Η αδρή γραμμή μεταξύ Δύσης και δημοκρατικών καθεστώτων και όλων των υπολοίπων ήταν πάντοτε διακριτή κυρίως όσον αφορά το δεύτερο, δηλαδή το καθεστώς, και λιγότερο τη γεωγραφική τοποθεσία. Το παράδειγμα της Ρωσίας του Πούτιν το αποδεικνύει, η Ρωσία στην Ευρώπη είναι δίπλα μας, αλλά κατ’ ουδένα τρόπο ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια (με την… ευρύτερη ή τη λυρική έννοια του όρου, γιατί… μόνο οικογένεια αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε).
Αλλά υπάρχουν σε αδρές γραμμές οι ίδιες αξίες, ένας κώδικας σεβασμού τουλάχιστον των συνόρων. Αυτά όλα είναι θεωρητικά, ας τα αναλύσουν οι ιστορικοί, ας πάρουν τα ιστορικά τους μαθήματα οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Ένα μήνα σχεδόν μετά τις πολεμικές επιχειρήσεις του Πούτιν είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το επικρατέστερο σενάριο της υπόθεσης αυτής καθίσταται ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος. Με νέα χαρακτηριστικά, «υβριδικό περιεχόμενο» θα έλεγα, λόγω ακριβώς της παγκοσμιοποίησης των οικονομιών και των κοινωνιών, όχι όπως τον γνωρίσαμε μεταξύ Δύσης και χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας από τη δεκαετία του ’50, αλλά ναι, Ψυχρός Πόλεμος.
Ακριβώς αυτή η περίφημη υπόθεση της παγκοσμιοποίησης, με όλα τα καλά που είδαμε σχεδόν 25 χρόνια τώρα, αποδεικνύεται ότι έχει και τις πολύ «δύσκολες γωνίες» της. Για όλους. Οι Ρώσοι με την επιβολή όλων αυτών των μέτρων θα πρέπει θεωρητικά να επιβιώσουν με το σοβιετικό μοντέλο και μάλιστα κουτσουρεμένο, οι αγορές πλην της δικής τους για να συναλλαγούν είναι η Λευκορωσία και το Ιράν, η Συρία, η Βενεζουέλα, η χούντα της Μιανμάρ και κάτι παρόμοια δικτατορικά καθεστώτα.
Τα ρούβλια καθίστανται νομίσματα «προς ταπετσαρία» σιγά-σιγά και όσοι θα έχουν στη Ρωσία δολάρια δεν θα μπορούν ακόμα και να συναλλαχθούν με αυτά. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας διεθνώς (περί τα 600 δισ. δολάρια) τα μπλόκαραν οι Δυτικοί και αν ο Ψυχρός Πόλεμος κρατήσει χρόνια, το ρωσικό φυσικό αέριο θα πρέπει -σταδιακά- να εξάγεται σε άλλες χώρες πλην της Ευρώπης που είναι ο κύριος καταναλωτής. Δύσκολα πράγματα και για την Ευρώπη, όμως, η οποία, ενώ ακόμα βιώνει τις τρομακτικές συνέπειες της πανδημίας, βρέθηκε εν μέσω ενεργειακής κρίσης και πολέμου με μια χώρα από την οποία εξαρτάται ενεργειακά, τη Ρωσία, η οποία μεταξύ άλλων έχει και πυρηνικά όπλα! Και μάλιστα με συνέπεια λόγω τρομακτικών λαθών και συγκυριών σε πρωτοφανή για τα τελευταία 20 χρόνια πληθωριστική καταιγίδα.
Και αν η πανδημία «παιζόταν» ως μάχη γιατί ο κόσμος υπέφερε, πέθαινε, αλλά ο κίνδυνος ήταν υπέρτατος και στα μάτια του απλού κόσμου… ουρανοκατέβατος (θεόσταλτος θα έλεγα για όσους πιστεύουν), δεν συμβαίνει το ίδιο με την ακρίβεια. Στην πανδημία ο κόσμος εισέπραττε για να κάθεται σπίτι και να φοράει μασκούλα ή πληρωνόταν για να κάνει εμβόλιο. Στην ακρίβεια ο λαός πληρώνει και μάλιστα όχι μόνο ο λαός, αλλά ακόμα και ο επιχειρηματίας, είτε είναι βιομήχανος, είτε είναι σουβλατζής. Ποιος αντέχει λογαριασμό ρεύματος ή φυσικού αερίου πέντε φορές μεγαλύτερο για το σπίτι ή την επιχείρησή του; Και 50% ακριβότερο σούπερ μάρκετ σε λίγο; Και για πόσο χρόνο;
Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι το φαινόμενο του υψηλού πληθωρισμού από την ακρίβεια αν δεν είναι παροδικό -όπως ελπίζεται παγκοσμίως-, δηλαδή αν κρατήσει ας πούμε 18-24 μήνες, δεν θ’ αφήσει όρθια ούτε μία κυβέρνηση στην Ευρώπη.
Για να μην αναρωτιέστε (εάν αναρωτιέστε) αν αυτό θα συμβεί και στην Ελλάδα και κατά πόσο θα επηρεάσει την πολιτική σταθερότητα στη χώρα, η γνώμη μου είναι ασφαλώς ναι. Αν οι λογαριασμοί ρεύματος, φυσικού αερίου και σούπερ μάρκετ παραμείνουν στα επίπεδα Μαρτίου – Απριλίου, στις εκλογές δεν θα δούμε κόμμα πάνω από 30% ούτε με το κιάλι. Το απολύτως πιο λογικό και προβλεπόμενο είναι ότι σε 12 μήνες από σήμερα αυτά τα στοιχεία της εξίσωσης θα έχουν εκλείψει.
Επειδή το φαινόμενο δεν είναι διόλου ελληνικό, οι Ευρωπαίοι θα έχουν φροντίσει να «ισορροπήσει» η ενέργεια με κάθε τρόπο και οι ίδιοι πιστεύουν ότι του χρόνου το ρεύμα και το φυσικό αέριο θα είναι κατά 20%-30% πιο ακριβό απ’ ό,τι ήταν πριν από την κρίση, δηλαδή όπως πληρώναμε μέχρι τα τέλη του 2021. Λογικά τουλάχιστον, αισθητά μικρότερες θα είναι σε σχέση με φέτος οι τιμές στα σούπερ μάρκετ.
Ερώτημα κρίσης: Η ακρίβεια θα στείλει τον κόσμο στον Τσίπρα; Θα βιώσει η Ελλάδα καταστάσεις του τύπου «θα σκίσω την ακρίβεια με ένα άρθρο σε ένα νόμο»; Φαντάζομαι πως όχι, τόσο ανόητη μαζικά ψήφος σε έναν πολιτικό που και σήμερα λέει ότι «η ακρίβεια ανήκει στον Μητσοτάκη» δεν πρόκειται εύκολα να ξαναϋπάρξει. Λίγη σημασία έχει, όμως, γιατί δεν θα πάει εύκολα σε κάποιον όπως ο Τσίπρας, που θυμούνται ότι τους ξεγέλασε προσφάτως, αλλά δεν θα πάει κατά το ίδιο ποσοστό και στην κυβέρνηση, που τρώει τη φθορά (σε όλο τον κόσμο έτσι γίνεται) απλώς και μόνο γιατί διοικεί. Η αλήθεια είναι με αρκετούς ανόητους υπουργούς που το ’χουν χάσει και προκαλούν οργή, είτε θυμηδία με την καθημερινή παρουσία τους στα media.
Ενα μικρό δείγμα για το τι μπορεί να συμβεί το είδαμε στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Δύο μονάδες πάνω ο ψεκασμένος πωλητής κηραλοιφών Βελόπουλος, στα όρια του 3% ο υπόδικος ακροδεξιός Κασιδιάρης, υπό… νεκρανάσταση ο Βαρουφάκης. Πού να μην έπαιρνε ο Κύριος και τον Τράγκα…
Όλα αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν τούς επόμενους μήνες γιατί για να αντιμετωπιστεί η νέα εποχή που μόλις ξεκίνησε στην Ευρώπη, και κατ’ επέκταση στον κόσμο όλο, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα. Μονοκομματική κυβέρνηση, ανασύσταση πολιτικής και πολιτικών.