Κάπως έτσι, λοιπόν, ήρθαν τα Χριστούγεννα. So this is Christmas, όπως ο τίτλος αυτού του άρθρου, όπως ο πρώτος στίχος από εκείνο το τραγούδι με τη φωνή του Τζον Λένον -όπου ο τίτλος του ήταν Happy Xmas (War Is Over)– για να περάσει το δικό του μήνυμα για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Ένα διαχρονικό και εμβληματικό τραγούδι, που δεν το λες χριστουγεννιάτικο, υπό κανέναν όρο. Αλλά τα Χριστούγεννα, έτσι κι αλλιώς, κουβαλάνε πάνω στα στολισμένα δέντρα πολλά μηνύματα.
So this is Christmas, και εδώ στην Αθήνα υπάρχει μια απίστευτη κίνηση στους δρόμους, όλες τις ώρες, με νευριασμένους ανθρώπους που τρέχουν να κάνουν ψώνια και σκέφτονται τα χρήματα που πρέπει να δώσουν, που πάνε στα σούπερ μάρκετ και δεν τολμούν να γεμίσουν το καρότσι τους λόγω ακρίβειας, που πρέπει να αγοράσουν δώρα για τους δικούς τους και σκέφτονται τις αμέτρητες υποχρεώσεις που έχουν και τις αφήνουν ανοικτές. Την ίδια στιγμή ο Economist αναδεικνύει την Ελλάδα ως χώρα της χρονιάς για το 2023 και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λόγο για «αναγνώριση των προσπαθειών του ελληνικού λαού». Με την αναγνώριση, βέβαια, ποτέ δεν έκανε κανείς ρεβεγιόν με σαμπάνια και χαβιάρι, αλλά έτσι κι αλλιώς τα Χριστούγεννα -κι αυτό είναι ένα από τα πιο δυνατά μηνύματα αυτής της γιορτής- δεν έχουν να κάνουν με λούσα και χλιδές.
Προφανώς και δεν το πάω θρησκειολογικά -ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε φάτνη με ζώα γύρω του κ.λπ. κ.λπ.- αλλά τα Χριστούγεννα δεν είναι το ξεσάλωμα, τα ποτά, τα ξενύχτια. Σήμερα -που τα φωτάκια στα δέντρα έχουν φωτίσει πολλά χρόνια στη ζωή σου- κουβαλάς, πια, τη βεβαιότητα, η οποία λούζεται στη νοσταλγία και ντύνεται με τις αναμνήσεις, πως τα Χριστούγεννα δεν είναι τα «ώπα-ώπα» και τα γλέντια. Φυσικά και μπορεί να είναι και αυτά, αλλά -είτε είσαι βαθύτατα θρήσκος είτε απόλυτα άθεος- Χριστούγεννα είναι η στιγμή που θα βρεθείς σε κάποιο σπίτι με παρέες ουσιαστικές, εκείνες που νικούν τη μοναξιά, με ανθρώπους που μπορείς να μιλήσεις ουσιαστικά, να επικοινωνήσεις, να γελάσεις, να θυμηθείς. Χριστούγεννα είναι οι δικοί σου άνθρωποι που τους συναναστρέφεσαι επειδή μπορείς και νιώθεις.
Χριστούγεννα δεν είναι οι άσκοπες μαζώξεις, είναι αντάμωμα με εκείνους που δεν θα σε ρωτήσουν πότε θα παντρευτείς, αν θα κάνεις παιδιά, αν πάχυνες, αν αδυνάτισες, αν άσπρισαν τα γένια σου, εάν τα ρούχα σου είναι ακριβά ή απ’ το καλάθι, για το πώς μπόρεσες να αγοράσεις καινούριο αυτοκίνητο. Χριστούγεννα είναι η παρέα που δεν θα σε φέρει σε δύσκολη θέση, είναι εκείνη η οποία θα σε κάνει να ξεχάσεις την όποια δύσκολη καθημερινότητα έχεις, που θα καλύψει τα συναισθηματικά κενά σου, θα σου δώσει άδολη αγάπη, που δεν θα σε κεράσει τοξικότητα.
Αυτή, λοιπόν, πέρα και έξω από την κλασική «χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα», είναι μία από τις πιο ειλικρινείς ευχές που έχω να σου δώσω: φέτος να περάσεις τις γιορτές με ανθρώπους που δεν είναι τοξικοί, αλλά με εκείνους που θα σου προσφέρουν αγάπη – και όχι δηλητήριο.
Την ακόμα καλύτερη την άφησα για το τέλος αφού, για να μπορέσεις να συναναστραφείς με τέτοια γλυκά πλάσματα, πρέπει να συντρέχει μέσα σου αυτό που είχε πει η Αμερικανίδα αρθρογράφος Ερμα Μπόμπεκ: «Δεν υπάρχει τίποτε πιο θλιβερό σ’ αυτόν τον κόσμο από το να ξυπνάς τα Χριστούγεννα το πρωί και να μην είσαι παιδί». Και επειδή ημερολογιακά δεν μπορείς να ανήκεις ηλικιακά εκεί, πρέπει να έρθουν τα Χριστούγεννα και να νιώθεις μέσα σου σαν παιδί. Όπως τότε, που ήσουν πιτσιρίκι και περίμενες τις γιορτές για να πάρεις και να δώσεις χαρά και συναίσθημα. Θυμάσαι πώς ήταν;
Ναι, τα Χριστούγεννα έχουν μέσα τους και μια νοσταλγία για αυτά που έφυγαν, για εκείνους που δεν είναι, πλέον, μαζί σου, δίπλα σου, αλλά έτσι κι αλλιώς τα Χριστούγεννα πάντα έτσι ήταν. Μια αμφίσημη γιορτή με πολλά μηνύματα, που δεν τα πιάνουν όλοι και κάποιες φορές βυθίζονται μέσα στην πιατέλα με την άχνη πάνω στους κουραμπιέδες. Τα Χριστούγεννα ποτέ δεν ήταν πάντα γλυκά σαν τα μελομακάρονα, αλλά είναι πάντα μια καλή ευκαιρία να βρεθείς με ανθρώπους που είναι για σένα το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων που μπορούν να σου κάνουν στη ζωή σου. So this is Christmas…