Προφανώς, χωρίς να είμαι ειδικός, έγιναν και γίνονται λάθη, άκυρες κινήσεις, δοκιμές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν από την αρχή στην υπόθεση «Μεγάλος Περίπατος». Ναι, μπορεί να μη γίνεται να κλείσει η Πανεπιστημίου γιατί θα μπουκώσει όλο το κέντρο, ή θα έπρεπε να σκεφτούν απλώς να μεγαλώσουν τα πεζοδρόμια αντί να πάρουν λωρίδες από τους δρόμους. Η αλήθεια είναι ότι οι αντίστοιχες Oxford Street και Champs-Élysées στο Λονδίνο και το Παρίσι δεν είναι κλειστές για τα αυτοκίνητα, όπως και πολλές άλλες κεντρικές οδοί-σύμβολα σε όλο τον κόσμο.
Φαντάζομαι ότι ίσως και να υπάρχουν λάθη στην επικοινωνία όλου αυτού του μεγάλου και δύσκολου πειράματος, μια που δεν ακούσαμε καθαρά από τους αρμόδιους ένα μεγάλο «μας συγχωρείτε για την όποια ταλαιπωρία, αλλά θέλουμε να δοκιμάσουμε κάτι καλό και πρωτοποριακό για την Αθήνα». Ισως επειδή θεωρούν πολλά δεδομένα στην πολιτική και στην επικοινωνία, τα οποία φυσικά διαψεύστηκαν οικτρά, αφού υπήρξε μέγιστη αντίδραση από πολίτες, φορείς και media λόγω της ταλαιπωρίας.
Η πρόθεση, όμως, να γίνουν πεζόδρομοι, να υπάρξουν παραπάνω χώροι για τους πολίτες, για να περπατάνε και να κυκλοφορούν πιο άνετα οι άνθρωποι, είναι καλή. Τέτοιες ιδέες μόνο καλές μπορεί να είναι και έτσι συμβαίνει πάντα στην Ιστορία. Γίνονται λάθη, παραλείψεις, ανοησίες έστω, αλλά έτσι προχωρούν τα πράγματα. Επομένως, το να πετάμε πέτρες στον δήμο ή σε όσους σκέφτηκαν και συμμετέχουν σε αυτό είναι μάλλον η κακή συνήθεια του παρελθόντος να μη θέλουμε να αλλάξει τίποτα.
Το ίδιο πρέπει να κάνει και η κυβέρνηση, παρά τις αντιδράσεις κάποιων κομμάτων και συνδικαλιστικών φορέων, τον χειμώνα με τις συγκεντρώσεις. Δεν μπορεί να κλείνει το κέντρο για εκατό, διακόσιους, ή ακόμα και χίλιους πολίτες.