Αλλωστε ένα από αυτά τα μείζονα ζητήματα, η Ασφάλεια, αποτέλεσε και τον μοναδικό -επί της ουσίας- λόγο που ο πρωθυπουργός προχώρησε σε ανασχηματισμό μέσα σε λίγους μήνες από την επανεκλογή της κυβέρνησής του. Η επιλογή, κατά την άποψή μου, είναι η βέλτιστη δυνατή, κάτι που βέβαια μένει να αποδειχτεί στην πράξη. Η εγκληματικότητα και η παραβατικότητα έχουν διογκωθεί.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, τους πρώτους αυτούς μήνες του βίου της έχει προχωρήσει σε ορισμένες σημαντικές θεσμικές παρεμβάσεις και από δω και στο εξής η επιτυχία της εν πολλοίς θα κριθεί κυρίως από τέτοιου μεγέθους και βεληνεκούς κινήσεις, όσο και αν αυτές συναντούν αντιδράσεις από μεγάλες ομάδες πληθυσμού και αντικρουόμενων συμφερόντων. Λογικό είναι, παντού συμβαίνει όταν επιχειρείς τομές, ακόμα και στις πιο προηγμένες Δυτικές κοινωνίες.
Η πρώτη παρέμβαση ήταν η ελάχιστη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών με ένα ποσό που αντιστοιχεί μηνιαίως με τον κατώτατο μισθό. Το μέτρο δεν ωφελεί μόνο το δημόσιο ταμείο κατά περίπου μισό δισ. ευρώ, αλλά επιφέρει μια αίσθηση δικαιοσύνης στους συνεπείς φορολογούμενους πολίτες -κυρίως στους μισθωτούς- που πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους. Εστω και υποχρεωτικά, αφού φυσικά δεν γίνεται να μη δηλώνονται οι μισθωτές υπηρεσίες από την πλειοψηφία των οργανωμένων επιχειρήσεων. Αντιδράσεις υπήρξαν από ελεύθερους επαγγελματίες, κυρίως συνδικαλιστές, καθώς και από την αντιπολίτευση που επέλεξε τον δρόμο του λαϊκισμού, αλλά μάλλον κάμφθηκαν σχετικά ανώδυνα. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι όταν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να δηλώνεις ότι βγάζεις περί τα 800 ευρώ τον μήνα!
Η δεύτερη παρέμβαση είναι η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, ίσως από πλευράς συμβολισμού η πιο ηχηρή αφού πραγματικά η Ελλάδα ήταν η τελευταία χώρα της Δύσης που δεν επιτρεπόταν η τριτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση. Πέραν του συμβολισμού, τα οφέλη θα είναι πολλαπλά στο ΑΕΠ, σε θέσεις εργασίας και φυσικά στον επαναπατρισμό και στην εκπαίδευση της δικής μας νέας γενιάς. Και γι’ αυτό το νομοθέτημα υπήρξε σχετική γκρίνια κυρίως από τους καθηγητές των κρατικών πανεπιστημίων που, φυσικά, δεν θέλουν να χάσουν το μονοπώλιο, καθώς επίσης δυστυχώς και από την Αντιπολίτευση, που μάλλον αμήχανα ακολουθεί την πάγια τακτική του «όχι σε όλα». Ακόμα και στα αυτονόητα που τυγχάνουν της θετικής γνώμης του 60% των πολιτών, όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Το τρίτο νομοθέτημα-παρέμβαση της κυβέρνησης που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Βουλή είναι εκείνο του υπουργού Φλωρίδη για την επίσπευση απονομής της δικαιοσύνης, καθώς και τον εξορθολογισμό της. Σε κάποια σημεία οι υπό αλλαγή ποινικοί κώδικες γίνονται αυστηρότεροι και σε κάποια άλλα πιο ελαστικοί. Ισως το συγκεκριμένο νομοθέτημα αποτελεί και το πιο σημαντικό από τα τρία γιατί ακριβώς σχετίζεται με τη Δικαιοσύνη.
Οι δύο βασικές αλλαγές που προβλέπονται είναι αυστηρότερες ποινές και φυλακίσεις στους κοινούς εγκληματίες και η δεύτερη η θέσπιση μίας και μόνο αναβολής σε ποινική δίκη και φυσικά και οι δύο σχετίζονται και συνδέονται άμεσα με την Ασφάλεια. Γιατί όταν παραβατικοί πολίτες ή κοινοί εγκληματίες συλλαμβάνονται για κλοπές, βία, μπραβιλίκια και άλλα σχετικά και αφήνονται ελεύθεροι μετά από λίγες ώρες, όπως είναι φυσικό κανείς δεν φοβάται αφού δεν υπάρχει ποινή. Το ίδιο συμβαίνει και όταν το ποινικό αδίκημα παίρνει δέκα αναβολές μερικά χρόνια.
Ειδικά λοιπόν γι’ αυτές τις ρυθμίσεις έχει εκδηλωθεί ισχυρή αντίδραση από νομικούς και ειδικά δικηγόρους, γιατί φυσικά δεν τους αρέσει η ιδέα ότι επιχειρείται να μπει κάποια τάξη στη Δικαιοσύνη, να απονέμεται σχετικά πιο γρήγορα και λέγεται ότι ειδικά διαφωνούν με τη μία και μοναδική αναβολή δίκης στα ποινικά που προβλέπει ο νόμος γιατί έτσι χάνουν το δικαίωμα να επικαλεστούν κώλυμα στην παρουσία τους λόγω ενασχόλησης του δικηγόρου σε άλλη δίκη την ίδια ημέρα. Επιχείρημα αδιανόητο εν έτει 2023 κατά τη γνώμη μου, ειδικά σε ένα νομικό σύστημα που ούτως ή άλλως κινείται με ρυθμούς χελώνας. Θα περιμένει ο πολίτης να βρει το δίκιο του, η Πολιτεία να απονείμει Δικαιοσύνη όταν «ευκαιρήσει» ο δικηγόρος ή μάλλον… αν γίνεται να μην απονεμηθεί και ποτέ η Δικαιοσύνη;
Ολα αυτά τα θεσμικά ζητήματα, καθώς και το νομοσχέδιο περί αυθαίρετης δόμησης που συζητείται στο Υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης (και παρουσιάζεται σήμερα από το «Πρώτο Θέμα»), αλλά και πολλά άλλα ακόμα που δεν έχουν γίνει αλλά έχουν σχεδιαστεί να γίνουν αποτελούν μεταρρυθμίσεις εντελώς απαραίτητες για τη χώρα και μάλιστα έχουν καθυστερήσει για δεκαετίες. Και σε όλα αυτά θα κριθεί εντέλει η επιτυχία της δεύτερης θητείας Μητσοτάκη.