Σίγουρα αποτελεί έκπληξη η αναθεωρημένη θερινή έκθεση της Κομισιόν που ανεβάζει με τις προβλέψεις της τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας για το 2021 στο 4,3% από 4,1% του περασμένου Μαΐου. Ίσως να βλέπουν κάτι που δεν βλέπουμε εμείς, καθώς οι κυβερνητικές προβλέψεις είναι πολύ συγκρατημένες και κάνουν λόγο πλέον για 3,6%. Όπως πολύ πιο αισιόδοξες είναι οι εκτιμήσεις ξένων και εγχώριων αναλυτών.

Συγκεκριμένα, η Τράπεζα Πειραιώς εκτιμά 6,3% εφέτος, η Εθνική τράπεζα προβλέπει 5,7%, η PPRS στο 5%, το Γραφείο παρακολούθησης του Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής στο 3,6 έως 3,8%,η ΤτΕ στο 4,2%, και ο ΟΟΑΣΑ που έλεγε 1% πλέον αναθεώρησε στο 3,8%.

Δεν ξέρω εάν όλοι αυτοί οι αναλυτές λαμβάνουν υπόψη τη νέα έξαρση της πανδημίας και το τέταρτο κύμα που ενέσκηψε απρόσμενα νωρίς, γεγονός που προβληματίζει και φοβίζει την τουριστική βιομηχανία της χώρας και τα χαμηλά ακόμα ποσοστά εμβολιασμένων.

Η αλήθεια πάντως είναι, πως πολύ – πολύ δύσκολα θα δούμε να ξανακλείνει η οικονομική δραστηριότητα ό,τι κι αν γίνει. Με τα γενικά lockdown τελειώσαμε κι αυτό το βλέπουμε και στις περισσότερες χώρες. Για παράδειγμα, η Μέρκελ και ο Τζόνσον αίρουν και τα τελευταία μέτρα με ένα απλό έως ωμό επιχείρημα.

Από τη στιγμή που το κράτος έχει εξασφαλίσει επάρκεια εμβολίων για όλο τον πληθυσμό και έχει ενημερώσει διεξοδικά τους πολίτες για τα οφέλη του εμβολιασμού, οι πολίτες πλέον μέσω της ατομικής ευθύνης ας αναλάβουν τα ρίσκα τους.

Όπως δεν μπορούν κανένα να υποχρεώσουν να εμβολιαστεί, άλλο τόσο δεν μπορούν να τιμωρούν αυτούς που εμβολιάστηκαν, με μέτρα και περιορισμούς για να προφυλάξουν τους μη εμβολιασμένους από επιλογή ή αδιαφορία.
Απλή και τετράγωνη λογική.

Οι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν λιγότερο κι αν θέλουν να περιορίσουν περισσότερο τον κίνδυνο, ας πάρουν μόνοι τους πρόσθετα μέτρα με μάσκες και αποφυγή επικίνδυνων συγχρωτισμών.

Οι ανεμβολίαστοι από την άλλη, έχουν ακούσει και έχουν ενημερωθεί επισήμως πως με το τέταρτο κύμα της μετάλλαξης Δέλτα είναι αυτοί που κινδυνεύουν να μολυνθούν και να νοσήσουν περισσότερο. Επομένως δεν είναι άμοιροι ευθυνών.

Αλλωστε κι αυτοί που θα μολυνθούν και θα το ξεπεράσουν, αποκτούν ανοσία για ένα διάστημα και συμβάλλουν με αυτό τον τρόπο στο… λεγόμενο τείχος ανοσίας. Είναι κι αυτή μια λύση! Με ένα μεγαλύτερο ρίσκο βέβαια απ’ αυτό των παρενεργειών των εμβολίων αλλά τι να κάνουμε. ο καθείς και οι επιλογές του.

Οι επιστήμονες και η πολιτεία οφείλουν βεβαίως να ενημερώνουν και να προσπαθούν να πείσουν για τους εμβολιασμούς, να κάνουν ελέγχους στην κινητικότητα των πολιτών αφήνοντας μεγαλύτερο χώρο ελευθερίας στους εμβολιασμένους, να ελέγχουν εξονυχιστικά τους τουρίστες που μας επισκέπτονται και να ελέγχουν την εφαρμογή των πρωτοκόλλων στους μαζικούς χώρους αλλά μέχρι εκεί.

Αφού στις δημοκρατίες η πλειοψηφία είναι αυτή που αποφασίζει για τις οικονομικές και κοινωνικές δράσεις και τον τρόπο διακυβέρνησης, γιατί στα θέματα της δημόσιας υγείας να αποφασίζουν και να καθορίζουν τις εξελίξεις κάποιες μειοψηφίες;

Αν κάποιοι θεωρούν πως η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα συνωμοτεί για να μας επιβάλλει τα εμβόλια, αν θεωρούν πως έχουν καταφέρει να κάνουν πειραματόζωα κάποια δισεκατομμύρια ανθρώπων, αν πιστεύουν τον παπά της ενορίας τους, κάποιον από εκείνους τους λίγους γιατρούς που είναι αρνητές ή κατεβάζουν αμάσητο ό,τι κυκλοφορεί ανώνυμα ή και επώνυμα στα social media, ας αναλάβουν τα ρίσκα τους.

Αλλά να μη ζητούν μετά τα ρέστα από το κράτος την κυβέρνηση, την κοινωνία και τους επιστήμονες. Η ετεροχρονισμένη συγγνώμη δεν έχει καμιά αξία.

Όπως δεν έχει καμιά αξία και η μικροκομματική αντιπολίτευση πάνω σε ένα θέμα που μας αφορά όλους, είτε δεξιούς είτε αριστερούς και δεν είναι άλλο, από την ίδια μας τη ζωή.

Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας πισωγυρίσει πάλι και να μας εμποδίζει να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και τις δραστηριότητες μας.

Χάσαμε πολλά χρόνια με τη χρεοκοπία, τα μνημόνια και τώρα με την πανδημία. Λεφτά για νέα επιδόματα και κρατική στήριξη δεν υπάρχουν πλέον και το μόνο που απομένει είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας, οι επενδύσεις, οι νέες δουλειές και η ανάπτυξη για να μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι.

Ούτε απομονώσεις ούτε διαιρέσεις και διαχωρισμοί στην κοινωνία. Ατομική ευθύνη πλέον και ο καθείς με τις επιλογές του γιατί αρκετά έχουμε υποστεί από τις επιλογές των μειοψηφιών.