία της αγέλης. Κάθε άλλο. Οχι μόνο να τα εφαρμόζουμε, αλλά και να αυστηροποιηθεί το πλαίσιο για όσους θέτουν εαυτόν και αλλήλους σε κίνδυνο.
Είναι αδιανόητο που κάποιοι γονείς μαθητών αρνούνται τα self tests και παράλληλα απαιτούν μετ’ επιτάσεως τα παιδιά τους να μπουν στις σχολικές τάξεις χωρίς έλεγχο και να θέσουν ενδεχομένως σε κίνδυνο τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους.
Και μάλιστα να βγαίνουν στα κανάλια και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να κάνουν κηρύγματα για τα συνταγματικά τους δικαιώματα.
Μόνοι αυτοί τόσο ευαίσθητοι δικαιωματιστές που ερμηνεύουν κατά το δοκούν το Σύνταγμα και θέτουν εαυτούς πάνω από τους νόμους και τις αποφάσεις του κράτους… Και μάλιστα τη στιγμή που τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας της χώρας στενάζουν και καθημερινά, μετράμε δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες μαχόμενους συμπολίτες μας στις εντατικές.
Από την άλλη, με τους «προβληματισμένους» και αρνούμενους να κάνουν εμβόλιο, παρότι ανήκουν στις ηλικιακές ομάδες στις οποίες έχει δοθεί προτεραιότητα, αναρωτιέμαι αν όντως έχουν ενημερωθεί σε βάθος ή έχουν απλά επηρεαστεί από κάποιους καθ’ έξιν φοβικούς με τάση προς τα σενάρια συνωμοσιολογίας και τα fake news.
Διότι, όπως λένε όλοι οι επιστήμονες σε όλο τον πλανήτη, το ενδεχόμενο κάποιας επιπλοκής με θρόμβωση από τα εμβόλια της Astra και της Johnson είναι μία στο εκατομμύριο. Ιδια πιθανότητα δηλαδή με το να μας χτυπήσει κεραυνός. Υπαρκτή μεν, αλλά τόσο σπάνια που δεν πρέπει να το σκεφτόμαστε καν.
Πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιπλοκών, δε, υπάρχουν και σε όλα τα άλλα εμβόλια πέραν του κορωνοϊού, από αυτά που έχουμε κάνει όλοι από παιδιά, και έχουν εξαφανιστεί ασθένειες και ιοί που θέριζαν την ανθρωπότητα παλιότερα.
Και άντε αυτοί οι αρνητές δεν ενδιαφέρονται για τον διπλανό τους ή τα μέλη του οικογενειακού και συγγενικού τους περιβάλλοντος. Δεν ενδιαφέρονται ούτε για τον ίδιο τους τον εαυτό στην απευκταία περίπτωση που ασθενήσουν; Θα μου πείτε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Μια άβυσσος που έχει, συν τοις άλλοις, και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να τους το επιβάλει!
Οσο, όμως, δεν αυξάνεται ο αριθμός των προσερχομένων για εμβολιασμό, άλλο τόσο θα απομακρύνεται ο χρόνος κατά τον οποίο θα μπορέσουμε κι εμείς να απολαύσουμε τις μικρές χαρές της ελευθερίας που γεύονται άλλοι λαοί, όπως αυτοί που προαναφέρθηκαν.