search icon

Γνώμες

Τα καθημερινά προβλήματα

Η δημόσια υγεία αποτελεί σήμερα στην Ελλάδα την επιτομή του προβλήματος σε αυτό που αποκαλείται «κοινωνικό κράτος»

Μία εβδομάδα πριν από τη ΔΕΘ και την ανακοίνωση των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης για τη νέα περίοδο, που και στην πολιτική ετησίως και εθιμικά αρχίζει μαζί με τα σχολεία, φαίνεται ότι συντελείται πράγματι μια στροφή στην καθημερινότητα

Με απλούστερα λόγια, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του επικεντρώνουν την προσοχή τους και κατευθύνουν τις δυνάμεις τους σε όλα αυτά ή έστω σε αρκετά από εκείνα που πραγματικά ενδιαφέρουν, απασχολούν, παιδεύουν τους πολίτες.

Η προετοιμασία υπήρχε προφανώς, ας πούμε, για την αρχή της βελτίωσης της εικόνας στα αστικά λεωφορεία, αν και για πολλούς από εμάς είναι «εικόνα», αλλά για τους περισσότερους πολίτες είναι -η μετακίνηση με τα αστικά μέσα μεταφοράς- μια δυσάρεστη εμπειρία. Πάντως, ήδη παραδίδονται νέα λεωφορεία και, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, τους επόμενους μήνες σταδιακά θα παραδοθούν εκατοντάδες ακόμα.

Στην Παιδεία, επίσης, ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό και τον Πιερρακάκη σημαντικές παρεμβάσεις. Ξεχωρίζω το online φροντιστήριο, το οποίο, εφόσον δουλεύει ικανοποιητικά, αποτελεί μια πολύ σημαντική τομή στην Παιδεία γιατί δίνει τη δυνατότητα φροντιστηρίου σε όλα τα παιδιά της Ελλάδας, ακόμα και σε εκείνα που ζουν σ’ έναν απομακρυσμένο τόπο και βεβαίως σε όσα δεν έχουν τη δυνατότητα οι γονείς τους να πληρώσουν. Οχι βέβαια, δεν «ανταγωνίζονται» τα παιδιά των πλουσίων στη μάθηση και στην προετοιμασία της εκπαιδευτικής τους εξέλιξης, αλλά είναι κάτι αυτό που τους προσφέρει σήμερα το κράτος. Ας μην τα αγνοούμε ή τα απορρίπτουμε όλα. Οσον αφορά τις απαγορεύσεις για τη χρήση κινητών τηλεφώνων στα σχολεία, εντάξει, δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα συζήτησης ή αντιπαράθεσης για το συγκεκριμένο. Ουδείς λογικός άνθρωπος πιστεύω θεωρεί ότι τα παιδιά μπορούν να παίζουν με τα κινητά τους στο σχολείο. Αλλά ας σημειωθεί ότι επί ΣΥΡΙΖΑ στα σχολεία είχε ξεχαστεί ακόμα και η έννοια της όποιας ποινής, ούτε καν οι αποβολές εφαρμόζονταν ή η δικαιολόγηση της απουσίας.

Το πιο σοβαρό θέμα βέβαια της Παιδείας είναι τα ίδια τα σχολεία και ειδικά τα σχολικά κτίρια τα οποία βρίσκονται -αρκετά από αυτά- σε κακή κατάσταση ή σε εποχή δεκαετίας ’70 με τούρκικες τουαλέτες. Νομίζω ότι είναι ένα από αυτά τα θέματα, μια μεγάλη επιχείρηση βελτίωσης και ανακατασκευής των σχολικών υποδομών, που θα ανακοινώσει ο ίδιος ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ. Άφησα τελευταίο, αν και δεν είναι το μοναδικό, αλλά αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό, το ζήτημα της Υγείας, τα νοσοκομεία και η πρωτοβάθμια περίθαλψη γενικότερα. Ας ξεκαθαρίσουμε για ευνόητους λόγους ότι τα προβλήματα του ΕΣΥ δεν λύνονται όχι σε μία αλλά ούτε σε… 101 ΔΕΘ, που λέει ο λόγος, και αποτελούν πανευρωπαϊκά θέμα με τεράστιες δυσκολίες. Σήμερα, όμως, ίσως αποτελεί το πρώτο θέμα για τους πολίτες που δεν έχουν ιδιωτική ασφάλιση και κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να πάνε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και ειδικά στην επαρχία. Η δημόσια υγεία αποτελεί σήμερα στην Ελλάδα την επιτομή του προβλήματος σε αυτό που αποκαλείται «κοινωνικό κράτος» και γι’ αυτό θεωρώ ότι εκεί η κυβέρνηση πρέπει να ρίξει όλο της το βάρος. Αλλωστε -και λογικά- αποτελεί το πιο εύκολο θέμα αντιπολίτευσης γιατί υπάρχει υπόβαθρο. Θεωρώ επίσης ότι εφόσον όντως ανακοινωθούν αυξήσεις μισθών στους γιατρούς και στους νοσηλευτές στη ΔΕΘ, αποτελεί κι αυτό ένα θετικό βήμα στην όλη προσέγγιση βελτίωσης του συστήματος του ΕΣΥ.

Ολα αυτά συμβαίνουν, θα συμβούν ή προγραμματίζονται από την κυβέρνηση σε μια στιγμή όπου η αντιπολίτευση είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη, ο ΣΥΡΙΖΑ σπαράσσεται και… παντρεύεται εν χορδαίς και οργάνοις και το ΠΑΣΟΚ ψάχνει για τον νέο του αρχηγό. Και αυτό που συμβαίνει φυσικά δεν είναι και το ιδανικό για τη χώρα. Τουλάχιστον δίνει την ευκαιρία στην κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τον άπλετο χρόνο που έχει, να δράσει χωρίς πίεση. Και αυτό καθιστά τις ευθύνες της μεγαλύτερες.

Exit mobile version