Το πολύ μακρινό 1982, ο σπουδαίος τραγουδοποιός Βαγγέλης Γερμανός κυκλοφόρησε τον δίσκο του «Ερωτικό Κούρδισμα», εκεί όπου θα υπήρχε το all time classic σουξέ του θέρους στη χώρα μας. Ήταν η «Κρουαζιέρα», το τραγούδι που συμπύκνωνε την ανέμελη ζωή του καλοκαιριού, όπου όλα είναι πιο εύκολα – τα έχει πει και η Τζάνις (η) Τζόπλιν αυτά. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα», σαν τώρα τη θυμάμαι, o μουσικοσυνθέτης – ερμηνευτής είχε δηλώσει: «Όταν ήμουν δεκαεφτάρης η νεολαία το γλένταγε τα καλοκαίρια στα νησάκια, ακριβώς όπως και σήμερα. Βέβαια, τότε όλα ήταν λιγότερα, ο κόσμος, τα χρήματα, τα σπίτια, τ’ αυτοκίνητα και γι’ αυτό ήταν όλα και πιο ανθρώπινα! Την ‘‘Κρουαζιέρα’’ την έγραψα με μορφή πρόσκλησης, για να καταφέρω μια φιλεναδίτσα απ’ το φροντιστήριο να φύγουμε μαζί διακοπές! Πειραιώτης τότε, έτσι βγήκε και το στιχάκι ‘‘πάρε το μετρό για Πειραιά’’, την έψησα! Περάσαμε φίνα! Σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι!…».
Η Μύκονος, φυσικά, δεν περίμενε τον λατρεμένο Γερμανό για να την αναδείξει, είχε ήδη καταστεί ένα εμβληματικό νησί για το διεθνές τζετ σετ, φιλοξενώντας για τις διακοπές τους σταρ παγκοσμίου βεληνεκούς. Προσωπικά τη γνώρισα μέσω συναδέλφου μου σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος έχει το πατρικό του εκεί, και έτσι μπόρεσα να τη δω ολόκληρη, να μάθω τις γωνιές της, τις ήσυχες και τις… έξαλλες παραλίες της, να «καταδυθώ» στα Ματογιάννια, να βγάλω φωτογραφία με τον Πέτρο τον πελεκάνο. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και αυτά που δεν άλλαξαν στο νησί είναι η διεθνής αποδοχή του, αλλά και οι τιμές του. Για την ακρίβεια, δεν έχει υπάρξει ένα καλοκαίρι που να μη μεταδοθεί ρεπορτάζ για το ποιοι την επισκέφτηκαν, αλλά και για την ακρίβεια – θυμηθείτε πέρυσι τα πασίγνωστα καβουροπόδαρα!
Για το θέμα «τιμές από άλλον πλανήτη» μίλησε στον Real Fm ο δήμαρχος του νησιού, ο οποίος τόνισε πως ναι μεν υπάρχει σουβλάκι που το πληρώνεις λες και έχει φύλλα χρυσού, αλλά υπάρχουν και ταβέρνες όπου σερβίρουν φαγητά σε προσιτές τιμές. Μάλιστα, ο ίδιος επιχειρηματολόγησε λέγοντας πως και εκείνος, όταν έρχεται στην Αθήνα, δεν θα μείνει στα πρωτοκλασάτα ξενοδοχεία του Συντάγματος, ούτε θα φάει σε λοφτ για να βγαίνει μετά να λέει πως η Αθήνα είναι ακριβή. Ανάμεσα στα επιχειρήματά του ήταν και το ακράδαντο «καταρχάς, δεν είναι υποχρεωτικό να πας στη Μύκονο».
Ο δήμαρχος Μυκόνου, λοιπόν, με αυτό το «καταρχάς», υπογράμμισε πως πρέπει να ξεκινήσουμε από τα -κατ’ εκείνον- βασικά: «Συμπατριώτη, δεν σε σύραμε με το ζόρι στο νησί των Ανέμων, εδώ ξέρεις ότι θα δεις σταρούμπες, αθλητές, λεφτάδες, οι οποίοι πρέπει να πάνε σε πρώτης κατηγορίας καταστήματα». Αυτή η άποψη προφανώς και δεν είναι μόνο του δημοτικού άρχοντα, την ενστερνίζονται πάρα πολλοί – και όχι μόνο σε αυτό το νησί. «Πλεμπαίε, θες να δεις την αφρόκρεμα της σόου μπιζ; Αυτό κοστίζει. Εάν δεν έχεις τα φράγκα για να έρθεις, τράβα αλλού, πήγαινε στη Λούτσα – που είναι και δίπλα σου». Το οποίο, δυστυχώς, είναι απόλυτα αληθινό ως παραδοχή, αν και βουτηγμένη στην κυνικότητα και στο φλέγμα.
Κάπως έτσι, ένα υπέροχο ελληνικό νησί έχει καταστεί -εδώ και πολλά χρόνια- ένα έδαφος στην επικράτειά μας που διαθέτει «σύνορα», όπου για να τα διαβείς πρέπει να έχεις ως «διαβατήριο» ένα υψηλό εκκαθαριστικό στην Εφορία. Εκτός εάν έχεις κολλητό με καταγωγή από εκεί, όπου μπορείς να μείνεις χωρίς να πληρώνεις διανυκτέρευση σε πάσης φύσεως -Θεός να τα κάνει- airbnb που είναι πρώην κοτέτσια, μαγειρεύοντας στο σπίτι και γλιτώνοντας τα γεύματα σε εστιατόρια όπου η τιμή για δυο πιάτα μπορεί να είναι και 700 ευρώ. Στα mp3 σου φυσικά θα έχεις και την «Κρουαζιέρα» του Βαγγέλη, για να θυμάσαι, να αναπολείς και να νοσταλγείς εκείνες τις ημέρες στις οποίες ναι, όπως είπε ο ίδιος, «όλα ήταν λιγότερα, όπως και ο κόσμος, τα χρήματα, τα σπίτια, τ’ αυτοκίνητα και γι’ αυτό ήταν όλα και πιο ανθρώπινα», όπου μπορούσες να πας και στη Μύκονο. Και να χαμογελάς ακόμα με την προτροπή «πάρε το μετρό για Πειραιά» και όχι τον Ηλεκτρικό – αφού δεν χώραγε στο μέτρο του τραγουδιού.
Το κακό είναι πως με τον συνάδελφο εκείνον χαθήκαμε, αλλά, Λευτέρη μου, πάντα θα σου χρωστάω ότι μου έμαθες την άλλη Μύκονο, εκείνη που δύσκολα θα (ανα)δείξουμε, πια, στα δελτία ειδήσεων. Άλλωστε, είπαμε, δεν είναι και υποχρεωτικό να πάει κάποιος εκεί – εκτός κι αν δεν άκουσα καλά αυτό που είπε ο δήμαρχος…