Μια γρήγορη ματιά στο τι συμβαίνει γύρω μας στην Ευρώπη και την Αμερική, στην Αυστραλία και την Ασία (όπου υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία) θα πείσει ακόμα και τον πιο καχύποπτο ότι οι κυβερνήσεις, σε αδρές γραμμές, κάνουν όλες τα ίδια ή περίπου τα ίδια.
Και σωστές κινήσεις και αρκετά λάθη στα δύο χρόνια διαχείρισης της απίστευτης αυτής κρίσης. Αν έκλεισαν στο… παρά πέντε ή και στο… και πέντε οι οικονομίες λίγη σημασία έχει τελικά από χώρα σε χώρα, αυτό που μέτρησε και μετράει είναι πόσοι έκαναν εμβόλια (και μάλιστα τρεις δόσεις) ώστε να αντιμετωπίσουν τον ιό πιο εύκολα και να μην καταλήξουν στο νοσοκομείο ή στην άλλη ζωή και φυσικά η κατάσταση στα συστήματα υγείας που αντιμετωπίζουν την πίεση. Οπου πίεση, για να αντιληφθούμε το μέγεθος, υφίσταται ακόμα και το γερμανικό ΕΣΥ, που στέλνει ασθενείς με COVID προς νοσηλεία στο εξωτερικό. Τι να σχολιάσουμε τώρα για το δικό μας, όσα κονδύλια κι αν ξοδεύτηκαν και όσες ΜΕΘ κι αν δημιουργήθηκαν τους τελευταίους μήνες, μετά από δέκα χρόνια μνημόνια το… σαραβαλάκι δεν γίνεται Μercedes ποτέ.
Για να έρθουμε λοιπόν στα δικά μας, νομίζω ότι η αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση έρχεται μόνο και μόνο από… την ίδια τη ζωή που όντως καθίσταται από την πανδημία δύσκολη, αφόρητη και καταθλιπτική. Όχι όμως από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτή απλώς εκφράζεται με άναρθρες κραυγές του τύπου «αν έχετε τα σκώτια, κάντε εκλογές» (Πολάκης την προηγούμενη Δευτέρα στο fb, όπου σκώτια εννοεί τα συκώτια) και κάτι γενικότητες περί ενισχύσεως του συστήματος της υγείας, όταν όλοι ξέρουν ότι από αυτή την κρίση της πανδημίας το μόνο που δεν λείπει είναι τα λεφτά. Απειρα δισ. ευρώ και εδώ και σε όλο τον δυτικό κόσμο «πετάγονται από το ελικόπτερο» από τις κυβερνήσεις, ασχέτως του τι θα γίνει στο μέλλον.
Αντιθέτως η νέα αντιπολίτευση που δημιουργείται, αυτή του ΠΑΣΟΚ, έχει περισσότερη λογική και τόλμη από εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ διότι προτείνει υποχρεωτικότητα εμβολιασμών στον δημόσιο τομέα, PCR τεστ σε όσους εργάζονται στην εστίαση ή στα καταστήματα και είναι ανεμβολίαστοι (με δική τους χρέωση) και άλλα παρόμοια σκληρά θεωρητικώς αλλά αποδεκτά μέτρα για το ευρύ κεντρώο ακροατήριο.
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση έπραξε σωστά που δεν προχώρησε μέσα στις γιορτές σε πιο σκληρά μέτρα που θα «εξίσωναν» τη ζωή των εμβολιασμένων με τους ανεμβολίαστους, αφού δεν υπαγορεύονται άλλωστε και από τα νούμερα, από το επιδημιολογικό φορτίο που βλέπουν οι επιστήμονες αυτή την ώρα.
Αναπόφευκτα η καταιγίδα της Οmicron είναι επί θύραις και στην Ελλάδα και φυσικά οι γιορτές θα την επισπεύσουν και θα τη δυναμώσουν. Σύντομα, λοιπόν, θα πρέπει να προχωρήσουν όλες οι «υποχρεωτικότητες» είτε στο Δημόσιο, είτε στον Στρατό, είτε στην Αστυνομία και πάντως μετά πάσας βεβαιότητας το PCR ή ακόμα και η υποχρεωτικότητα σε όσους εργαζομένους έρχονται σε επαφή με κόσμο. Δεν νοείται να κυκλοφορούν ανεμβολίαστοι πουθενά, ούτε καν στα σούπερ μάρκετ και στα φαρμακεία, γιατί καθένας από αυτούς ενδέχεται να καταλαμβάνει τη θέση στο νοσοκομείο ενός εμβολιασμένου πολίτη που μπορεί να νοσήσει. Η Οmicron είναι μια αφορμή να τελειώνουμε με το 15% υπέρ του 85% του κόσμου που έχει κάθε δικαίωμα στη σωστή περίθαλψη.