Κάν’ το όπως ο Ντράγκι

Η Ιταλία θρηνεί τις περισσότερες απώλειες στην Ενωμένη Ευρώπη, όχι μόνο με το Μπέργκαμο του πρώτου κύματος, αλλά ακόμα και σήμερα με δεκάδες χιλιάδες κρούσματα καθημερινά.

Ο ίδιος μάλιστα, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, κάθισε στην ουρά «στην ηλικιακή του ώρα» και εμβολιάστηκε με AstraZeneca παρά τις «δηλητηριώδεις αμφιβολίες» που έχουν σπείρει όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, και ειδικά η Γερμανία, κατά του βρετανικού εμβολίου.

Θεωρώ λοιπόν, εκφράζοντας την άποψή μου, ότι αύριο κιόλας ο Μητσοτάκης, αφού ενημερώσει τον Τσίπρα και τη Γεννηματά -μακάρι να πάρει σύμφωνη γνώμη- πρέπει να κάνει ακριβώς το ίδιο. Δίχως καμία άλλη καθυστέρηση, πρέπει να ανακοινώσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία της χώρας, εξαιρώντας μόνο όσες περιπτώσεις πρέπει για ειδικούς λόγους υγείας (ισχυρό ιστορικό αλλεργιών ή ό,τι άλλο ορίζουν οι αντενδείξεις των εμβολίων του COVID).

Η λογική των ατομικών δικαιωμάτων είναι κατανοητό επιχείρημα, όπως επίσης και η μέθοδος της πειθούς, αλλά προέχουν οι ανθρώπινες ζωές. Κάποιος ασθενής που, θεωρητικά έστω, έχει την οικονομική δυνατότητα, μπορεί να πάει σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο και ίσως μπορέσει να μάθει αν οι θεράποντες ιατροί ή οι νοσηλευτές του είναι εμβολιασμένοι. Τι απαντάμε όμως στον καρκινοπαθή που πάει για τη θεραπεία του σε κλινική του ΕΣΥ ή στον βαρέως πάσχοντα ασθενή που νοσηλεύεται σε ένα δημόσιο νοσοκομείο; Πόσοι ασθενείς -κυρίως ηλικιωμένοι- δεν κόλλησαν στις ΜΕΘ κορωνοϊό κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας ή όσο δεν υπήρχαν εμβόλια και εντέλει κατέληξαν;

Αν είσαι υγειονομικός και δεν θέλεις να κάνεις εμβόλιο είναι δικαίωμά σου, όπως και να αυτοκτονήσεις είναι δικαίωμά σου, αλλά όχι και να βάλεις σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου συνανθρώπου σου. Ηθικά και νομικά πιστεύω ότι απαγορεύεται να έρχεσαι σε επαφή με ασθενείς χωρίς να έχεις κάνει εμβόλιο – τουλάχιστον μέσα στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, πλην της υποχρεωτικής άδειας του αρνούμενου να εμβολιαστεί νοσηλευτικού προσωπικού. Ειδικά σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που προέρχεται από τη δεκαετή διάλυση των μνημονίων και δεν υπήρχαν ούτε… σεντόνια για χρήση, ενώ σήμερα υπάρχει μεγάλη έλλειψη ακόμα και μονάδων οξυγόνου, ειδικά στα επαρχιακά νοσοκομεία.

Ο Ντράγκι έδειξε τον δρόμο και αυτό είναι το παράδειγμα για την Ελλάδα, νοσοκομεία με το μισό προσωπικό ανεμβολίαστο (ειδικά στο ΕΣΥ) ισοδυναμούν με «έγκλημα καθοσιώσεως», για το οποίο ευθύνεται η κυβέρνηση και όποιος άλλος διαφωνήσει.

Κάποια στιγμή όλοι πρέπει να παίρνουν τις ευθύνες τους και γι’ αυτές επιβραβεύονται ή αποδοκιμάζονται όταν έρθει η ώρα.