Με αφορμή ένα προχθεσινό ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ που έδειξε σοκαριστικές φωτογραφίες από την ψυχιατρική πτέρυγα του Νοσοκομείου Αγία Όλγα που περισσότερο θα ταίριαζαν με αχούρι μιας τριτοκοσμικής χώρας και όχι της Ελλάδας του 2023, είδαμε και πάλι τους πολιτικούς προϊσταμένους της Δημόσιας υγείας, να πέφτουν…από τα σύννεφα!
Είναι προφανές πλέον πως εκεί(στα σύννεφα) κατοικοεδρεύουν και γι’ αυτό έπαθαν σοκ από τη δύναμη των εικόνων που είδαν το φως της δημοσιότητας. Και γι αυτό μόλις πάτησαν γη, έδρασαν ακαριαία! Μετέβη πάραυτα ο αρμόδιος υφυπουργός και αφού εξακρίβωσε ιδίοις όμμασι τις απαράδεκτες συνθήκες «φιλοξενίας» των ασθενών με ψυχικές ασθένειες, ενημέρωσε τον υπουργό και ο οποίος χωρίς δεύτερη κουβέντα καρατόμησε τη Διοίκηση του εν λόγω Νοσοκομείου. Και όλοι(τρόπος του λέγειν) είπαν μπράβο για την αποφασιστικότητα του υπουργού Υγείας.
Όμως επί του γεγονότος έχω κάποιες μικρές απορίες.
-Γιατί έπρεπε να γίνει κάποιο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ για να μάθουν στο υπουργείο που εποπτεύει τα Νοσοκομεία, την απαράδεκτη εικόνα που επικρατεί στο εν λόγω Νοσοκομείο;
-Δηλαδή αν δεν υπήρχε η δημοσιοποίηση των θλιβερών και απαράδεκτων εικόνων για πόσο ακόμα η ηγεσία του υπουργείου θα επέτρεπε τη λειτουργία αυτής της πτέρυγας;
-Οι αρμόδιοι υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, επιθεωρητές Δημόσιας υγείας και οι διευθυντάδες, τι ακριβώς κάνουν όταν δεν ξέρουν τι τους γίνεται με τους οργανισμούς που θεωρητικά εποπτεύουν και έχουν ανάγκη τη δημοσιογραφική έρευνα για να μάθουν και να ενεργήσουν;
-Εν τοιαύτη περιπτώσει γιατί δεν πάνε στα σπίτια τους και στη θέση τους να προσληφθούν δημοσιογράφοι για να κάνουν επιτόπια καταγραφή των προβλημάτων στις κτηριακές υποδομές των Νοσοκομείων;
-Κι είναι μήπως η μοναδική περίπτωση τριτοκοσμικής εικόνα το εν λόγω Νοσοκομείο ή αν συνεχιστεί η δημοσιογραφική έρευνα ανά την επικράτεια θα μάθουμε κι άλλα πολύ χειρότερα;
-Κι αυτό ο αθεόφοβος Διοικητής με την αναπληρώτρια που κατείχαν αυτές τις θέσεις προφανώς όχι με αξιοκρατικά προσόντα, ήταν τόσο δύσκολο να δώσουν 2-3 μεροκάματα σε κάποιο υδραυλικό και μπογιατζή να σουλουπώσουν κάπως το χώρο να δείχνει τουλάχιστον κάπως αξιοπρεπής;
-Οι συντηρητές των εγκαταστάσεων (γιατί είμαι βέβαιος πως θα υπάρχουν αρκετοί στο οργανόγραμμα) τι ακριβώς συντηρούν;
-Δικαιολογίες του τύπου τώρα αναλάβαμε και ακόμα καταγράφουμε τα προβλήματα είναι σαφές πως δεν έχουν καμιά τύχη. Η κατάσταση των κτηρίων και των υποδομών δεν είναι αποτέλεσμα εγκατάλειψης μερικών μηνών. Από χρόνια θα είναι έτσι. Όπως χρόνια τώρα κυβερνά η ίδια κυβέρνηση που προφανώς δεν έκανε αυτό που όφειλε.
Και δεν μιλάμε για μεγάλες τομές και αλλαγές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας που απαιτούν χρόνο, μελέτη και χρήμα. Μιλάμε για πενταροδεκάρες όσο ένας μισθός Διοικητή, που προφανώς υπάρχουν.
Η αδιαφορία, το αραλίκι, ο ωχαδελφισμός και το μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει και το σιγά μη μας ελέγξουν είναι το πρόβλημα.
Όμως η κοινωνία πέραν από τα οραματικά, τα μεγαλεπήβολα σχέδια εκσυγχρονισμού που θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας σε όλο τον Δημόσιο τομέα, θέλει να βλέπει έργα και δράσεις και στα καθημερινά, στα αυτονόητα. Τους τρεις τελευταίους μήνες με όλα όσα έχουν συμβεί στη χώρα είναι πλέον κοινή διαπίστωση πως ο μεγάλος ασθενής είναι ο κρατικός τομέας. Όσες επιτυχίες κι αν έχουν σημειωθεί προς την κατεύθυνση της μετάβασης στην ψηφιακή εποχή, οι νοοτροπίες των δημοσίων υπαλλήλων, των συνδικαλιστών και των κρατικών λειτουργών, παραπέμπουν σε άλλες εποχές που δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
Η εκ των υστέρων σπουδή να σουλουπωθεί η ψυχιατρική πτέρυγα της Αγίας Όλγας καθόλου δεν μας παρηγορεί. Ούτε η δέσμευση πως εφεξής( αφού πρώτα γίνει η νομοθετική ρύθμιση) οι Διοικήσεις θα διορίζονται μέσω ΑΣΕΠ και με αυστηρά κριτήρια είναι η πανάκεια. Καθημερινός έλεγχος και βουρδουλας χρειάζεται σε όλους τους τομείς και επιτέλους να σπάσουν όσα αυγά χρειάζονται. Διαφορετικά κάθε τόσο θα πέφτουμε όλοι από τα σύννεφα και θα αναρωτιόμαστε μια για τη στέγη Καλατράβα, μια για τα ολυμπιακά ακίνητα και τη άλλη για τα αντιπλημμυρικά έργα και πάει λέγοντας.
Και επειδή αυτή τη φορά με τη νέα τετραετία της κυβέρνησης, δεν υπάρχει περίοδος χάριτος και ανοχή, αυτά τα μικρά και καθημερινά μαζί με βέβαια και με τα πολύ μεγάλα απρόσμενα προβλήματα, θα απειλήσουν σύντομα την εικόνα και τις ελπίδες που είχε το 41 % του εκλογικού σώματος μόλις πριν από τρεις μήνες.