Να ξεκαθαρίσουμε ότι οι παράνομες, δίχως εισαγγελική άδεια, παρακολουθήσεις είναι ένα κανονικό, ειδεχθές έγκλημα, όταν αυτό γίνεται για πολιτικούς λόγους και όχι για εθνικούς ή κοινή παραβατικότητα (ναρκωτικά, πορνεία, μαύρο χρήμα κ.λπ.) και όποιος βρεθεί ότι το έχει κάνει θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες του νόμου.
Το ξεκαθαρίζω αυτό γιατί είναι τοις πάσι γνωστό ότι από τότε που όλος ο κόσμος μιλάει στα κινητά του με τις ιντερνετικές εφαρμογές όπως οι WhatsApp, Viber, Signal κ.ά., τα λογισμικά «προσαρμόστηκαν» και άρχισαν να «ακούνε» ή να συλλέγουν στοιχεία και από αυτές. Οι δε κυβερνήσεις σε πολλές χώρες τα χρησιμοποιούν νομίμως, αλλά όχι για να ακούνε πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες κ.τ.λ., αλλά… ό,τι επιτάσσει η ασφάλεια της χώρας τους.
Στην Ελλάδα οι κρατικές υπηρεσίες, όπως έχει δηλωθεί πολλές φορές και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, δεν έχουν τέτοια λογισμικά στην κατοχή τους, αλλά δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς -ούτε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, όπως είπε- ότι κυκλοφορούσαν ή κυκλοφορούν και κάποιοι τα χρησιμοποιούν.
Μέχρι να εμφανιστούν αποδείξεις για το αν αυτοί που υπέκλεπταν συνομιλίες και data μέσω του λογισμικού Predator το έκαναν για λογαριασμό της τωρινής κυβερνήσεως, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή του Pegasus, όπως (έχει αρχίσει πλέον να) λέει η Ν.Δ. για την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ, τα ερωτήματα θα παραμένουν ανοιχτά και αναπάντητα.
Στοιχεία όμως προσκομίζει πάντα αυτός που θέλει να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του και δεν συμβαίνει ποτέ το αντίθετο. Για να μην ξεχάσουμε τα βασικά. Τα στοιχεία τα οφείλει ο καταγγέλλων.
Προφανώς, πάντως, στην υπόθεση «παράνομες παρακολουθήσεις» και σε όλα αυτά τα ευαίσθητα αλλά και εν μέρει βρώμικα κόλπα (αν δεν αφορούν θέματα εθνικής ασφάλειας ή ποινικές υποθέσεις) σίγουρα θα υπάρχουν σκιές. Γιατί απλούστατα αν δεν υπήρχαν δεν θα αισθανόταν την ανάγκη η κυβέρνηση να λάβει μέτρα από τον Αύγουστο, ούτε θα έσπευδε ο πρωθυπουργός να ανακοινώσει -αύριο- νομοθετικό πλαίσιο απαγόρευσης αυτών των λογισμικών. Να επισημανθεί ότι τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο απαγόρευσης δεν έχουν ακόμα ευρωπαϊκές χώρες.
Επ’ αυτού, λοιπόν, είναι δίκαιη και η αντίδραση και η οργή όσων αποδεδειγμένα αισθάνονται ότι κάποιοι άκουγαν τα τηλέφωνά τους και την προσωπική τους ζωή, σε καμία μάλιστα περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν απαιτείται η πλήρης διαλεύκανσή της. Με στοιχεία όμως και όχι με όρους πολιτικών παιχνιδιών, ανακατανομής εξουσίας και εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων εντός και εκτός του ιδίου κόμματος.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η κοινή γνώμη, όποτε κι αν γίνουν εκλογές, ακόμα κι αύριο, θα ψηφίσει με άλλα κριτήρια, πλην των παρακολουθήσεων ή των υποκλοπών. Θα προβληματιστεί και γι’ αυτά και για άλλα πολλά που συνέβησαν μέσα στην τετραετία, αλλά στο τέλος θα πάει στην κάλπη με ένα ερώτημα. Αν θέλει την επόμενη θητεία τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα για πρωθυπουργό. Θα χρεώσει στον Μητσοτάκη ερωτηματικά, έστω και κάποιες σκιές για την υπόθεση αυτή, ή γιατί μπήκαν οι Πάτσηδες στο ψηφοδέλτιό του (αλίμονο, τον ψήφισε και κόσμος!), αλλά θα του πιστώσει ότι διαχειρίστηκε με επιτυχία:
α) Την εθνική ασφάλεια της χώρας μπροστά στην πρωτοφανή τουρκική προκλητικότητα, θωράκισε τις Ενοπλες Δυνάμεις με σύγχρονο εξοπλισμό που επιφέρει μια ισορροπία με την απέναντι πλευρά του Αιγαίου, ασφάλισε τον Εβρο με το τείχος και σταμάτησε τις μεταναστευτικές ροές. β) Αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη πανδημία του αιώνα κατά τον ίδιο τρόπο και περίπου με το ίδιο αποτέλεσμα που το έκαναν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, κρατώντας οικονομικά όρθια την κοινωνία, χωρίς όμως να ρίξει έξω την οικονομία. Το ίδιο πράττει και στην ενεργειακή κρίση, βοηθώντας σημαντικά όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως εισοδήματος. γ) Μείωσε όλους τους βασικούς φόρους και τις εισφορές, κυρίως όμως την ανεργία, και έφερε στη χώρα δεκάδες μεγάλες και σημαντικές ξένες επενδύσεις. δ) Εκανε… έστω και λίγο πιο εύκολη τη ζωή του πολίτη με τις ψηφιακές εφαρμογές σε σχεδόν όλο το φάσμα του δημοσίου τομέα. Μόλις προχθές παρουσιάστηκε το αποτέλεσμα της εκκαθάρισης κύριων συντάξεων που εκκρεμούσαν από το 2016.
Αυτά και αρκετά άλλα μείζονα ζητήματα συνήθως «μετράνε πολύ παραπάνω» και εντέλει κρίνουν τις εκλογές, χωρίς όμως να σημαίνει ότι επιτρέπονται θεσμικές εκτροπές και όταν και αν βρεθούν θα πρέπει να τιμωρούνται ή να λαμβάνονται μέτρα για να μην ξανασυμβούν.