Το 1972, τη χρονιά που γεννήθηκα, κυκλοφόρησε ένα εμβληματικό άλμπουμ για την ελληνική μουσική, ο «Συνοικισμός Α». Ο δίσκος ηχογραφήθηκε με την αξέχαστη Βίκυ Μοσχολιού και τον Αντώνη Καλογιάννη ενώ γνώρισε μεγάλη επιτυχία, αφού οι πωλήσεις του ξεπέρασαν το «χρυσό» όριο των 50.000 αντιτύπων. Στα 12 τραγούδια του δίσκου υπήρχε, σε μουσική Δήμου Μούτση και στίχους του γελοιογράφου Γιάννη Λογοθέτη (ΛοΓο), και το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε» – τα γνωστά καραβάκια του Αιγαίου που δεν με παίρνετε (καλέ).
Εν έτει 2023, έγια μόλα – έγια λέσα, τα κόκκινα, κίτρινα, μπλε, κ.λπ. καραβάκια έγιναν τιμολόγια ρεύματος και μας υπόσχονται ένα ταξίδι όχι στο Αιγαίο, αλλά στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα. Όπως θα έχετε μάθει, η έλευση του 2024 φέρνει στη ζωή όλων μας (και) τα νέα χρωματιστά τιμολόγια. Καθένα από τα τέσσερα διαφορετικά χρώματα (μπλε, πορτοκαλί, πράσινο και κίτρινο – άχουτα) στα τιμολόγια θα πουλάει και σε διαφορετική τιμή την κιλοβατώρα, με τον καταναλωτή να καλείται να επιλέξει ποιο επιθυμεί. Για να το κάνει αυτό θα πρέπει να γνωρίζει, όμως, ποιο είναι αυτό που τον συμφέρει περισσότερο, ιδίως τώρα που σταματούν οι κρατικές ενισχύσεις επιδότησης του ρεύματος. Αυτές (να θυμίσω πως) είχαν ξεκινήσει όταν ξέσπασε η ενεργειακή κρίση και είδαμε τους λογαριασμούς μας να φτάνουν στα ύψη λόγω ενεργοποίησης της πολυσυζητημένης «ρήτρας αναπροσαρμογής», που εφάρμοσαν οι εταιρείες και μέχρι τότε δεν της είχαμε δώσει καμία σημασία. Έτσι, από τη στιγμή που οι κρατικές ενισχύσεις κόβονται, την Πρωτοχρονιά του 2024 οι κατηγορίες τιμολογίων γίνονται πλέον τέσσερις – ζωή να ‘χουν. Με αυτόν τον τρόπο οι επιλογές είναι μικρότερες, αλλά και πάλι πρέπει να τις ξέρουμε καλά, προκειμένου να πάρουμε απόφαση για το χρωματιστό τιμολόγιο που θα διαλέξουμε.
Ναι, οι πάροχοι έχουν το δικαίωμα να έχουν όσα τιμολόγια θέλουν. Ναι, η φύση του συστήματος αγορών ηλεκτρικής ενέργειας που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σύνθετη. Ναι, υπάρχει μία αγορά χονδρικής που η τιμή είναι κυμαινόμενη – αλλάζει διαρκώς, ανά ημέρα, ώρα, νανοσεκόντ. Ναι, υπάρχουν οι πάροχοι λιανικής που αγοράζουν στη χονδρική και πωλούν στη λιανική, με πολλές διαφορετικές, εμπορικές πολιτικές. Και ναι, οι ανάγκες και οι επιθυμίες των καταναλωτών είναι πολύ διαφορετικές, ανάλογα με το προφίλ κάθε καταναλωτή (νοικοκυριό, επιχείρηση, ενεργοβόροι καταναλωτές κ.λπ.). Ναι σε όλα, τα κατανοώ απόλυτα, αλλά… «ναιναίκια» θα πω, για να συμβάλλω με ακράδαντα επιχειρήματα στην όλη συζήτηση!
Αυτή την άποψη, με ολόκληρα κομμάτια απόγνωσης, δεν την έχω μόνο εγώ. Με όποιον λογικό άνθρωπο κι αν συζητήσεις, τα ίδια θα σου πει, τα ίδια λέω κι εγώ: Δηλαδή, τώρα, σοβαρολογούμε; Θα πρέπει να κάνω ρεπορτάζ κάθε μήνα για να βλέπω ποιο τιμολόγιο θα διαλέξω και από ποιον πάροχο; Θα πρέπει να φτιάξω εξέλ για να σημειώνω όλες τις τιμές, για να αποφασίσω τι πρέπει να κάνω; Δεν μου φτάνουν όλα τα υπόλοιπα που έχω στη ζωή μου, θα πρέπει να βάλω άλλον έναν μπελά;
Στο μεταξύ, με όσους το έχω συζητήσει, οι περισσότεροι έχουν την ίδια άποψη: «Θα με βάλουν να διαλέξω τιμολόγιο, θα μου έρθει στο τέλος του μήνα ο λογαριασμός και θα πρέπει να δώσω το νεφρό μου για να πληρώσω και θα μου πουν ότι εγώ φταίω που πλήρωσα τόσα, επειδή δεν έκανα σωστή έρευνα αγοράς». Κι αν εγώ έχω τη δυνατότητα να το ψάξω, οι υπερήλικοι που μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές, πώς θα βρουν, διάολε, ποιο χρωματιστό τιμολόγιο να επιλέξουν;
Και κάπως έτσι, στη συζήτηση θα έρθει η κυβέρνηση η οποία πήρε το συγκεκριμένο ποσοστό στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές με στόχο να παλέψει με τα δύσκολα που μας πνίγουν και κάνουν την καθημερινότητά μας πιο δύσκολη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως θα σου πουν πολλοί, δεν πήρε 41% για να μας βάλει να φτιάχνουμε αλγόριθμους ή να μαντεύουμε σαν ο Μάντης Κάλχας προς τα πού θα κινηθούν οι τιμές στο χρηματιστήριο ενέργειας, για να είμαστε καλυμμένοι με το τιμολόγιο ρεύματος που επιλέξαμε, σωστά; Ακριβώς για αυτό ψήφισαν τόσοι πολίτες τη Νέα Δημοκρατία, για να ανοίξει μια ομπρέλα προστασίας στους κατοίκους αυτής της χώρας, οι οποίοι θα πρέπει να νιώθουν ασφαλείς και να μη φοβούνται ότι θα πέσουν στην παγίδα που στήνεται από την άγνοιά τους για τα χρωματιστά τιμολόγια.
Αν με ρωτάτε για το ποιο τιμολόγιο ρεύματος θα διαλέξω, προς το παρόν, δεν έχω απάντηση. Οταν αποφασίσω να το μελετήσω το θέμα, εντρυφώντας στις αγορές ενέργειας και προτάσσοντας τα ανώτερα μαθηματικά μου (που δεν ξέρω), θα πρέπει να πω και στη μητέρα μου τι να κάνει, αλλά και σε άλλους 10 ανθρώπους. Επειδή, προφανώς, οι υποχρεώσεις και οι έννοιες που έχω δεν μου φτάνουν, αντέχω κι άλλα.
Προσπαθώ να ηρεμήσω, επειδή πραγματικά έχω θυμώσει πολύ με τα αναθεματισμένα τα τιμολόγια, βάζω στο πικ απ να ακούσω τον ίδιο δίσκο που έγραφα στην αρχή του άρθρου μου – οι ψυχολόγοι έχουν πει ότι εάν ακούς μουσικές από τα νιάτα σου, έρχονται στο μυαλό σου ωραίες εικόνες και χαλαρώνεις. Μέσα στον «Συνοικισμό Α» υπάρχει άλλο ένα τραγούδι με τη φωνή της Μοσχολιού, το «Έτσι είν’ η ζωή και πώς να την αλλάξεις, πώς να την αλλάξεις με μολύβι και χαρτί». Ο υπουργός Σκυλακάκης, πάντως, πιστεύει ότι εάν κάνουμε σωστά τις πράξεις για τα τιμολόγια ρεύματος, θα βγούμε -τελικά- κερδισμένοι.
Ανάσα. Κι άλλη ανάσα. Ας το σταματήσω εδώ κι ας συνεχίσω να ακούω μουσικές μπας και χαλαρώσω, επειδή πάλι μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, τα χρωματιστά τιμολόγιά μου μέσα.