Είναι δεδομένο ότι η υπόθεση των παρακολουθήσεων δημιούργησε μια τομή στον πολιτικό χρόνο, αλλάζοντας τη ροή των πραγμάτων και αναγκάζοντας τα πολιτικά κόμματα της χώρας να πάρουν ξεκάθαρη θέση για ένα μείζον ζήτημα που πληγώνει τη λειτουργία των θεσμών στη χώρα. Πρόκειται για μια υπόθεση που, όταν «έσκασε», έβαλε στη «σκιά» της άλλες σημαντικές υποθέσεις της δύσκολης συγκυρίας, άλλαξε τις προτεραιότητες της επικαιρότητας και επέβαλε- όλα τα κόμματα συμφωνούν γι’ αυτό- ουσιαστική και άμεση διερεύνηση.
Είναι δε, σχεδόν, σίγουρο ότι η αποκάλυψη της παρακολούθησης του κινητού του κ. Ανδρουλάκη έβαλε φρένο στις δημόσιες συζητήσεις και στην ανταλλαγή υπαινικτικών πυρών μεταξύ των κομμάτων για πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες, με φόντο πάντα μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων μηνών. Γιατί έγινε «καπνός» η συζήτηση περί μετεκλογικών συνεργασιών, παρότι είχαν αρχίσει να αποτελούν βασικό συστατικό των στοιχημάτων στην πολιτική αρένα;
-Γιατί η είδηση ήταν βαρέων βαρών και έλιωσε όταν είδε το φως οποιαδήποτε άλλη. Δεν «σηκώνει» αναβολή η διερεύνησή της- είναι ζήτημα που απασχόλησε και απασχολεί, που ξεπερνά αναμφίβολα και δικαίως τα σύνορα της χώρας.
-Γιατί η είδηση, που αφορά άμεσα τον αρχηγό του τρίτου κόμματος της βουλής, υποβαθμίζει εκ των πραγμάτων κάθε σενάριο περί πιθανής συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ. Δύσκολα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι υπάρχει βάση συνεργασίας Μητσοτάκη- Ανδρουλάκη, όταν όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί η ανοιχτή και σφοδρή σύγκρουση των δύο αρχηγών. Ακόμη και αν ο κ. Ανδρουλάκης, όπως τον κατηγορούσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έριχνε κλεφτές ματιές προς τη Νέα Δημοκρατία, τώρα είναι αναγκασμένος να υπενθυμίζει κάθε φορά ότι τον χωρίζει …άβυσσος με το σχετικό σενάριο συνεργασίας.
-Γιατί, μετά την «είδηση», ο μόνος αρχηγός που θα είχε λόγο να συντηρήσει τα σενάρια περί μετεκλογικών συνεργασιών (για «προοδευτική διακυβέρνηση», όπως επαναλαμβάνει ) με το ΠΑΣΟΚ είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Η Χαριλάου Τρικούπη ωστόσο, συνεχίζει να απαντά ότι δεν «συριζίζει», όπως την κατηγορεί η Νέα Δημοκρατία, σε μια προσπάθεια υποστήριξης της δικής της στρατηγικής. Δεν έκοψε προφανώς ο Ανδρουλάκης τη συζήτηση περί συνεργασιών με τη Νέα Δημοκρατία για να την ξεκινήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχε άραγε να κερδίσει κάτι δημοσκοπικά;
-Γιατί, την ώρα που έσκασε η είδηση -στην καρδιά του καλοκαιριού- οι περισσότεροι πολίτες και ψηφοφόροι προσπαθούσαν να κάνουν τσάτρα-πάτρα ολιγοήμερες διακοπές και να πάρουν βαθιές ανάσες για τον δύσκολο χειμώνα με την πρωτόγνωρη ενεργειακή ακρίβεια. Ποιος και γιατί είχε λόγο να αμπελοφιλοσοφεί τέτοια ώρα για μετεκλογικές συνεργασίες;
-Γιατί, ο κόσμος, όπως καταγραφόταν και στα γκάλοπ, δεν ζητούσε εκλογές. Άρα δεν είχε …άγχος, ποιος με ποιον και αν, θα συνεργαστεί μετεκλογικά για να συγκυβερνήσει.
-Γιατί οι μόνες συνεργασίες που είναι στα σκαριά αυτό το καλοκαίρι εντοπίζονται μόνο στο πεδίο της αυτοδιοίκησης. Υποψήφιοι Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι έχουν ήδη ρίξει «γέφυρες» που εκτιμούν ότι θα τους οδηγήσουν με ασφάλεια στον στόχο. Και είναι αλήθεια ότι έχουν ήδη γίνει πολλές συμφωνίες μεταξύ αυτοδιοικητικών συνδυασμών, με μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον. Να σημειωθεί ότι οι εκλογές για την ανάδειξη Δημάρχων και Περιφεριαρχών θα γίνουν σε ένα χρόνο, τον Οκτώβρη του 2023.
Σε κάθε περίπτωση, οι πρώτες -μετά τα όποια μπάνια του Αυγούστου- δημοσκοπήσεις θα καταγράψουν το αποτύπωμα και της υπόθεσης των υποκλοπών στο πολιτικό κλίμα και θα αποκαλύψουν τις τάσεις του φθινοπώρου. Έχει ακόμη τη δυνατότητα η Νέα Δημοκρατία να πείθει τους ψηφοφόρους της ότι είναι εφικτός ο στόχος της αυτοδυναμίας; Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να προσελκύει όλο και περισσότερους ψηφοφόρους με το αφήγημα περί προοδευτικής κυβέρνησης; Το ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη αλλάζει πράγματι πίστα και ανεβαίνει κλίμακα; Ποια άλλα σενάρια -για συνεργασίες και μη- εξακολουθούν να βρίσκονται στο τραπέζι; Έτσι κι αλλιώς πριν τις κάλπες, είναι δύσκολη η προσέγγιση των ασφαλών απαντήσεων…