«Για ένα πολύ σημαντικό χρηματοδοτικό ”εργαλείο” προς τα νησιά μας» έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας από τη Νάξο, το πρωί της Πέμπτης, στην τελετή υπογραφής της σύμβασης για τη σύσταση του Ταμείου Απανθρακοποίησης Νησιών. «Σήμερα ήρθαμε να μιλήσουμε για το μέλλον. Το Ταμείο Απανθρακοποίησης Νησιών που εγκαινιάζουμε θα διευκολύνει τα νησιά μας να κάνουν πράξη την πράσινη ανάπτυξη», είπε κατά την ομιλία του ο πρωθυπουργός.
Την ίδια ώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα ποσταρίσματα για το… ντιμπέι του ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ της Τετάρτης έδιναν κι έπαιρναν. Βασικά, καιρό είχε να πέσει τόσο ανελέητο τρολάρισμα – και όχι άδικα, αφού ακούστηκαν τα απίστευτα, τρελές ασυναρτησίες, σε ένα σκηνικό που θύμιζε το παρωχημένο, πια, 2015. Το πιο σημαντικό είναι πως αυτοί οι άνθρωποι, οι τέσσερις υποψήφιοι για πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ, εν δυνάμει μπορεί να είναι οι αυριανοί πρωθυπουργοί. Αν και πρώτα, βέβαια, αφού μάθουν πώς λειτουργεί η οικονομία, οι ανεμογεννήτριες, τα πόθεν έσχες και αποτάξουν τον ξύλινο, λαϊκίστικο λόγο, θα πρέπει να σώσουν το κόμμα τους από την εξαΰλωση.
Αντίστοιχα, στο ΠΑΣΟΚ, έπειτα από πολλά χρόνια, κατάφεραν δημοσκοπικά να φτάσουν το 20% -στην εκτίμηση ψήφου- και η χαρά τους δεν κρύβεται, συνάδελφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ στη Χαριλάου Τρικούπη μού μεταφέρουν ότι υπάρχουν βουλευτές που κάνουν high five μόνοι τους, λες και έγιναν το κόμμα που αύριο παίρνει την εξουσία. Φυσικά, για τα ανούσια «όχι» του ΠΑΣΟΚ στις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, καλύτερα να μην επεκταθώ και χαθεί η ουσία αυτού του άρθρου.
Ποια είναι αυτή; Οτι την ίδια στιγμή κατά την οποία η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, είναι προφανές πως έχει χάσει τη στόχευσή της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη σχεδιάζει το μέλλον της χώρας δίχως να υπάρχει μια φωνή που θα την κρίνει, θα τη διορθώσει, θα τη νουθετήσει, βρε αδερφέ. Πράσινη ανάπτυξη -και πολύ σωστά- ο Μητσοτάκης; «Πράσινα άλογα» η αντιπολίτευση και αυτό αφορά και το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ – φυσικά και όχι μόνο το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη, λόγω… χρώματος!
Ναι. Πράσινα άλογα. Και αναφέρομαι στην έκφραση που λέγεται για απίθανες ή ανόητες προβαλλόμενες σκέψεις ή καταστάσεις. Η θέση πως προέρχεται από την (υποτιθέμενη) αρχαία φράση πράσσειν άλογα δεν αποδεικνύεται (πράσσειν = πράττω, άλογο = μη λογικό), αλλά το αυταπόδεικτο είναι ότι η αντιπολίτευση οφείλει να βρει τον δρόμο της, είναι απολύτως χρήσιμη στη Δημοκρατία.
Χρήσιμη στο να μπορέσει να ελέγξει τις κινήσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού, χρήσιμη και για τους ψηφοφόρους της που πίστεψαν σε αυτά τα δύο κόμματα που τη στοιχειοθετούν και έδωσαν την ψήφο τους για να αποτελέσουν ανάχωμα σε όποιες κυβερνητικές πολιτικές στρέφονται ενάντια στους πολίτες. Σίγουρα πάντως, δεν ψήφισαν το ένα κόμμα για να διαλυθεί και να οδηγηθεί στην πολιτική ανυπαρξία, και το άλλο να κομπορρημονεί για τη δημοσκοπική άνοδό του ή επειδή είναι, πια, αντιπολίτευση – κι όχι επειδή έγινε πιο κραταιό, αλλά με… «κέρασμα» από την Κουμουνδούρου η οποία, δυστυχώς, αδειάζει σιγά σιγά.
Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να έχω ένα άλλο τελείωμα στο κείμενό μου, αλλά είναι τόση η απογοήτευσή μου από το πολιτικό γίγνεσθαι που καβαλάω το πράσινο άλογό μου και καλπάζω μακριά, παίρνοντας απόσταση από την άοσμη αντιπολίτευση…