Δεν ξέρω πόσος χρόνος χρειάζεται ακόμα για να μάθουμε τελικά τι θα κάνει η Ε.Ε. με την ενεργειακή ακρίβεια και αν και πότε θα εφαρμοστεί το εθνικό σχέδιο για εκλογίκευση των τιμολογίων που καλούνται να πληρώνουν οι πολίτες για το ηλεκτρικό, αλλά η κατάσταση δείχνει να μην πηγαίνει άλλο. Δεν αντέχεται πλέον από τους πολίτες αυτός ο παράλογος οικονομικός στραγγαλισμός.
Καθημερινά, τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε στην εφημερίδα από έξαλλους καταναλωτές και οι φωτογραφίες λογαριασμών που μας στέλνουν, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και μέσα από κλάματα κι αμείωτη οργή ακούμε την ίδιο επωδό, «κάντε κάτι, δεν αντέχουμε».
Ενα μόνο παράδειγμα, από τα εκατομμύρια που συμβαίνουν, είναι δηλωτικό του άκρατου παραλογισμού που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία: μικροεπαγγελματίας που διατηρεί γραφείο στο κέντρο της πόλης και που αφαιρουμένων των υπόλοιπων εξόδων λειτουργίας είναι αμφίβολο, όπως προκύπτει και από τη δήλωσή της στην Εφορία, αν καταφέρνει κάθε μήνα να της μείνει καθαρό έσοδο ίσο με τον κατώτατο μισθό του νέου ανειδίκευτου εργαζομένου (παρότι η ίδια επιστήμων), πλήρωνε για ηλεκτρικό ρεύμα πάνω-κάτω 200 ευρώ.
Πόσο καλείται να πληρώσει με τον τελευταίο λογαριασμό και μάλιστα με λιγότερη κατανάλωση; 723 ευρώ! Από τα οποία τα 500 είναι ρήτρα αναπροσαρμογής, αφού πρώτα έχουν αφαιρεθεί 126 ευρώ που είναι η επιδότηση! Αρα η κυβέρνηση κάνει μια τρύπα στο νερό με τα επιδόματα των δισεκατομυρίων που τα ρίχνει σε βαρέλι δίχως πάτο.
Μετά ταύτα ας έρθει οιοσδήποτε αρμόδιος και μη, να μας πει τι πρέπει να κάνει αυτή η επαγγελματίας δεδομένου μάλιστα ότι τις επόμενες μέρες αναμένει και τον λογαριασμό του σπιτιού της!
Και ίσως αυτή να μην είναι η πιο ακραία περίπτωση.
Η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου και δεν είναι πειστικό να ακούμε για σχέδια επί σχεδίων που ΘΑ έρθουν και που ΘΑ επαναφέρουν τις τιμές στα προ ενεργειακής κρίσης επίπεδα.
Οι δραστικές λύσεις που απαιτούνται αφορούν το σήμερα και όχι μετά από 2-3 μήνες, γιατί απλά οι λογαριασμοί πρέπει να πληρωθούν τώρα. Δώρο-άδωρο αν από Ιούνιο και μετά εξορθολογιστούν με το ευρωπαϊκό ή το εθνικό σχέδιο τα τιμολόγια όταν θα έχουν αφήσει στις πλάτες των καταναλωτών χρέη που ισοδυναμούν με δύο ή και τρεις μισθούς.
Γι’ αυτούς τους πέραν πάσης λογικής λογαριασμούς δεν μπορεί να πει η κυβέρνηση «ό,τι έγινε, έγινε κι από δω και στο εξής θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση». Κι αυτό δεν θα είναι καταστροφικό για εκατομμύρια νοικοκυριά αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση, η οποία μπορεί να μη φταίει άμεσα όμως, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, ο πολίτης δεν μπορεί να τιμωρήσει την παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη αγορά, αλλά αυτούς που επιτρέπουν την ασυδοσία ή δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν δικλίδες ασφαλείας.
Μια πρώτη απόφαση που θα ήταν λογική και αναμενόμενη είναι να μην κόβεται το ρεύμα σε κανέναν, με εξαίρεση τους καθ’ έξιν μπαταξήδες. Μια δεύτερη κίνηση καλής θέλησης θα ήταν όλοι οι λογαριασμοί σε δόσεις και παράλληλα αυτό το ασήκωτο χαράτσι να αφαιρεθεί από το φορολογητέο εισόδημα των πολιτών.
Κι αυτές οι αποφάσεις δεν χρειάζεται να αναμένουν πότε η Ευρώπη θα αφυπνιστεί – αν ποτέ αφυπνιστεί κι αν ποτέ πάρει αποφάσεις για συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αν δεν παρθούν αποφάσεις χθες, τότε δεν θα έχει καμιά αξία και αποτέλεσμα ούτε μια καλή τουριστική σεζόν, ούτε ένας ικανοποιητικός ρυθμός ανάπτυξης, ούτε μια αύξηση των επενδύσεων και της απασχόλησης, γιατί όλα αυτά δεν θα βρουν την κοινωνία όρθια αλλά γονατισμένη.
Και η κυβέρνηση δεν θα έχει καμιά ελπίδα να ανανεώσει τη θητεία της γιατί απλούστατα κάποιοι άλλοι, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, υπόσχονται από τώρα πως θα καταργήσουν την ακρίβεια με έναν νόμο κι ένα άρθρο! Πολλώ δε μάλλον που η ελεύθερη οικονομία και η παγκοσμιοποίηση δεν διάγουν και τις καλύτερες ημέρες τους γιατί αποδεικνύεται στην πράξη ότι επιτρέπουν την ασυδοσία να αλωνίζει και να ληστεύει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών οδηγώντας όλο και περισσότερους στην ανέχεια.