Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λέϊεν ανακοίνωσε περήφανα πριν λίγες μέρες την πρόταση της Κομισιόν για τη στήριξη της απασχόλησης:
Το πρόγραμμα SURE, είπε, θα συγκεντρώσει 100 δισ. ευρώ, με εισφορές εγγυήσεων από τα κράτη μέλη στο 25% του συνολικού ποσού.
Τα χρήματα – αν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει συμφωνία στο Eurogroup της Τρίτης – θα κατευθυνθούν προς τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης οι οικονομίες των οποίων έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την επιδημία για να υποστηρίξουν προγράμματα στήριξης της απασχόλησης. Θα πληρώσουν για τα προγράμματα επιδότησης εργαζομένων σε πληττόμενες επιχειρήσεις που προχωρούν σε αναστολή συμβάσεων – τα επιδόματα των 800 ευρώ δηλαδή.
Η πρόταση του προγράμματος SURE έχει δημοσιευτεί εδώ.
Καθώς είναι μια πρόταση που συντάχθηκε υπό πίεση χρόνου και πανδημίας, της λείπουν τα συνήθη κεφάλαια για την ακριβή προϋπολογισμό. Στα ψιλά γράμματα όμως δεν λείπουν οι προβλέψεις που υποβαθμίζουν την ακτίνα δράσης του εργαλείου και περιγράφουν κάτι που είναι πολύ μακριά από τον εντυπωσιακό τίτλο των 100 δισ. ευρώ.
Το Άρθρο 9 περιγράφει τα παρακάτω:
Πονηρό σημείο Νο 1
Το ταμείο των 100 δισεκατομμυρίων δεν θα εκταμιεύει ποσό μεγαλύτερο του 10% του συνολικού του μεγέθους (δηλαδή μόνο δέκα δισεκατομμύρια κι όχι ως εκατό) σε κάθε ημερολογιακό έτος.
Η απασχόληση όμως έχει ουσιαστική ανάγκη στήριξης φέτος, τη χρονιά ξεσπάσματος της πανδημίας. Αλλά το πακέτο δεν είναι εμπροσθοβαρές, τουλάχιστον από ότι φαίνεται στο επίσημο κείμενο.
Άρα από το bazooka των 100 δισ. πέφτουμε στα 10 δισ. (για την κρίσιμη φετινή χρονιά της πανδημίας) για όλη την Ευρωζώνη.
Πονηρό σημείο Νο2.
Ένα άλλο σημείο αναφέρει πως οι τρεις μεγαλύτερες δικαιούχοι χώρες-μέλη δε θα μπορούν να εισπράτουν από κοινού πάνω από 60% του συνολικού ποσού που εκταμιεύει το SURE.
Άρα μπορεί να υποθέσει κανείς βάσιμα ότι η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία θα λάβουν ως 6 δισ. ευρώ και οι τρεις μαζί.
Θα απομείνουν δηλαδή 4 δισ. που θα μοιραστούν σε όλες τις υπόλοιπες 16 χώρες και να στηρίξουν την απασχόληση τους υπόλοιπους μήνες του έτους
Ενδεικτικά, μόνο στην Ελλάδα, το κόστος των επιδομάτων των 800 ευρώ είναι 1,3 δισ. ευρώ… για κάθε μήνα που περνά!
Είναι σαφές ότι το μέτρο μόνο συμβολικά βοηθά τα κράτη να αντιμετωπίσουν την δίχως προηγούμενο καταστροφή της απασχόλησης που είναι σε εξέλιξη.
“Τσιγκουνιές”
Επίσημα προβλέπεται ότι προκειμένου να συγκεντρωθεί η συνολική δύναμη πυρός του πακέτου των 100 δισ. οι χώρες πρέπει να εισφέρουν το 25% σε κρατικές εγγυήσεις. Δηλαδή 25 δισ. – αλλά όχι με μιας, αφού το πακέτο σαλαμοποιείται ανά έτος.
Προβλέπεται δηλαδή να εισφέρουν τις εγγυήσεις που αντιστοιχούν ΜΟΝΟ για το ποσό που μπορεί να εκταμιευτεί κάθε χρόνο. Δηλαδή 2,5 δισ. εγγυήσεων (αφου το πακέτο των 100 δισεκ. στην πραγματικότητα είναι ένα πακέτο 10 δισ. το χρόνο – λιγότερο από το 1/1000 του ευρωπαϊκού ΑΕΠ!)
Ουσιαστικά δηλαδή οι 19 χώρες της EE θα πρέπει να καταθέσουν από κοινού εγγυήσεις μόλις 2,5 δισεκ. Ευρώ, για να δημιουργήσουν ένα ταμείο 10 δισ το οποίο θα βοηθήσει ανέργους που θα αυξηθούν κατά εκατομμύρια. Κι όμως οι Ολλανδοί θέλουν διευκρινήσεις…
Για τέτοιας έκτασης “ρεφενέ” μιλάμε – και για αυτή την κλίμακα βοήθειας στη μεγαλύτερη πρόκληση στην απασχόληση στη ζώσα μνήμη…
Ευρώπη, μπορείς καλύτερα, for SURE!