Αν κρίνουμε από την αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης να φορολογήσει τα υπερκέρδη των διυλιστηρίων, οι εκλογές της 9ης Ιουνίου λειτούργησαν ως ένα μικρό σοκ
Hταν η κατάλληλη στιγμή. Μόνο που χρειάζεται ανάλογη συνέχεια και σε βάθος τριετίας. Στη δεύτερη θητεία της η κυβέρνηση πρέπει να απαλλαγεί από το άγχος του τεχνητού πολιτικού κόστους και να προσηλωθεί στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων του εκσυγχρονισμού της χώρας, των μεταρρυθμίσεων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να περάσει στην Ιστορία ως ένας από τους μακροβιότερους πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης και μπορεί να το επιτύχει με την προϋπόθεση ότι θα αποφύγει τα λάθη και θα εργαστεί για τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των πολιτών με πυγμή και χωρίς πισωγυρίσματα.
Η έκτακτη φορολόγηση των υψηλών κερδών και η οικονομική ενίσχυση, στο τέλος του χρόνου, των συνταξιούχων που λόγω «προσωπικής διαφοράς» δεν δικαιούνται αυξήσεων ήταν μια πολύ σωστή απόφαση. Δεν θα γίνουν πλούσιοι, αλλά θα αποτελέσει μια μικρή αναπλήρωση των μειώσεων που υπέστησαν και της περικοπής της 13ης και της 14ης σύνταξης από το 2010. Η συγκεκριμένη κατηγορία των συνταξιούχων δεν είναι η μόνη αδικημένη. Είναι γνωστό ότι τις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, με βάση παλαιότερο νόμο της εποχής ΣΥΡΙΖΑ, να περικόψει τις συντάξεις χηρείας από ορισμένες κατηγορίες συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα.
Είναι ανάγκη να βρεθεί μια λύση και να ανασταλεί η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Στο Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος που θα προκαλέσει με ουσιαστικούς και επικοινωνιακούς όρους η μείωση των συντάξεων στις χήρες. Δεν μπορεί από τη μία να διατείνεσαι ότι η οικονομία πάει καλύτερα, το ΑΕΠ ανεβαίνει, η ανεργία μειώνεται και από την άλλη οι χήρες να παίρνουν ακόμη λιγότερες συντάξιμες αποδοχές. Σε αυτήν, αλλά και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις το επιχείρημα για τα ανύπαρκτα «λεφτόδεντρα» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Δεν πρέπει και δεν χρειάζεται να διαταραχθεί η δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας, αλλά όλο και κάπου αλλού θα υπάρχουν υπερκέρδη προς φορολόγηση. Μόνο που χρειάζεται συστηματική δουλειά, οργάνωση και προγραμματισμός. Και οι εταιρείες δεν μπορούν να δέχονται κάθε τόσο μια αιφνιδιαστική φορολόγηση. Οσοι επενδύουν πρέπει να ξέρουν τους κανόνες του παιχνιδιού, οι οποίοι δεν μπορεί να αλλάζουν κάθε δεύτερη μέρα. Παράδειγμα, οι εταιρείες διύλισης θα έπρεπε να είχαν ενημερωθεί εγκαίρως, αλλά όχι αναγκαίως και δημόσια, για την έκτακτη φορολόγηση προκειμένου να μειώσουν τη διανομή μερισμάτων.
Η μονιμοποίηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ για την παράδοση καφέ και τα ταξί είναι απόφαση που κινείται επίσης προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά εδώ χρειαζόταν και κάτι ακόμη. Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους πολίτες είναι η ακρίβεια. Οι αυξήσεις στις τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων εξακολουθούν να κινούνται πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και το οικογενειακό εισόδημα εξανεμίζεται σε χρόνο ρεκόρ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός αποδέχεται το μέγεθος του προβλήματος, χρησιμοποιεί αυστηρή γλώσσα («δεν είμαστε μπανανία») για να το περιγράψει και είναι φανερό ότι αναζητά αποτελεσματικές λύσεις. Ανάμεσα σε αυτές μπορεί να μην είναι η μείωση του ΦΠΑ (και σωστά γιατί δεν θα περάσει στον καταναλωτή), αλλά δεν είναι και σωστό να αυξάνεται κιόλας σε ένα προϊόν όπως ο σερβιριζόμενος καφές.
Με τα σημερινά δεδομένα, η κυβέρνηση δεν έχει απέναντί της αντιπολίτευση που θα δυσκολέψει το έργο της. Είναι ανάγκη να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία «για να στηρίζουμε την ελληνική κοινωνία και να προσπαθούμε να φτάσουμε τους στόχους μας, ώστε να συγκλίνουμε με την Ευρώπη σε επίπεδο αποδοχών, διαθέσιμου εισοδήματος, τιμών, μειώνοντας παράλληλα το δημόσιο χρέος», όπως δήλωσε προχθές ο πρωθυπουργός. Αν δεν το κάνει τώρα, πότε προτίθεται να το πράξει; Τρίτη θητεία δεν θα υπάρξει αν αποτύχει στη δεύτερη. Το εκλογικό σοκ της 9ης Ιουνίου δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε μια στιγμή.