Από σήμερα και μέχρι τη λήξη της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης, μεσολαβεί δε άπλετος πολιτικός χρόνος για τις μάχες που δεν έχουν ακόμη δοθεί και πρέπει να κερδηθούν, κυρίως στο πεδίο της οικονομίας, με την αξιοποίηση όλων των νέων «εργαλείων». Ποιος άλλωστε, είτε από την κυβέρνηση, είτε από την πλευρά της αντιπολίτευσης, υποστηρίζει ότι το επόμενο διάστημα δεν είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την ενίσχυση της οικονομίας, την αναπτυξιακή προοπτική και την κατάκτηση της συνθήκης που θα επιτρέψει ξανά τα «όνειρα» στις νεότερες γενιές; Η φετινή ΔΕΘ δεν θα μπορούσε ως εκ τούτου να είναι μια αφετηρία ισχυρών εξαγγελιών για την «επόμενη μέρα» και των αυτονόητων αντιπαραθέσεων για το πως η χώρα θα βγει μια ώρα αρχύτερα από την πολυεπίπεδη κρίση που επέβαλε η πανδημία.
Το γεγονός ωστόσο ότι η περίοδος που ακολουθεί, εκλαμβάνεται -και- ως προεκλογική, κάθε άλλο παρά δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για τα «άλματα» που έχει ανάγκη η χώρα και προσδοκούν οι πολίτες της. Αντιθέτως προκαλεί αβεβαιότητες και χαμένους «σταθμούς» για τη χώρα και τους πολίτες της, που δίνουν ακόμη μάχες με τις μεταλλάξεις και τις διαρκείς «ανατροπές» στον σχεδιασμό των νοικοκυριών τους. Ναι, προφανώς έχει την δυνατότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ακολουθήσει τις δεσμεύσεις του για την εξάντληση της τετραετίας, όμως για να μην προσκρούει σε νέα «εμπόδια» η χώρα, πρέπει να αντιμετωπιστεί, έστω να «κοιμηθεί» η εκλογολογία, εδώ και τώρα. Πώς; Με συγκεκριμένες κινήσεις, που θα δείχνουν ότι μια μακρά «προεκλογική» περίοδος δεν έχει θέση στο εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη της χώρας.
Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να απαντηθεί άμεσα είναι, αν το τέλος των συναινέσεων που περιέγραψε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ και επιβεβαιώνει με τις δημόσιες παρεμβάσεις του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εγκαινιάζει ένα νέο πολιτικό κύκλο έντονης πόλωσης και σφοδρών αντιπαραθέσεων. Σε κάθε περίπτωση μια παρατεταμένη οιονεί προεκλογική περίοδος, επιβραδύνει τους προσδοκώμενους ρυθμούς και ναρκοθετεί το πεδίο. Κάποιοι προβλέπουν- μέσα σε αυτούς και τα στελέχη της Κουμουνδούρου που δεν έχει πάντως πετύχει τους δημοσκοπικούς της στόχους- ότι το Μέγαρο Μαξίμου αναζητεί και όταν βρει «χαραμάδα» από την πανδημία θα προσφύγει στις πρόωρες κάλπες. Άλλοι αναλύοντας τα σημερινά δεδομένα, εστιάζουν στο ότι η αρωγή από το Ταμείο Ανάκαμψης και η αναμενόμενη «έκρηξη» του τουρισμού το επόμενο καλοκαίρι δημιουργεί το «πάτημα» για την προκήρυξη των εκλογών το φθινόπωρο του 2022. Και η μία και η άλλη εκδοχή τροφοδοτούν σενάρια που επί του παρόντος διαψεύδει ο πρωθυπουργός, ο οποίος έσπευσε να θέσει και το πολιτικό δίλημμα των επόμενων εκλογών. Ο ίδιος περιγράφοντας και το τέλος των συναινέσεων ξεκαθάρισε ότι θα κινηθεί για την διεκδίκηση αυτοδυναμίας στο φινάλε της τετραετίας κι ότι αν δεν το πετύχει με την απλή αναλογική θα προχωρήσει σε νέα εκλογική αναμέτρηση. Το σενάριο που δεν έχει ακόμη ευρέως συζητηθεί είναι αν το «αυτονόητο» για την κυβερνητική παράταξη στοίχημα της αυτοδυναμίας στο δεύτερο γύρο -μετά από δύο χρόνια- αποδειχθεί δύσκολη υπόθεση… Όπως είναι συνήθως η κάθε μάχη στις περιόδους με πυκνά γεγονότα…