Tα πράγματα εξελίσσονται περίπου όπως τα είχαμε προβλέψει. Από το κακό στο χειρότερο, τόσο στο αμιγώς πολεμικό μέτωπο, όσο και στην οικονομία. Οι στρόφιγγες φυσικού αερίου και πετρελαίου για πρώτη φορά από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία σταδιακά κλείνουν, οι εναλλακτικές λύσεις προμήθειας καυσίμων από την Ευρώπη βρίσκονται ακόμη στα χαρτιά, η ενεργειακή ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός σαρώνει τα οικογενειακά εισοδήματα και η απειλή της ύφεσης είναι πιο κοντά από ποτέ.
Και ακόμη δεν βρισκόμαστε στο πιο βαθύ σημείο της κρίσης και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη διάρκεια και την έκτασή της.
Η κυβέρνηση παρενέβη την ενδεδειγμένη χρονική στιγμή με το οικονομικό πακέτο στήριξης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων για να αντιμετωπισθούν οι μεγάλες αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος. Δεν πρόλαβε όμως καλά-καλά να τις ανακοινώσει και εκδηλώθηκαν νέες ανατιμήσεις στις τιμές των καυσίμων.
Λερναία Υδρα η ακρίβεια, τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς σε όλους τους τομείς της οικονομίας, τόσο που καμία κυβερνητική ενίσχυση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς. Η έκταση του προβλήματος την ξεπερνάει κατά πολύ και όσο κι αν θέλει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, γιατί, όπως είπε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή, καμία χώρα δεν μπορεί να το διαχειριστεί μόνη της. Πόσο μάλλον η Ελλάδα, που ακόμη δεν έχει σταθεί στα πόδια της μετά τη δεκαετή οικονομική και κοινωνική κρίση. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως αυτή η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπισθεί με κρατικές ενισχύσεις; Και αν ναι, μέχρι πότε μπορεί να γίνεται αυτό και ποιος θα πληρώσει στο τέλος τον λογαριασμό;
Στο εύλογο ερώτημα αν εξαντλήθηκαν τα διαθέσιμα μέσα για την αντιμετώπιση του κύματος της αισχροκέρδειας που διαμορφώνεται τους τελευταίους μήνες, η απάντηση είναι όχι. Και αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πραγματικά αίτια των ανατιμήσεων, ας αντιμετωπίσουμε τους κερδοσκόπους που βρίσκονται γύρω μας και καραδοκούν σε κάθε αντίστοιχη κρίση για να θησαυρίσουν. Και αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης, που έχει τους μηχανισμούς και δρα συνολικά για λογαριασμό της κοινωνίας, αλλά και του κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο νομοθετικό πλαίσιο, ένα ακόμη εργαλείο για τη συγκράτηση των τιμών και τη θωράκιση των καταναλωτών, που προσαρμόζει την ελληνική νομοθεσία στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Πρώτον, νομίζω ότι η ρύθμιση έρχεται με σχετική χρονική υστέρηση. Το πρόβλημα είχε αρχίσει να εκδηλώνεται από τον Μάιο του 2021 και έπρεπε ήδη να έχουν ληφθεί μέτρα. Δεύτερον, το έχουμε ξαναπεί, οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν γενναίες αποφάσεις, τολμηρές και αποτελεσματικές. Δεν ξέρω αν το έχουν καταλάβει ορισμένοι στην κυβέρνηση, αλλά τώρα δεν κρίνεται απλώς το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, αλλά κρίνονται από την Ιστορία. Καλές οι οικονομικές ενισχύσεις, αλλά δεν φθάνουν. Εχουν ένα τελευταίο χαρτί στα χέρια τους, να περιορίσουν τις εξωφρενικές και αναιτιολόγητες αυξήσεις, να κινητοποιήσουν τους μηχανισμούς και να πιέσουν με κάθε διαθέσιμο μέσον. Κανείς δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται την κρίση για να πλουτίζει σε βάρος των πολιτών.
Στο τέλος υπάρχει και η ατομική ευθύνη του πολίτη. Οταν ο πρωθυπουργός είπε ότι «η φθηνότερη ενέργεια είναι εκείνη που δεν καταναλώνεται», η αντιπολίτευση τον ειρωνεύτηκε. Κι όμως, είπε μια μεγάλη αλήθεια. Την επανέλαβε προχθές ο Γερμανός αντικαγκελάριος για τους πολίτες της χώρας του. Είναι και δική μας ευθύνη να περιορίσουμε την αισχροκέρδεια, όπου εκδηλώνεται, στο πρατήριο καυσίμων, στο σούπερ μάρκετ, στο εστιατόριο, στο ξενοδοχείο και κυρίως στα είδη πρώτης ανάγκης.