Αν δεν είχε κάποιες στιγμές ευθύβολων απαντήσεων σε κάποιες στοχευμένες  ερωτήσεις, τότε το ντιμπέιτ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αμήχανο, έως και βαρετό. Πέρασαν οκτώ χρόνια από την προηγούμενη τηλεμαχία, αλλά οι κανόνες με τα απλωμένα «κουτάκια», έμειναν ίδιοι και απαράλλαχτοι. Η διακομματική επιτροπή επανέλαβε τον εαυτό της και οι πολιτικοί αρχηγοί ανέλαβαν να ακολουθήσουν κατά γράμμα τις οδηγίες της. Επανέλαβαν εν πολλοίς – σε πιο σύντομες ατάκες- τις προεκλογικές τους ομιλίες και έμειναν πιστοί στα συνθήματα που εξυπηρετούν τη στρατηγική των πρώτων εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής.

Οι παράλληλοι μονόλογοι συνεχίστηκαν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της τηλεμαχίας. Κύλησαν χωρίς εκπλήξεις, αιφνιδιασμούς, συγκλονιστικές ειδήσεις- δεν υπήρξε πολιτικός αρχηγός που προσήλθε στο κτίριο της δημόσιας τηλεόρασης αποφασισμένος να πάρει υψηλό ρίσκο ή να παίξει τα ρέστα του. Όλοι προτίμησαν τις χαμηλές και ασφαλείς πτήσεις, απέφυγαν τις κακοτοπιές. Ήταν εμφανής η σπουδή τους να μην κάνουν το παραμικρό λάθος. Δεν σήκωσαν αλαζονικά το φρύδι, δεν εκνευρίστηκαν, δεν έχασαν τη ψυχραιμία τους στη σκέψη ότι θα αφήσουν αναγκαστικά αναπάντητη τη σπόντα που μόλις είχε ρίξει στο τραπέζι ο «απέναντι» αρχηγός. Από σήμερα και για τις δέκα μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές θα έχουν αρκετές ευκαιρίες από τα «μπαλκόνια» να ανταλλάξουν πυρά και να απευθυνθούν στα ειδικά κοινά και τους αναποφάσιστους.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε με την παρουσία του στο ντιμπέϊτ να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους του ότι ήταν συνεπής ως προς τις προγραμματικές δηλώσεις που έκανε τέσσερα χρόνια πριν, ότι έκανε ορθή διαχείριση των αλλεπάλληλων κρίσεων που είχε να αντιμετωπίσει, ότι κράτησε σταθερά το τιμόνι προς το στόχο κι ότι πρόθεσή του είναι να μιλήσει για το μέλλον. Δεν απέφυγε να πει ότι έκανε λάθη στο διάστημα της τετραετίας- έσπευσε ωστόσο να κοιτάξει μπροστά για να υποσχεθεί σταθερότητα και σιγουριά, ειδικά προς τους ψηφοφόρους που διατηρούν τις επιφυλάξεις τους και παραμένουν στην πολύτιμη για κάθε κόμμα δεξαμενή των αναποφάσιστων. Έπαιξε το «χαρτί» της οικονομίας και των εθνικών θεμάτων, προτίμησε να μιλήσει για τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, προσπέρασε και όχι τυχαία τις επιθετικές βολές από τον Αλέξη Τσίπρα, το Νίκο Ανδρουλάκη και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Δεν ήθελε μπρα ντε φερ- σε τελική ανάλυση επέλεξε τη τηλεμαχία με τους έξι πολιτικούς αρχηγούς και όχι με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρότι έπεται και με διαφορά σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας έπαιξε «συστημικά», αναζητώντας ευρύτερα κοινά για να απευθυνθεί. Δήλωσε για παράδειγμα ότι θα τιμήσει τις συμβάσεις για τα εξοπλιστικά που έχει υπογράψει η χώρα κι ότι η φύλαξη των συνόρων είναι αυτονόητη ενέργεια. Προσπάθησε να συγκρατήσει το ενδιαφέρον στο πεδίο της συζήτησης για την «προοδευτική διακυβέρνηση». Επιχείρησε να εμφανιστεί ως η «ομπρέλα» των προοδευτικών δυνάμεων, παρότι είδε πόρτα από τους κ.κ. Ανδρουλάκη, Κουτσούμπα και Βαρουφάκη. Έκανε εκ νέου άνοιγμα στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ με αφορμή την πρότασή του για τον ορισμό διοικήσεων στα Νοσοκομεία και τους Οργανισμούς με διεθνή ανοιχτό διαγωνισμό, ώστε να μην τοποθετούνται κομματικά παιδιά- η απάντηση που πήρε πάντως από το Νίκο Ανδρουλάκη δεν ήταν αυτή που προσδοκούσε, αφού του θύμισε ότι κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ είχε διοριστεί ιδιοκτήτης βουλκανιζατέρ διοικητής στο νοσοκομείο Σαντορίνης.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης επιχείρησε, ως ο νεότερος αρχηγός, να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες και δη με τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, που δεν τσιμπάνε επί του παρόντος στο δίλημμα «Μητσοτάκης ή Τσίπρας». Εμφανίστηκε ως ο γνήσιος εκφραστής της κεντροαριστεράς που προτείνει λύσεις και έχει σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας, προσπάθησε να αποφύγει τις γενικολογίες και να εστιάσει στις κύριες προγραμματικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ, επέμεινε στις κρούσεις προς τις νεότερες γενιές φιλοδοξώντας ότι θα εξασφαλίσει την προσοχή τους και «πρωταγωνίστησε» στη τηλεμαχία με αφορμή την υπόθεση των υποκλοπών, αφού το θέμα αποτέλεσε αντικείμενο απαντήσεων σε τρεις θεματικούς κύκλους. Είχε την ευκαιρία να ακούσει από τον πρωθυπουργό ότι δεν αποτελεί εθνικό κίνδυνο, κάτι που βέβαια έχει αντιληφθεί, όπως είπε, η πλειονότητα τω πολιτών. Σε γενικές γραμμές, ο κ. Ανδρουλάκης έκανε μια καλή εμφάνιση- χωρίς αυτοπαγίδες και αχρείαστη αυτοαναφορικότητα.

Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί απευθύνθηκαν χωρίς αποκλίσεις στα κοινά τους- άφησαν να «δουλέψει» η συνθήκη της απλής αναλογικής για λογαριασμό τους. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν  το πλαίσιο της συγκεκριμένης τηλεμαχίας ευνοεί τους παράλληλους μονολόγους, είναι ένα βήμα πολιτικού πολιτισμού, που οφείλουν στους πολίτες οι πολιτικοί αρχηγοί και καταρχάς οι τρεις εντολοδόχοι πρωθυπουργοί της 21ης Μαΐου…