Ήταν τέλος Ιουλίου 1987, 22 έγραφε το ημερολόγιο, και «Τα Νέα» της εποχής κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδο «Καμίνι όλη η Ελλάδα» και «Θάνατοι από τον καύσωνα». Αυτή η καυτή λαίλαπα διήρκησε ως τις 28 Ιουλίου και προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 1.300 ανθρώπων.
Στη σημερινή εποχή, οι νέοι άνθρωποι -που τότε δεν υπήρχαν ούτε ως σκέψη στους γονείς τους- αδυνατούν να συλλάβουν πως τότε, για την αντιμετώπιση του μακάβριου αυτού προβλήματος, επιστρατεύτηκαν μέχρι και ψυγεία – βαγόνια του ΟΣΕ για να εναποθέτουν οι Αρχές τους νεκρούς. Ναι, τότε, ο κλιματισμός υπήρχε, αλλά πόσοι μπορούσαν να δώσουν σχεδόν… δύο εκατομμύρια δραχμές (6 χιλιάδες ευρώ, σημερινά) για να βάλουν air condition στα σπίτια τους; Όχι κλιματισμό, αλλά κάτι συσκευές, τεράστιες, οι οποίες έβγαζαν -απλώς- κρύο αέρα.
Αντίστοιχα, ήταν Ιούλιος -στις 17 εκείνου του μήνα- το 1902, όταν ο Γουίλις Κάριερ σχεδίασε το πρώτο σύγχρονο σύστημα κλιματισμού και έπρεπε να φτάσει 1915 για να μπει στην αγορά η πατέντα του, αυτή η σωτήρια εφεύρεση. Έπρεπε να περάσουν 13 καυτά -κυριολεκτικά- χρόνια και η Carrier Engineering Company να καταστεί ο μεγαλύτερος κατασκευαστής air condition του πλανήτη, δροσίζοντας τους κατοίκους του.
Ναι, είχαν προηγηθεί οι αρχαίοι Ρωμαίοι οι οποίοι διοχέτευαν νερό υδραγωγείου μέσα στους τοίχους για να ψύχουν τα πολυτελή σπίτια τους. Ναι, τον 2ο αιώνα, ένας Κινέζος εφευρέτης επινόησε έναν περιστρεφόμενο ανεμιστήρα για κλιματισμό. Ναι, η μεσαιωνική Περσία είχε κτίρια που χρησιμοποιούσαν στέρνες και αιολικούς πύργους για την ψύξη των κτιρίων κατά τη διάρκεια της θερμής περιόδου. Όμως, ο Κάριερ (Willis Haviland Carrier) ήταν ο Μεσσίας. Εκείνος που δρόσισε για πάντα την ανθρωπότητα – και όχι με ημίμετρα.
Ο Κάριερ ονόμασε την εφεύρεσή του «Καιροποιό», αν και ο ίδιος ήταν η προσωποίησή της. Εκείνος που μας έδωσε τη δυνατότητα να ψύχουμε θερμά περιβάλλοντα, μας έβγαλε εισιτήρια για να φτάσουμε και να ζήσουμε σε περιοχές που ούτε καν φανταζόμασταν. Μας χάρισε τις συνθήκες να ταξιδεύουμε μέσα στην ντάλα του μεσημεριού κάνοντας μεγάλες αποστάσεις και να κατεβαίνουμε δίχως ίχνος σταγόνα στο μέτωπό μας. Μας έκανε να διανύουμε -μέσα σε πλοία, τρένα, λεωφορεία, κατακαλόκαιρο- μεγάλες αποστάσεις, με υποφερτές, πια, συνθήκες. Ο εφευρέτης του κλιματισμού έψυξε γραφεία επιχειρήσεων, έκανε βιώσιμα τα σπίτια μας, τα κοκ πιτ από τα αυτοκίνητά μας.
Ο Κάριερ πέθανε το 1950, αλλά είχε προλάβει να δει το απόσταγμα της σκέψης του να ψύχει σιγά σιγά τη Γη, να δίνει ένα δροσερό πρόσωπο στην οικουμένη, μέσα από τις γρίλιες της κατασκευής του. Το περιοδικό «Time», το 1998, τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα…
Και σήμερα, Ιούλιος του 2021, που τα μπετόν βράζουν και ο καύσωνας κάνει πάρτι στη χώρα μας, ας σκεφτούμε πως ο «χώρος κλιματίζεται» επειδή τα οφείλουμε όλα σε αυτόν τον τύπο που κατάφερε να συγγράψει τη Μάγκνα Κάρτα της ψυχρομετρίας, για κάτι που δεν ήταν πάντα αυτονόητο. Ναι, ο Κάριερ, στο συλλογικό υποσυνείδητο, καταγράφεται, πλέον, ως «Άγιος». Του χρωστάμε πολλά…
Υ.Γ.: Αρχικά σκέφτηκα να γράψω για το πόθεν έσχες των πολιτικών, αλλά ένα θερμό, ξεψυχισμένο αεράκι έκοψε σουλάτσο στο σαλόνι μου. Έτσι, δεν άφησε κανένα περιθώριο στους πόρους του κορμιού μου να κατέβω έστω και νοερά στη Βουλή, στο Σύνταγμα, που αυτές τις ημέρες βράζει από τον καύσωνα, τους αντιεμβολιαστές και την (αδιάφορη) αποκτηθείσα περιουσία των εθνοπατέρων μας.