Οκτώ χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση με αναστολή είναι τελικά η ποινή που επέβαλε το δικαστήριο στον Πέτρο Φιλιππίδη, καθώς κρίθηκε ομόφωνα ένοχος για δύο απόπειρες βιασμού σε βάρος δύο γυναικών συναδέλφων του και ομόφωνα αθώος λόγω αμφιβολιών για το αδίκημα του βιασμού κατ΄ εξακολούθηση εις βάρος μιας τρίτης γυναίκας
Αυτό σημαίνει ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης παραμένει ελεύθερος, καθώς το δικαστήριο ομόφωνα έκανε δεκτό το αίτημα η έφεσή του να έχει αναστέλλουσα δύναμη, με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου του από τη χώρα και της υποχρεωτικής εμφάνισής του στο αστυνομικό τμήμα το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα. Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου είναι σύμφωνη με την πρόταση της εισαγγελέως έδρας, ενώ ο 60χρονος ηθοποιός και σκηνοθέτης, όπως έχει δικαίωμα, άσκησε έφεση κατά της απόφασης, αναμένοντας να κριθεί και από ανώτερο δικαστήριο.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισε ξανά η ίδια συζήτηση που είχε γίνει και με την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη και η οποία συμπυκνώνεται στο «πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορεί ελεύθερος;». Και είναι στιγμές που παρόμοιες κουβέντες φέρνουν στο μυαλό όσα έχουν ειπωθεί, παγκοσμίως, για τη Δικαιοσύνη. Απόψεις με τις οποίες συμφωνείς και άλλες με τις οποίες διαρρηγνύεις από θυμό τα ιμάτιά σου, γνώμες που αν και ειπώθηκαν από ανθρώπους που δεν έχουν ελληνική καταγωγή, ίσως να ταιριάζουν απόλυτα και για τη χώρα μας…
«Η επιείκεια αποτελεί μέρος της Δικαιοσύνης» – Ζοζέφ Ζουμπέρ, Γάλλος γνωμικογράφος
«Η ικανότητα του ανθρώπου για Δικαιοσύνη κάνει τη δημοκρατία δυνατή, αλλά η κλίση του ανθρώπου προς την αδικία κάνει τη Δημοκρατία απαραίτητη» – Ράινχολντ Νίμπουρ, Αμερικανός θεολόγος
«Δικαιοσύνη είναι η δίκαιη κατανομή της αδικίας» – Μορίς Σαπλάν, Γάλλος γνωμικογράφος και δημοσιογράφος
«Αν απουσιάζει η Δικαιοσύνη, τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία, παρά οργανωμένη ληστεία;» – Ιερός Αυγουστίνος
«Περισσότεροι νόμοι, λιγότερη Δικαιοσύνη» – Κικέρων, Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός
«Το πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η Δικαιοσύνη» – Ζίγκμουντ Φρόυντ, Αυστριακός ψυχίατρος
«Ανάμεσα στη Δικαιοσύνη σας και τη μάνα μου, προτιμώ τη μάνα μου» – Αλμπέρ Καμύ, Γάλλος συγγραφέας
«Δεν γίνεται να είσαι υπέρ της Δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της Δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους» – Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Αφροαμερικανός ηγέτης
«Καλή ‘ναι η Δικαιοσύνη, μα για τους αγγέλους – ο άνθρωπος ο κακομοίρης δεν αντέχει, θέλει έλεος… Μπας και βρίσκεται στον πάτο της Κόλασης, Κύριε, η πόρτα της Παράδεισος; – Νίκος Καζαντζάκης, συγγραφέας.
Την ίδια στιγμή που διαβάζατε τα παραπάνω, η σχετική συζήτηση συνεχιζόταν στα social media και συνοψιζόταν σε μια σχεδόν καθολική συνισταμένη: «Κάτι πρέπει να γίνει με τη Δικαιοσύνη και τις ποινές στην Ελλάδα», αφού αυτό που είχε γράψει ο Γάλλος γνωμικογράφος Ζοζέφ Ζουμπέρ «Δικαιοσύνη είναι το δίκαιο των αδυνάμων», γεννά ένα άλλο ερώτημα: «Ναι; Σε ποια χώρα;».
Ρητορικό και, φυσικά, βαθιά δηκτικό το ερώτημα, το οποίο σκοντάφτει πάντα στην ίδια παραδοχή -όποια γλώσσα κι αν μιλάς, σε όποιο μέρος του πλανήτη κι αν βρίσκεσαι- από τα χέρια του Αμερικανού συγγραφέα Γουίλιαμ Γκάντις: «Δικαιοσύνη; Θα βρεις Δικαιοσύνη στον άλλον κόσμο. Σ’ αυτή τη ζωή έχουμε μόνο νόμους». Και, ενίοτε, εξοργιστικές αποφάσεις…